De gastblogger van vandaag, Adrienne Glasser LCSW, vervolgt het thema van mind-body awareness met een reeks samenhangende suggesties over hoe je je communicatie meer compassievol kunt maken – voor je partner en voor jezelf. De methode werkt ook met vrienden en familie en ieder ander met wie je een meer menselijke ervaring wilt hebben!
We maken allemaal wel eens ruzie. Het is niet meer dan menselijk om gefrustreerd te raken met degenen die we liefhebben. In feite, ruzies zijn vaak nobele pogingen om effectief te communiceren die misgaan. Een paar weken geleden probeerde ik thuis wat schrijfwerk af te krijgen en de deadlines maakten me behoorlijk gespannen. Mijn man bleef me maar lastig vallen. Hij stelde me vragen over het komende weekend, of of ik wilde ontbijten. Het maakte niet uit wat hij zei, mijn wrok groeide met de minuut. “Ziet hij dan niet dat ik me moet concentreren?” Hoorde ik luid in mijn hoofd. Mijn zenuwstelsel zag dit ontbijtaanbod als een bedreiging voor de omgeving die een vecht-, vlucht- of bevriesreactie waard was. Deze keer stopte het rad van fortuin om te overleven op VECHT.
“Wanneer ga je vertrekken naar je werk? Ik bedoel, kun je niet gewoon gaan?” Ik snauwde.
“Prima” antwoordde hij. “Je weet toch dat ik je net ontbijt aanbood?”
“Kan me niet schelen, ga gewoon weg!”
Natuurlijk drong het meteen tot me door dat ik behoorlijk gemeen was. Ook al ben ik trots op mijn meditatie beoefening en het zijn een medelevende therapeut, merkte ik dat ik snauwde. In het verleden zou ik deze bewustwording hebben verergerd door mezelf achteraf de schuld te geven. Ik voelde me dan in verlegenheid gebracht, maar had nog steeds moeite om de impuls om uit te halen onder controle te houden. Maar deze keer zag ik in dat mijn poging om controle te krijgen over mijn omgeving eigenlijk over mijn lijden ging, en in plaats van mezelf te slaan, deed ik iets anders: ik glimlachte om mijn gevoelens.
In dit moment stond ik enige zelfcompassie toe, wat leidde tot compassie voor mijn man die moest afrekenen met een partner die ontbijt verwarde met een bedreiging. Ik haalde snel adem en zei hoezeer het me speet dat ik niet op een aardiger manier had gezegd wat ik nodig had. Dit soort ruzies kunnen echt snel escaleren (vele malen veel dramatischer dan dit voorbeeld) en kunnen worden vermeden als we in staat zijn om mindfulness en compassie te gebruiken met onze geliefden.
Hieronder staat een 5 stappen proces dat ik gebruik in mijn praktijk als therapeut om koppels en gezinnen te helpen compassievolle communicatie op te bouwen. Het is ook wat ik beoefen in mijn relatie. Dit 5 stappen proces is een oefening, en kost veel tijd om te cultiveren- dus wees medelevend met jezelf als je eerste pogingen zullen onvolmaakt zijn.
Er zijn twee kanttekeningen bij deze methode: De eerste is dat kwetsbaarheid voor bijna iedereen moeilijk is. Velen reageren vijandig als hun partner zich kwetsbaar opstelt. Dat is omdat het wijst op hun eigen moeilijkheid om hetzelfde te doen. Als je in deze situatie zit, kun je proberen iets te zeggen als: “Elke keer als ik me kwetsbaar opstel word jij bozer op mij, waarom is dat?” Onthoud dat dit veronderstelt dat je partner open staat om dit probleem aan te pakken. Nieuwsgierigheid kan transformerend werken.
Het andere voorbehoud geldt wanneer een relatie misbruikt wordt en de communicatie gebaseerd is op macht of controle over de ander. In deze gevallen is het belangrijk om te weten dat je altijd het recht hebt om een ruzie te beëindigen en weg te lopen als het emotioneel of fysiek inbreuk maakt op je veiligheid.
5 Stappen van Mindful Communiceren:
1. Daadwerkelijke Mindfulness
Mindfulness gaat niet alleen over vredig en liefdevol zijn, wat er ook gebeurt. Tenzij je een monnik bent die tientallen jaren in een klooster op de rand van verlichting heeft doorgebracht, is dat niet realistisch. Bovendien is dit niet hoe mindfulness eruit ziet. Mindfulness is, simpel gezegd, eraan denken om terug te keren naar het huidige moment.
In mijn voorbeeld kon ik niet in het moment blijven door de verergerde stress van mijn opdoemende deadlines. Als ik met open aandacht was teruggekeerd naar het moment, had ik gemerkt dat het ongemak van mijn lichaam een signaal was om (mooi) voor mijn eigen behoeften te pleiten. Mindfulness van het lichaam is een prachtige manier om het bewustzijn van wanneer gevoelens beginnen te ontstaan te verhogen, voordat ze een kans krijgen om over te nemen en de show te runnen. Een mindfulness-pauze maakt het mogelijk om een andere ervaring te laten ontstaan.
2. Wees nieuwsgierig naar het echte lijden.
Wanneer we ruzie maken, zeg ik wel eens, zijn we vaak gewoon “over de was aan het praten”. De was, in dit geval, is een metafoor voor de oppervlakte van een gesprek. In mijn voorbeeld ging het aan de oppervlakte over mijn man die het huis verliet en ik voelde de spanning in mijn borst. Mijn echte lijden had meer te maken met mijn misperceptie dat mijn ruimte uit de hand aan het lopen was. Nieuwsgierig zijn naar de onderliggende overtuiging of emotie in het lichaam kan helderheid verschaffen over wat er werkelijk aan de hand is.
3. Heb mededogen met jezelf.
Makkelijker gezegd dan gedaan, maar dit betekent simpelweg het valideren van je gevoelens. Als je eenmaal hebt opgehelderd wat je eigenlijk voelt, probeer dan radicale acceptatie naar dat gevoel uit te nodigen. Je kunt jezelf troosten door je eigen boosheid te “zien” of te “glimlachen” om je eigen angst.
4. Mededogen met je partner
Deze uitdagende stap kan gemakkelijker worden gemaakt door in gedachten te houden dat wanneer iemand boosheid naar jou uit, hij of zij zijn of haar eigen kwetsbaarheid beschermt. Wees nieuwsgierig naar welke kwetsbaarheid ten grondslag kan liggen aan wat je partner zegt. Toen mijn man uiteindelijk terugsloeg in het voorbeeld hierboven, beschermde hij waarschijnlijk zijn eigen gevoel van afwijzing, omdat hij werd afgewezen toen hij een aanbod deed om contact te maken. Wees, net als bij uzelf, nieuwsgierig naar het werkelijke lijden van uw partner/familielid.
5. Wees bereid het risico te nemen om je eerst kwetsbaar op te stellen.
In het midden van een ruzie is het vaak een uitdaging om als eerste “het spijt me” te zeggen of om te praten over de echte angst die schuilgaat onder alle defensiviteit. Met geoefende mindfulness, zul je steeds bedrevener worden in het identificeren van je onderliggende kwetsbaarheid. Hoe meer je bereid bent om je eerst kwetsbaar op te stellen, hoe groter de kans dat de ruzie de-escaleert. Zelfs als je echt boos bent, is het een hele uitdaging om te argumenteren tegen de zachtheid en vriendelijkheid van een blootgelegde onderbuik.
Door de praktijk van deze 5 stappen, heb ik koppels en gezinnen zien leren hoe ze effectiever kunnen communiceren. Nogmaals, dit proces is onvolmaakt, en net als met meditatie, het is een oefening. De sleutel is om steeds weer terug te keren naar de herinnering aan het huidige moment, en te voelen wat er werkelijk gebeurt onder onze verdediging.
Ik hou van de openhartigheid en warmte van Adrienne’s perspectief. Er zijn veel manieren om onder de oppervlakte te komen en je relaties in de richting van diepte en wederkerigheid te duwen. Ik zou graag horen hoe je probeert haar suggesties in je dagelijkse ervaring te brengen. Alle commentaar, vragen, suggesties zijn welkom. Ik vergelijk wat zij heeft geschetst met mijn eigen gedachten over driedimensionale communicatie en ik vind dat de twee zeer verenigbaar zijn. Beiden wijzen een weg naar het ontwikkelen van emotionele veiligheid en intimiteit. Ik hoop dat je genoten hebt van deze post en zo ja, zorg er dan voor dat je Adrienne leuk vindt op FB. Ik zou het leuk vinden als je ook mijn auteurspagina op FB bezoekt en me ook een like geeft!