Afbeelding door Insung Yoon, met dank aan UnsplashAls je het recente artikel van Maria del Russo op Medium hebt gelezen, draag je nu misschien een liter waterkan bij je – en zorg je ervoor dat je die elke dag voor het slapengaan hebt opgedronken. In het artikel van mevrouw del Russo wordt gesuggereerd dat het drinken van een liter water per dag de kwaliteit van je huid kan verbeteren, je energie kan verhogen, je van puistjes kan verlossen en je een “grote gloed” kan geven. Maar het probleem met deze bewering is dat er geen goed bewijs is dat het drinken van veel water goed voor je is op een van deze manieren. Begrijp me niet verkeerd. Helemaal geen water binnenkrijgen (via eten of drinken) gedurende een zeer lange tijd leidt tot de dood – vooral als je oververhit raakt. Dat is extreme uitdroging.
Maar veel water drinken heeft slechts drie goed gedocumenteerde effecten, waarvan het artikel van del Russo er slechts één noemt. Ten eerste, je gaat er veel van plassen. Dat stond ook in het artikel.
Tweede: elke dag veel water drinken is slecht voor je nieren. Nu is het drinken van een liter kerosine per dag zeker veel slechter voor je nieren. Maar onderzoek toont aan dat het drinken van een zeer grote hoeveelheid water een licht negatief effect heeft op het vermogen van je nieren om giftige stoffen uit te filteren.
Drie, het drinken van enorme hoeveelheden water – veel meer dan je nodig hebt op basis van de huidige temperatuur en vochtigheid, en je werkbelasting – is dodelijk voor je. Het heet hyponatremia. Het begon een paar decennia geleden vrij vaak voor te komen bij lange afstand lopers die zich een beetje te veel zorgen maakten over de negatieve effecten van inspanning op uitdroging en die te veel water dronken tijdens wedstrijden. De medische deskundigen van de Mayo Kliniek zeggen het zo:
Het drinken van grote hoeveelheden water kan leiden tot een laag natriumgehalte doordat het vermogen van de nieren om water uit te scheiden wordt overweldigd. Omdat je natrium verliest via zweet, kan het drinken van te veel water tijdens duurlopen, zoals marathons en triatlons, ook het natriumgehalte in je bloed verdunnen.
Daarom drinken langeafstandslopers meestal geen puur water tijdens lange duurlopen. In plaats daarvan drinken ze dingen met elektrolyten – omdat ze lang genoeg in leven willen blijven om nog een dag te racen.
Veel gezondheidsgerelateerde misvattingen zijn gebaseerd op twee veelvoorkomende mythen – die elk een rol lijken te hebben gespeeld in dit potentieel gevaarlijke artikel in Medium. De eerste mythe is dat als een klein beetje van iets goed voor je is, dan is veel ervan zeker beter. Maar bedenk eens hoe gevaarlijk deze mythe kan zijn. Een beetje aspirine neemt je hoofdpijn weg. Veel aspirine neemt je leven weg. Een glas wijn is lekker. Een liter wijn is alcoholvergiftiging.
De tweede mythe is dat als iets natuurlijk is, het wel goed voor je moet zijn. Water is zeker natuurlijk. Maar om de scepticus Randi de Grote te parafraseren, tabak, arsenicum, uranium, en vogelpoep zijn ook natuurlijk, en ze zijn niet goed voor je. Dus, als je een meer stralende huid wilt, houd je gezicht schoon en gehydrateerd. Dat helpt misschien een beetje. En als je in de woestijn reist, neem dan veel Gatorade mee – of water en bananen. Maar als je net als de meeste andere mensen bent, laat de grote kannen water dan in je voorraadkast staan en drink alleen een portie water als je dorst hebt.
Waarom beweren zoveel mensen dat het drinken van een enorme hoeveelheid water goed voor je is? De meest waarschijnlijke reden is het placebo-effect (ook wel bevestigingsvooroordeel genoemd, ook wel de self-fulfilling prophecy). Wanneer mensen verwachten dat een behandeling hen beter zal doen voelen, voelen ze zich meestal ook beter, precies omdat ze dit verwachtten. Dus als je de hele dag met een steentje rondloopt, maar verwacht dat je daardoor een betere huid krijgt, is dat precies wat je in de spiegel zou zien. Dus, ga alsjeblieft niet uitgedroogd rondlopen. Maar geef jezelf ook geen hyponatremia.