Cel: Podano przegląd zgłębników do żywienia dojelitowego, techniki podawania leków, rozważania dotyczące wyboru postaci dawkowania, wspólne interakcje leków z preparatami dojelitowymi oraz metody minimalizacji okluzji zgłębnika.
Podsumowanie: Żywienie dojelitowe przez zgłębnik jest preferowaną metodą wsparcia żywieniowego u pacjentów, którzy mają funkcjonujący przewód pokarmowy, ale nie są w stanie być karmieni doustnie. Ta metoda dostarczania pożywienia jest również powszechnie stosowana do podawania leków, gdy pacjenci nie mogą bezpiecznie połykać. Należy jednak pamiętać o kilku kwestiach związanych z jednoczesnym podawaniem leków doustnych i preparatów dojelitowych. Nieprawidłowe metody podawania mogą spowodować zatkanie zgłębników żywieniowych, zmniejszenie skuteczności leku, nasilenie działań niepożądanych lub niezgodność lek-formuła. Dostępne są różne rurki do żywienia dojelitowego, które są zwykle klasyfikowane według miejsca wprowadzenia i lokalizacji dystalnej końcówki rurki do żywienia. Leki płynne, szczególnie eliksiry i zawiesiny, są preferowane do podawania dojelitowego; jednakże, preparaty te mogą być hipertoniczne lub zawierać duże ilości sorbitolu, a właściwości te zwiększają możliwość wystąpienia działań niepożądanych. Przed podaniem stałych form dawkowania przez zgłębnik należy ustalić, czy leki nadają się do manipulacji, takich jak rozkruszenie tabletki lub otwarcie kapsułki. Leki nie powinny być dodawane bezpośrednio do preparatu dojelitowego, a rurki do karmienia powinny być prawidłowo przepłukane wodą przed i po podaniu każdego leku. Aby zminimalizować interakcje między lekami a składnikami odżywczymi, należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania fenytoiny, karbamazepiny, warfaryny, fluorochinolonów i inhibitorów pompy protonowej przez zgłębnik. Należy wdrożyć środki ostrożności, aby zapobiec zatkaniu rurki, a w przypadku wystąpienia blokady konieczna jest natychmiastowa interwencja.
Wnioski: Skuteczne dostarczanie leków przez zgłębniki do żywienia dojelitowego wymaga rozważenia rozmiaru i umiejscowienia zgłębnika, a także starannego doboru i odpowiedniego podawania form dawkowania leków.