| Ta strona używa treści na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów). |  |
| „Bleach” | |
 |
|
| Publikacja | 15 czerwca, 1989 |
| Studio | Reciprocal Recording w Seattle, Washington |
| Gatunek | Grunge, noise rock, sludge metal, punk rock |
| Długość | 42:37 |
| Label | Sub Pop |
| Producent | Jack Endino |
| Album. Przewodnik | |
| previous None |
next Nevermind |
„Bleach” był debiutanckim albumem zespołu Nirvana. Został wydany 15 czerwca 1989 roku przez wytwórnię Sub Pop.
Piosenki
Większość piosenek zawiera tematy oparte na życiu w Aberdeen, Washington, USA, małym miasteczku klasy robotniczej, gdzie dorastał autor piosenek Kurt Cobain. Lirycznie album jest mniej surrealistyczny i nonsensowny niż wiele z tego, co nastąpiło później.
Muzycznie album jest pod silnym wpływem wczesnego Black Sabbath, ciężkiego dirge rocka The Melvins i Mudhoney, oraz hardcore’u Black Flag i Minor Threat. Kurt powiedział nawet, że zespół słuchał szwajcarskich ekstremalnych metalowców Celtic Frost przed nagraniem albumu.
Punk rockowe korzenie zespołu są najbardziej widoczne w „Negative Creep”, chociaż jest tam niewiele śladów kierunku, w którym później podążyli. „School” jest o Seattle Scene w tym czasie, porównując go do szkoły średniej; tekst piosenki składa się tylko z czterech linii.
„Floyd The Barber” to krótka piosenka z prostym dwudźwiękowym riffem o alternatywnej wersji rzeczywistości Andy Griffith Show, gdzie bohaterowie są seryjnymi gwałcicielami & mordercami. „Paper Cuts” jest częściowo oparty na prawdziwej historii rodziny w Aberdeen w stanie Waszyngton, która trzymała swoje dzieci odizolowane w pokoju bez okien, otwierając drzwi tylko po to, by je nakarmić; piosenka odnosi się również do wyobcowania Kurta z matki.
„Love Buzz”, pierwszy singiel Nirvany, jest coverem piosenki Shocking Blue, a „About A Girl” wyświetla cichą/głośną dynamikę Pixies i Dinosaur Jr, dynamikę, którą Nirvana później uczyni swoją własną.
„Downer” został zawarty tylko na wersjach CD albumu. Niektóre międzynarodowe wersje Bleach również nie zawierają tej piosenki. W rezultacie, zespół dodał utwór do swojej kompilacji Incesticide z 1992 roku.
Tłoczenia
W USA, album został wydany przez Sub Pop (Catalog: SP-34). Pierwsze 1,000 kopii zostało wytłoczonych na białym winylu, następne 2,000 na czarnym winylu, a wszystkie kolejne tłoczenia były na kolorowych winylach. Pierwsze 3000 egzemplarzy płyty zostało opatrzone plakatem, na którym znalazł się Jason Everman.
W Wielkiej Brytanii płyta została wydana przez Tupelo Records (Catalog: TUPLP6), a później Geffen Records (Catalog: GEF-24433). Pierwsze 300 kopii Tupelo zostało wytłoczonych na białym winylu, następne 2,000 kopii było na ciemnozielonym winylu.
W Australii, LP został wydany w Waterfront Records (DAMP114), a później wydany na różnych kolorowych okładkach i kolorowych winylach, zanim został usunięty pod koniec 1992.
Sub Pop wydał zremasterowaną wersję albumu na CD i kasecie w kwietniu 1992.
Wznowienie wydane w 2009 roku na białym winylu z okazji 20-lecia Bleach.
Nagrywanie
Trzy z utworów, które pojawiają się na Bleach („Floyd the Barber”, „Paper Cuts” i „Downer”) zostały nagrane w Reciprocal Studios 23 stycznia 1988 roku, z Dale Croverem na perkusji. Sesja kosztowała tylko 152,44$ i została opłacona z pieniędzy, które Cobain zaoszczędził z pracy woźnego i pożyczki od Tracy Marander, jego ówczesnej dziewczyny. Była to również pierwsza współpraca Nirvany z Jackiem Endino, producentem kluczowym dla powstania „Seattle Sound.”
Pozostałe utwory na Bleach zostały nagrane w Reciprocal Recording Studios w Seattle, Washington za $606.17 i kanapkę, przez Jacka Endino, w 1988 roku.
Single
„Love Buzz” został wydany z tyłu z „Big Cheese” w październiku 1988 roku, jako pierwszy „Single of the Month” Sub Pop. Wersja „Love Buzz” na singlu ma inny miks niż wersja albumowa i zawiera kolaż dźwiękowy autorstwa Kurta Cobaina. Wytłoczono tylko 1000 egzemplarzy tego singla, każdy z nich był ręcznie numerowany, co czyni go bardzo poszukiwanym przez fanów Nirvany. Oprócz numerowanych egzemplarzy, istnieje jeszcze 100-200 egzemplarzy nienumerowanych. Większość z nich zawiera czerwony ukośnik w miejscu, gdzie na oficjalnych kopiach znajduje się numer.
„Blew” został wydany przez Tupelo Records w grudniu 1988 roku wraz z „Love Buzz”, „Been a Son” i „Stain”. EP/Singiel miał być wydany w celu promowania nadchodzącej europejskiej trasy koncertowej, ale został on odrzucony, a „Blew” został wydany wyłącznie w Wielkiej Brytanii wkrótce po jej zakończeniu. Singiel ten jest trudny do zdobycia gdziekolwiek poza Wielką Brytanią, nie bez powodu. „Blew” został wydany w nakładzie zaledwie 3000 egzemplarzy na 12″ płytach winylowych i płytach CD. Istnieją również podróbki, ponieważ winyl był drukowany tylko na czarno, podczas gdy te były drukowane w kolorze.
Tracklisting
(Wszystkie piosenki autorstwa Kurta Cobaina, chyba że zaznaczono inaczej)
- „Blew” – 2:54 – Tekst
- „Floyd the Barber” – 2:17 – Tekst
- „About a Girl” – 2:48 – Tekst
- „School” – 2:42 – Tekst
- „Love Buzz” (Shocking Blue cover) (Robbie van Leeuwen) – 3:35 – Tekst
- „Paper Cuts” – 4:05 – Teksty
- „Negative Creep” – 2:55 – Teksty
- „Scoff” – 4:10 – Teksty
- „Swap Meet” – 3:02 – Teksty
- „Mr. Moustache” – 3:23 – Teksty
- „Sifting” – 5:22 – Teksty
- „Big Cheese” – 3:42 – Teksty
- „Downer” – 1:42 (Pojawia się tylko na wersji CD Bleach) – Teksty
.