Een contract is een juridisch afdwingbare overeenkomst tussen twee partijen voor goederen of diensten. Contracten kunnen mondeling of schriftelijk worden aangegaan, hoewel over het algemeen wordt aanbevolen dat contracten schriftelijk worden aangegaan en door beide partijen worden ondertekend.
Een contract komt tot stand wanneer er een aanbod is om iets te doen, een aanvaarding van dat aanbod, en een tegenprestatie. De tegenprestatie is de overeengekomen uitwisseling tussen de partijen. Wanneer iemand bijvoorbeeld met een timmerman een contract sluit om een bed te bouwen, bouwt de timmerman een bed in ruil voor betaling tegen de overeengekomen prijs.
Wanneer de partijen eenmaal overeenstemming hebben bereikt over de voorwaarden van het contract, zijn zij beiden wettelijk verplicht om hun verplichtingen uit hoofde van het contract na te komen. Doen zij dit niet, dan hebben zij het contract geschonden en kunnen zij voor een rechtbank aansprakelijk worden gesteld.
Het beëindigen van een contract betekent het contract juridisch beëindigen voordat beide partijen aan hun verplichtingen uit hoofde van de voorwaarden van het contract hebben voldaan. Er zijn verschillende redenen waarom een partij een contract kan beëindigen. Wanneer en hoe het contract wordt beëindigd, zal bepalen of een van beide partijen aansprakelijk is voor schending van het contract voordat het werd beëindigd.
Nadat een overeenkomst is beëindigd, hebben de partijen bij de overeenkomst geen toekomstige verplichtingen jegens elkaar. Een of beide partijen kunnen echter aansprakelijk zijn voor schending van de bepalingen van de overeenkomst vóór de beëindiging. De bepalingen van het contract kunnen ook bepalen wat er gebeurt nadat het contract is beëindigd.
Bij gebreke van een formulering in het contract waarin staat wat er gebeurt als het contract wordt beëindigd, hebben de partijen de mogelijkheid om een rechtsmiddel in te stellen tegen een eventuele schending. Er zijn verschillende rechtsmiddelen beschikbaar wanneer er sprake is van contractbreuk.
- Geldelijke schadevergoeding: Compensatoire schadevergoeding wordt toegekend in een poging om de onschuldige partij in de positie te brengen waarin zij zich zou hebben bevonden als het contract was uitgevoerd.
- Dit betekent meestal dat aan de onschuldige partij een geldbedrag wordt toegekend dat haar het “voordeel van de overeenkomst” geeft of haar in staat stelt met iemand anders een overeenkomst aan te gaan voor dezelfde dienst. Schadevergoeding met een punitief karakter kan worden toegekend om de overtredende partij te straffen, maar dit komt veel minder vaak voor.
- Restitutie: Restitutie is bedoeld om de onschuldige partij in de positie te brengen waarin zij zich bevond voordat zij het contract aanging. De rechter kijkt naar wat de partij die het contract heeft geschonden, heeft verkregen vóór de schending en beveelt de teruggave daarvan aan de andere partij.
- Bij wijze van voorbeeld: een klant sluit een overeenkomst met een timmerman voor het bouwen van een bed. Nadat de timmerman het bed heeft gemaakt, weigert de klant te betalen en verbreekt hij de overeenkomst. De klant zou het bed moeten teruggeven om het te herstellen.
- Specifieke prestatie: Als de schadevergoeding niet voldoende is om de onschuldige partij te compenseren, kan de rechter een specifieke prestatie gelasten. De partij die het contract schendt, moet haar verplichtingen uit hoofde van het contract nakomen of kan worden aangeklaagd wegens minachting van de rechtbank.
Specifieke nakoming wordt zelden toegekend wegens contractbreuk, tenzij het onderwerp van het contract zo zeldzaam of uniek was dat geen enkele compenserende schadevergoeding de onschuldige partij in de positie kan brengen waarin zij zich zou hebben bevonden als er geen schending was geweest.
Partijen bij een contract kunnen hun overeenkomst om verschillende redenen wettelijk beëindigen.
Onmogelijkheid van nakoming. Als het voor een of beide partijen onmogelijk is om hun verplichtingen na te komen, kan de overeenkomst worden beëindigd. Het moet voor een ieder onmogelijk zijn om na te komen. Dit wordt objectieve onmogelijkheid genoemd. Als iemand anders de verplichtingen van de overeenkomst zou kunnen nakomen, is er geen sprake van onmogelijkheid.
Een voorbeeld van onmogelijkheid van nakoming is wanneer iemand heeft toegezegd een huis te schilderen, maar het huis is afgebrand voordat het kon worden geschilderd.
Fraude, verkeerde voorstelling van zaken, of vergissing. Indien de overeenkomst tot stand is gekomen onder omstandigheden die bedrog, een verkeerde voorstelling van zaken of een vergissing inhouden, kan de overeenkomst worden ontbonden. In deze situatie kon er geen “bijeenkomst van de geesten” over de voorwaarden van het contract zijn geweest, omdat de ware feiten niet bekend waren bij de partijen.
Illegaliteit. In sommige gevallen kan het voorwerp van de overeenkomst onwettig worden omdat een wet is aangenomen nadat de overeenkomst tot stand is gekomen. Deze “opeenvolgende onwettigheid” betekent dat het contract niet rechtsgeldig kan worden uitgevoerd en kan worden ontbonden.
Overtreding van het contract. Volgens de bepalingen van elk contract zijn beide partijen verplicht om volgens het contract te presteren. Indien de ene partij nalaat te presteren, de andere partij belet te presteren, of anderszins de voorwaarden van het contract schendt zonder wettelijke rechtvaardiging, hebben zij het contract geschonden en kan het contract worden beëindigd. De niet-schendende partij kan een vordering instellen voor schade die door de schending is veroorzaakt.
Voorafgaande overeenkomst. De partijen kunnen overeenkomen dat opzegging onder bepaalde specifieke omstandigheden is toegestaan. Die specifieke omstandigheden moeten bestaan, anders is er sprake van een schending van de overeenkomst. Deze voorafgaande overeenkomst is een beëindigingsclausule en is afdwingbaar zolang beide partijen met de voorwaarden ervan hebben ingestemd.
Wanneer u het contract wilt beëindigen, moet de eerste stap zijn het contract te controleren op een beëindigingsclausule. Naast het opnemen van de mogelijke redenen waarom beide partijen hun overeenkomst kunnen beëindigen, kan het instructies bevatten over hoe u de andere partij ervan op de hoogte kunt stellen dat u het contract wilt beëindigen.
Het contract kan beschrijven hoe en wanneer kennisgeving moet worden gedaan. Een contract met een opzeggingsclausule zou bijvoorbeeld kunnen vermelden dat de overeenkomst binnen zeven dagen na ondertekening door beide partijen schriftelijk kan worden opgezegd.
Als algemene regel geldt dat opzegging van een contract altijd schriftelijk dient te geschieden. Elk gesprek over de beëindiging van het contract in persoon of over de telefoon moet schriftelijk worden opgevolgd. Controleer altijd het contract voor instructies, inclusief waar en naar wie de kennisgeving moet worden gestuurd.
Ontbinding is de juridische term voor het annuleren of ongedaan maken van een contract als er sprake is geweest van fraude, onjuiste voorstelling van zaken, vergissing, dwang of ongepaste beïnvloeding. Ontbinding vernietigt in wezen het contract vanaf het begin, terwijl beëindiging betekent dat de partijen niet verplicht zijn om in de toekomst te presteren.
Het beëindigen van een contract kan u bevrijden van verdere verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst, maar kan u kwetsbaar laten voor juridische actie wegens contractbreuk. Als u partij bent bij een contract en dit wilt beëindigen, kan een ervaren contractadvocaat u door het proces leiden en u adviseren over mogelijke aansprakelijkheid.
Een ervaren advocaat kan u helpen bij het opstellen van een contract, het oplossen van eventuele geschillen die zich voordoen tijdens de uitvoering van het contract, en u in rechte vertegenwoordigen als u betrokken bent bij een rechtszaak die voortvloeit uit een contractbeëindiging.