Eigendom van en gedistilleerd door Jim Beam, Old Grand-Dad is vernoemd naar de beroemde distilleerder Basil Hayden. De whisky wordt geproduceerd in een aantal verschillende proofs, waaronder een 100-proof Bottled in Bond variant en een 40% ABV bottom-shelfer. Ik heb genoten van de 40% ABV versie, ondanks zijn anemische waterigheid, ik dacht dat ik zou kunnen genieten van de full-strength versie. Old Grand-Dad 114 is toepasselijk vernoemd naar zijn 114 proof (57% ABV). Dit is niet helemaal cask-strength, zoals ze moeten water de whisky naar beneden om een consistente 57% ABV te raken, maar het is close.
Old Grand-Dad bourbons zijn naar verluidt uit een “high rye” mash bill, ondanks een totaal gebrek aan definitieve informatie over het onderwerp.
Opvallend vond ik dat Old Grand-Dad (zowel 40% als 57%) duidelijk verschilde van hun naamgenoot bourbon (gecreëerd door Jim Beam in 1992 ter ere van de legendarische distilleerder), Basil Hayden, die… het spijt me… slecht is.
Nose: Alcoholbrand (natuurlijk), tabak, verschroeide geroosterde noten (wrang). Zwaar eikachtig. Karamel en verbrande suiker. Afgesloten (moeilijk om iets anders dan alcohol te ontdekken).
Palet: Medium body. Intense tongverbranding (zoals verwacht), gevolgd door de kenmerkende Jim Beam maïs-forward puree. Er zijn ook elementen van kersentaartvulling, karamel, kaneel in poedervorm, en donkere chocolade bedekte kersen. Deze anders zo aangenaam klinkende combinatie wordt ontsierd door overheersende houtskool en samentrekkende, kartonachtige eikigheid.
Afdronk: Medium-kort. Maïs (denk Corn Nuts), houtskool (maar vreemd genoeg zonder de gebruikelijke houtskoolbitterheid), kaneel en meer tabak. Vervaagt zonder veel te veranderen.
Met water: Enkele druppels water (ja, graag!) hebben weinig duidelijk effect op het aroma. Het gehemelte is echter veel beter te behappen en bevat zoetere tonen van toffee en vanille. Als je dit proeft stel ik voor om het te ruiken, een heel klein beetje water toe te voegen, het te proeven, en dan aan te passen met meer water naar je voorkeur.
Overall: Dit is een zeer eenvoudige, maïs-forward, Jim Beam-achtige, full-strength whisky. Dit is het soort ding dat je gebruikt wanneer u wilt dat een cocktail of recept om te proeven als “bourbon”, maar zonder veel zorg over de nuance. Het soort whisky dat je bestelt zodat je het kunt drinken en je je een frontier voelt in een groezelige saloon in Deadwood. Het soort dat je in een cocktail gebruikt als het “zo’n dag” is geweest en het enige waar je in je Old Fashioned om geeft, het alcoholpercentage is. (Voor wat het waard is, het maakt een perfect begaanbare Old Fashioned, met een robuuste bourbon smaak en de juiste sterkte.) Voor $26 is hij goed voor al die dingen, en alleen voor die dingen.