Haptoglobina wiąże się z wolną hemoglobiną i zmniejsza stan zapalny i stres oksydacyjny. Lekarze badają hemoglobinę, aby sprawdzić, czy nie dochodzi do nieprawidłowego niszczenia czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna). Wspólne warianty genetyczne w genie haptoglobiny zostały powiązane z chorobami serca, cukrzycą oraz innymi zaburzeniami zapalnymi i immunologicznymi. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym białku i sposobach, w jakie utrzymuje Cię w zdrowiu.

Czym jest haptoglobina?

Haptoglobina (Hp, skrót medyczny: hpt) jest białkiem produkowanym głównie w wątrobie, ale także w innych tkankach, w tym w płucach, tkance tłuszczowej, skórze, śledzionie, mózgu, jelitach, naczyniach tętniczych i nerkach. Jest ona uwalniana do krwiobiegu .

Główną funkcją haptoglobiny jest wiązanie wolnej hemoglobiny w krwiobiegu.

Hemoglobina normalnie znajduje się wewnątrz czerwonych krwinek, ale zostaje uwolniona, gdy ulegają one pęknięciu – proces ten nazywany jest hemolizą. Hemoliza występuje w niektórych chorobach, w tym w zakażeniach, malarii i niektórych rodzajach niedokrwistości.

Oprócz tego, że normalnie występuje w organizmie, haptoglobina może być również podawana podczas operacji lub w niektórych chorobach, w których nasila się hemoliza.

Produkcja

Haptoglobina jest wytwarzana głównie przez komórki wątroby (hepatocyty). Jej produkcja jest stymulowana przez cytokiny zapalne, takie jak IL-1, IL-6 i TNF .

W związku z tym, haptoglobina jest reaktantem ostrej fazy, który wzrasta przy infekcji, zapaleniu i urazie .

Funkcja haptoglobiny

1) Usuwa wolną hemoglobinę i chroni tkanki przed stresem oksydacyjnym

Wolna hemoglobina we krwi powoduje uszkodzenie oksydacyjne komórek i tkanek, przyczyniając się do wielu problemów zdrowotnych, w tym stwardnienia tętnic i nieprawidłowego funkcjonowania nerek .

Haptoglobina wiąże wolną hemoglobinę w krwiobiegu. Stabilny kompleks haptoglobina-hemoglobina jest tworzony i usuwany przez białe krwinki. Zapobiega to wywołanemu przez hemoglobinę zapaleniu i oksydacyjnemu uszkodzeniu tkanek .

Haptoglobina zapobiega uszkodzeniu nerek poprzez recykling żelaza związanego z hemoglobiną i zapobieganie jego gromadzeniu się w nerkach .

2) May Decrease Inflammation

Haptoglobina ma potencjał przeciwzapalny ze względu na zdolność do hamowania produkcji cytokin zapalnych: TNF-alfa, IL-10, i IL-12 .

Na myszach pozbawionych haptoglobiny rozwinęło się cięższe zapalenie w modelu stwardnienia rozsianego .

Nie ma obecnie badań u ludzi, które skupiają się na roli haptoglobiny w zapaleniu.

3) Może promować wzrost nowych naczyń krwionośnych

Badania sugerują, że haptoglobina jest czynnikiem wzrostu niezbędnym do tworzenia nowych naczyń krwionośnych. Zwiększony poziom haptoglobiny w warunkach zapalenia lub niedokrwienia (niski poziom tlenu) może poprawić zaopatrzenie w krew i promować wzrost naczyń bocznych, które odgrywają ważną rolę w naprawie tkanek .

Prehaptoglobina-2, prekursor haptoglobiny, może promować wzrost nowych naczyń krwionośnych poprzez ścieżkę sygnalizacyjną VEGF. Prehaptoglobina-2 może zwiększać wytwarzanie VEGF i receptorów VEGF (VEGFR2) oraz zwiększać kiełkowanie i rozgałęzianie nowych naczyń krwionośnych .

Badanie krwi na obecność haptoglobiny

Można sprawdzić poziom haptoglobiny za pomocą badania krwi.

Twój lekarz zazwyczaj zleca badanie poziomu haptoglobiny w celu sprawdzenia, czy nie dochodzi do nieprawidłowego niszczenia czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna) oraz w celu odróżnienia tego rodzaju niedokrwistości od niedokrwistości spowodowanej innymi przyczynami, takimi jak niedobór żelaza.

Ale chociaż badanie poziomu haptoglobiny może wykryć niedokrwistość hemolityczną, nie może stwierdzić, co jest jej przyczyną. W razie potrzeby lekarz przeprowadzi inne badania kontrolne.

W dodatku, test ten jest mniej wiarygodny w infekcjach i stanach zapalnych.

Normalny zakres

Normalny zakres dla haptoglobiny wynosi około 35-200 mg/dL. Zakresy będą się różnić między laboratoriami z powodu różnic w sprzęcie, technikach i stosowanych chemikaliach.

Normalny wynik nie oznacza, że nie ma nieprawidłowego niszczenia czerwonych krwinek. Lekarz będzie interpretował wyniki w połączeniu z objawami, historią choroby i innymi wynikami badań.

Niski poziom

Przyczyny wymienione poniżej są powszechnie związane z niskim poziomem haptoglobiny. Współpracuj ze swoim lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać dokładną diagnozę. Lekarz zinterpretuje Twoje wyniki, biorąc pod uwagę objawy, historię choroby i inne wyniki badań, takie jak liczba czerwonych krwinek (RBC), hemoglobina, hematokryt i liczba retikulocytów.

Mogą one powodować zmniejszenie stężenia haptoglobiny:

  • Niedokrwistość hemolityczna
  • Choroba wątroby
  • Niedożywienie
  • Reakcja alergiczna
  • Estrogeny
  • Niektóre rzadkie zaburzenia genetyczne (anhaptoglobinemia)

Stopień haptoglobiny może zmniejszyć się w czasie ciąży przy skądinąd prawidłowych wynikach badań laboratoryjnych. Zazwyczaj poziom Haptoglobiny wraca do normy po porodzie. Jest to prawdopodobnie spowodowane zwiększoną retencją płynów (inaczej zwaną hemodylucją) .

Brak haptoglobiny u noworodków jest powszechny. Do trzeciego miesiąca życia, haptoglobina staje się obecna u większości niemowląt .

Niedokrwistość hemolityczna

Niska haptoglobina, wraz z wysoką liczbą retikulocytów i niską liczbą RBC, hemoglobiny i hematokrytu wskazuje na niedokrwistość hemolityczną .

Dokrwistość hemolityczna jest stanem, który występuje, gdy czerwone krwinki są przedwcześnie zniszczone .

Podczas niszczenia czerwonych krwinek, znaczne ilości hemoglobiny są uwalniane do obiegu i podejmowane przez haptoglobinę. Ten klirens nadmiaru hemoglobiny z krwi uszczupla haptoglobinę. Badania sugerują, że około 80% osób z anemią hemolityczną ma niski poziom haptoglobiny.

Dokrwistość hemolityczna może mieć różne przyczyny, w tym :

  • Zakażenia, takie jak malaria
  • Zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak toczeń
  • Zaburzenia genetyczne, takie jak niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, talasemia i niedobór G6PD
  • Powiększona śledziona
  • Toksyny, w tym zatrucia ołowiem i miedzią, ukąszenia węży i pająków
  • Uszkodzenie naczyń krwionośnych, obserwowane w zaburzeniach takich jak zakrzepowa plamica małopłytkowa
  • Reakcja na leki
  • Reakcja na transfuzję

Objawy związane z niedokrwistością hemolityczną obejmują :

  • Zmęczenie
  • Duszność (duszność)
  • Anemię
  • Jaundicę
  • Krew w moczu (hematuria)
  • Szybką lub nieregularna praca serca (tachykardia)
  • Niskie ciśnienie krwi (hipotensja)

Wysoki poziom

Haptoglobina jest reaktantem ostrej fazy. Oznacza to, że jej poziom jest podwyższony w przypadku zapalenia lub infekcji. Po ustąpieniu tych stanów, poziom zazwyczaj wraca do normy w ciągu kilku tygodni.

Przyczyny wymienione poniżej są często związane z wysokim poziomem haptoglobiny. Współpracuj z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać dokładną diagnozę.

Te czynniki mogą zwiększać stężenie haptoglobiny:

  • Choroby zakaźne i zapalne
  • Otyłość (w badaniach stwierdzono, że komórki tłuszczowe mogą wytwarzać haptoglobinę)
  • Uszkodzenie tkanek w wyniku urazu, oparzenia, lub chirurgii
  • Powiększona śledziona
  • Androgeny
  • Kortykosteroidy
  • Palenie

Genetyka haptoglobiny

W ludziach, istnieją dwa wspólne warianty haptoglobiny, Hp1 i Hp2. Większość ludzi jest nosicielami dwóch kopii jednego z wariantów lub po jednej kopii każdego z nich :

  • Genotyp Hp1-1 = dwa warianty Hp1
  • Genotyp Hp1-2 = jeden wariant Hp1 i jeden wariant Hp2
  • Genotyp Hp2-2 = dwa warianty Hp2

Wariant Hp2 wytwarza większe, bardziej zwaliste białko.

W białych, Hp1-1 znajduje się w 15%, Hp2-1 w 50%, a Hp2-2 w 35% ludzi .

Częstotliwość Hp1 jest niska w Azji Południowo-Wschodniej i Indiach (7%) i wysoka w częściach Afryki Zachodniej i Ameryki Południowej (70%). W Azji Południowo-Wschodniej, około 90% wszystkich ludzi ma Hp2-2 .

Naukowcy uważają, że Hp1 był pierwotnym wariantem. Uważa się, że Hp2 powstał w Indiach około 2 miliony lat temu i od tego czasu rozprzestrzenił się na cały świat .

Hp1 jest bardziej skuteczny w hamowaniu uszkodzeń spowodowanych przez wolną hemoglobinę w porównaniu z wariantem Hp2. Aktywność według genotypów jest następująca :

  • Hp1-1 jest najbardziej skuteczny w wiązaniu wolnej hemoglobiny i tłumieniu reakcji zapalnych
  • Hp1-2 jest umiarkowanie aktywny
  • Hp2-2 jest najmniej aktywny

Oprócz wariantów Hp1 i Hp2 istnieją inne mutacje w tym genie, które mogą powodować brak (Hp0) lub nadmiar haptoglobiny u ludzi .

Ograniczenia

Zanim zanurkujemy w badania związane z tym genem, należy pamiętać, że poniższe badania są w dużej mierze oparte na asocjacji, sugerując, że pewne warianty genetyczne, takie jak Hp1-1 lub Hp2-2, są bardziej lub mniej powszechne u osób z tymi warunkami. More research is needed to know what role, if any, Hp1 and Hp2 variants play in actually contributing to these conditions.

In addition, all these conditions are dependent on a multitude of factors, and haptoglobin variants may have only a minor effect. Dlatego tylko dlatego, że możesz mieć genotyp Hp1-1, Hp1-2 lub Hp2-2, to niekoniecznie oznacza, że jesteś na zwiększonym lub zmniejszonym ryzyku rozwoju któregokolwiek z tych warunków!

Hp1-1

Badania sugerują, że ludzie z Hp1-1 mogą mieć silniejszą odpowiedź Th1 .

Badania sugerują, że Hp1-1 może być korzystne przeciwko:

  • chorobom serca
  • wysokiemu cholesterolowi (całkowitemu i LDL)
  • infekcjom
  • zapaleniom i zaburzeniom immunologicznym (twardzina układowa, nieswoiste zapalenia jelit lub IBD)

Hp1-1 został powiązany ze zwiększonym ryzykiem:

  • Udaru mózgu w cukrzycy
  • Gorszych funkcji poznawczych w cukrzycy i po urazie mózgu
  • Robaków pasożytniczych

Hp1-2

Genotyp Hp1-2 był związany ze zwiększonym ryzykiem:

  • Insulinooporności
  • Celiakii
  • Parkinsona
  • Zaburzonej płodności

Hp2-2

Badania sugerują, że H2-2 może być korzystny przeciwko:

  • Malarią

Jednakże w badaniach stwierdzono związek między Hp2-2 a zwiększonym ryzykiem wystąpienia:

  • Infekcji wirusowych
  • Stwardnienia tętnic
  • Chorób serca
  • Podwyższonego ciśnienia krwi
  • Niskiego poziomu cholesterolu HDL
  • Cukrzycy i powikłań związanych z cukrzycą (choroby serca i nerek)
  • Chorób immunologicznych/zapalnych (toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca typu 1, IBD)
  • „Nieszczelne jelita”
  • Niedobór witaminy C

Hp2-2 i choroby serca

Badanie przeprowadzone na 400 osobach wykazało, że osoby z cukrzycą, które miały Hp2-2 były 5 razy bardziej narażone na choroby serca w porównaniu z osobami z cukrzycą Hp1-1 .

Naukowcy podejrzewają, że wolniejsze tempo usuwania wolnej hemoglobiny u osób z wariantem Hp2 może zwiększyć twardnienie tętnic, a tym samym stwarza większe ryzyko chorób serca.

Badania wykazały związek między Hp2-2 a wyższym ryzykiem zawału serca, udaru mózgu i niewydolności serca. Genotyp Hp2-2 był również związany z innymi powikłaniami, takimi jak tętniaki, pęknięcia blaszki miażdżycowej i zmniejszona przeżywalność po pomostowaniu tętnic wieńcowych .

Co więcej, badania sugerują, że osoby z wariantami Hp 2-2 mają niższy poziom haptoglobiny we krwi, co może dodatkowo przyczyniać się do rozwoju chorób serca .

Hp2-2 People May Benefit from Vitamin E Supplementation

Hp2-2 people who have diabetes may benefit from antioxidant supplementation such as vitamin E, iron chelators, or a combination of both to reduce the severity of heart disease .

A meta-analysis of 8 studies with 3,939 patients showed that Hp2-2 carriers with diabetes benefited from vitamin E supplementation .

Według przeglądów naukowych, suplementacja witaminą E u osób z Hp2-2 może potencjalnie zmniejszyć liczbę zdarzeń sercowo-naczyniowych nawet o 35-50%.

W badaniu z udziałem 20 chorych na cukrzycę, witamina E poprawiła funkcjonowanie naczyń krwionośnych u osób z Hp2-2 po ośmiu tygodniach leczenia.

Suplementacja witaminą E spowolniła postęp choroby nerek u myszy z Hp2-2, ale nie wpłynęła na postęp u myszy z Hp1-1.

Pamiętaj, zawsze skonsultuj się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia przed użyciem suplementów, ponieważ mogą one wchodzić w interakcje z Twoim stanem zdrowia lub lekami!

Hp2, zonulina i „nieszczelne jelito”

Prehaptoglobina-2, prekursor Hp2 (białko, z którego zrobiona jest Hp2), jest również nazywana zonuliną. Zonulina powoduje otwarcie ścisłych połączeń w jelitach, zwiększając w ten sposób przepuszczalność jelit .

Zonulina jest zwiększona w chorobach immunologicznych i zapalnych związanych ze zwiększoną przepuszczalnością jelit, takich jak celiakia i cukrzyca typu 1 i typu 2 .

Niektórzy naukowcy uważają, że osoby z Hp2-2 (2 warianty Hp2) mogą mieć zwiększone ryzyko zaburzeń immunologicznych i zapalnych z powodu większej przepuszczalności jelit .

Hp0

Wynikiem tego wariantu jest niefunkcjonalny gen (brak produktu białkowego). Ludzie z dwiema kopiami tego wariantu nie mają wykrywalnych poziomów haptoglobiny we krwi. Hp0 występuje głównie we wschodniej Azji (1-4%) .

Hp0 zwiększa ryzyko reakcji anafilaktycznej po transfuzji krwi (z powodu przeciwciał przeciwko haptoglobinie) .

Haptoglobina (gen HP) SNPs

rs5472

Wariant A wariantu rs5472 został powiązany z wyższym poziomem Hp .

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.