Submit Manuscript .banner-txt{ position: absolute; right: 41px; color: #fff; font-size: 14px; bottom: 171px;} Mini ReviewOpen Access Of Parasites and Their Hosts Volume 12 – Issue 1

Mini Review

Gastheer-parasietrelaties

Parasitisme is een associatie tussen twee verschillende soorten organismen, waarbij slechts één partner, die altijd de parasiet is, er metabolisch voordeel uit haalt. De andere partner is de gastheer en krijgt er niets voor terug, behalve schade, beschadiging of dood. Een parasiet leeft op een bepaalde manier die parasitisme wordt genoemd. Parasitisme als een eenzijdig partnerschap waarbij de gastheer geen voordelen ontvangt maar in plaats daarvan een zekere mate van schade, of dood, is een ondankbaarheid en is synoniem met het plegen van vadermoord door de parasiet! Een “ideale” parasiet durft zijn gastheer niet eens te doden, want de dood van de gastheer betekent de dood van de parasiet. Een “ideale” parasiet bestaat niet eens, want de geringste effecten van alle parasieten zijn nadelig voor hun gastheer . Caullery is van mening dat “parasitisme een geval van machtsevenwicht is; de parasiet en de gastheer vormen een functioneel evenwichtssysteem dat tegenover de externe omgeving wordt geplaatst. Zowel de parasiet als de gastheer maken het beste van een slechte baan. De gastheer reageert om de parasiet weg te houden of tot een minimum te beperken, terwijl de parasiet probeert zo onbelemmerd mogelijk te leven, ondanks alle reacties van de gastheer die het bestaan van de parasiet bedreigen.

De metabolische afhankelijkheid van de parasieten van de gastheer kan op verschillende manieren tot stand komen:

a) Nutritioneel: Zoals bij Flukes, lintwormen zoals Diphyllobothrium latum

b) Ontwikkelingsstimuli: Zoals bij P. intergerrinum en Opalina ranarum , (parasieten van kikker),

c) Verteringsenzymen: Zoals bij lintwormen zoals Taenia sp en Echinococus sp

d) Schuilplaats: Zoals bij endoparasieten zoals Plasmodium sp , Entamoeba sp, Ascaris sp e.t.c

e) Beweging: Zoals bij ectoparasieten zoals luizen, vlooien, teken en mijten

f) Controle van de rijping: Zoals bij P. intergerrinum en Opalina ranarum

Parasitisme heeft langdurige effecten op zowel gastheren als parasieten Zoals:

a) Parasieten hebben mechanismen om hun gastheer te lokaliseren zoals chemotaxis en actieve penetratie zoals Schistosome cercariae en haakwormlarven

b) Overdracht van parasieten naar de nieuwe gastheer kan geassocieerd zijn met dagelijkse of circadiane ritmen zoals celdeling en migratiepatronen .

c) Parasieten moeten in hun gastheer overleven met behulp van verschillende mechanismen zoals encystations, transformatie of staartverlies zoals bij schistosome cercariae.

d) Parasieten hebben oppervlakken die een belangrijke rol spelen in de voeding. Er is gewoonlijk een belangrijk voedingsinterface met de gastheer zoals het spijsvertering-absorptie-epitheel bij platyhelminthes dat een enorme vergroting van het oppervlak heeft door de ontwikkeling van plooien en microvilli zoals tuberkels, stekels en poriën bij zuigwormen en lintwormen.

e) Schade aan de gastheer kan het gevolg zijn van een immuunreactie (immuno-pathologie). Dit kan schadelijker zijn dan de infectie zelf .

f) Parasieten vertonen gastheerspecificiteit en zijn aangepast om specifieke soorten te infecteren, maar kunnen bepaalde soorten of stammen van de gastheer niet binnendringen, bijvoorbeeld, de malariaparasiet Plasmodium yoelli kan alleen muizen treffen, terwijl Plasmodium falciparium en P. malariae specifiek voor de mens zijn .

Effecten van Parasieten op hun gastheren: Parasieten kunnen hun gastheer op een aantal manieren schaden

Toxinen: Naast ziekte en dood kunnen parasieten giftige stoffen produceren in de vorm van afscheidingen, excreties of andere producten zoals proteolytische enzymen en pigmenten. Deze kunnen de gastheer schaden of sensibiliseren, bijvoorbeeld Schistosome cercariae, Entamoeba histolytica en Malaria parasieten .

Mechanische effecten: Mechanische schade door grote ornumber van parasieten komt voor zoals de hydratide cysten van Echinoccocusspecies. Intestinale obstructie, verstopping en verstrikking van wormen komen ook voor, zoals bij Ascaris lumbricoides. Parasieten kunnen tijdens hun migratie in de voortplantingsorganen perforeren, zoals bij haakwormen en Ascaris. Kleefstructuren van parasieten veroorzaken ook mechanische schade zoals bij Taeniden.

Absorptie van voedsel: Parasieten kunnen het voedingsniveau van de gastheer uitputten om het niveau van ziekte voor de gastheer te bereiken. Diphyllobothrium latum, de lintworm van de grote vis, absorbeert bijvoorbeeld een grote hoeveelheid vitamine B12, wat tot megaloblastaire anemie leidt. De haakworm absorbeert dagelijks ijzer, wat leidt tot bloedarmoede door ijzertekort.

Aantasting van weefsels van de gastheer: Huidpenetrerende parasieten veroorzaken huidvernietiging zoals de larven van de haakworm en Schistosomen die zwemmersjeuk veroorzaken en de larven van de myasis veroorzakende vliegen. Microfilariae van Onchocerca volvulus veroorzaakt huidonchodermatitis, knobbels, luipaardhuid en hagedissenhuid. De huidlaesies worden de plaats van secundaire bacteriële infectie (6, 7).

Ingestie van lichaamsbestanddelen van de gastheer: Sommige parasieten zoals haakwormen en microfilariae van filaria wormen voeden zich met de lichaamsvloeistoffen (bloed en lymfe), en epitheelcellen die bloed en vochtverlies veroorzaken.

Gigantisme: Sommige parasieten, zoals de larvale stadia van trematoden, bevorderen de groei van hun slakken tussengastheer.

Parasitaire Castratie: Geslachtsomkering en parasitaire castratie komen voor wanneer gonadale weefsels van tussengastheren zoals bij krabben en slakken worden vernietigd.

Effecten van Gastheren op de Parasieten (Gastheer reactie): DezeEffecten zijn niet zo Duidelijk als ParasietenEffecten

Weefselreactie: Dit zijn verdedigingsmechanismen van de gastheer. De weefselreacties zijn gelokaliseerd in de omgeving van de parasietinsvasie. Ze verdwijnen gewoonlijk nadat het binnendringende organisme is geëlimineerd, bijvoorbeeld ontstekingsreacties, knobbels, inductie van abnormale groei, hyperplasie, metaplasie en neoplasie (tumoren) en hypertrofie zoals bij Trichinella spiralis en Onchocerca volvulus infecties.

Immuniteit: Dit is een algemeen effect op het lichaam. Het kan ontstaan in organen of systemen die zich ver van de plaats van de infectie bevinden. Het blijft lange tijd bestaan, zelfs na eliminatie. Dit is een fysiologische reactie gericht tegen het overleven van de parasiet. In sommige gevallen worden antilichamen geproduceerd om parasieten te vernietigen. Celgemedieerde immuniteit door complement activering komt voor zoals bij helminthes infecties.

Host Specificatie: Gastheren hebben hun eigen specifieke parasieten.Sommige parasieten zijn van nature aangepast aan bepaalde soorten gastheren.Bijvoorbeeld, Trypanosoma brucei brucei infecteert alleen vee, maar Trypanosoma brucei gambiense en Trypanosoma bruceirhodesiense infecteert mensen.

Aanpassingen: Bepaalde parasieten ontwikkelen morfologische en drastische aanpassingen om zich aan de gastheer aan te passen. Bijvoorbeeld, bloedflagellaten hebben een torpedo vorm om beter te kunnen zwemmen. Giardialamblia heeft hechtschijfjes en Taenia solium heeft haken om zich aan de darmwand van de gastheer vast te hechten.

Weerstand van de gastheer: Ongevoeligheid van de gastheer is de ongeschiktheid van een gastheer qua fysiologie, gedrag en structuur De interactie tussen gastheer en parasiet kan ook de weerstand van de gastheer beïnvloeden. Bijvoorbeeld, Plasmodium vivax is niet populair onder West-Afrikanen vanwege de duffy factor in hun rode bloedcellen.

Conclusie

Het is duidelijk dat parasieten de gezondheidsstatus van individuen hebben ondermijnd en de economische ontwikkeling van naties in tropisch Afrika in gevaar hebben gebracht, wat heeft geleid tot armoede. Parasitisme is ook de belangrijkste oorzaak van lage produktiviteit van vee en pluimvee in de tropen. Parasieten zijn “onwelkome vreemdelingen” omdat het lichaam ertegen reageert en een weerstand opbouwt. Het immuunsysteem van de gastheer vecht terug tegen parasieten, maar helaas gebruiken parasieten verschillende mechanismen om het immuunsysteem van de gastheer te omzeilen. Alleen de gastheer met het meest vitale immuunsysteem kan succesvol terugvechten. De strijd gaat echter door.

1. Ukoli FMA (1990) Introduction to Parasitology in Tropical Africa. Textflow uitgevers. ISBN: 978-2783- 005, pp. 462.
2. Caullery M (1952) Parasitism and symbiosis. Sidgwick and Jackson, pp.340.
3. Otubanjo OA (2007) Elements of Parasitology. Panaf uitgevers ISBN:978-370-498-2, pp. 196.
4. Levine ND, Collins JO, Cox FE, Deroux G, Grian J, et al. (1980) A newlyrevised classification of Protozoans. Tijdschrift voor Protozoölogie 27(1): 37-58.
5. Cox FEG (2004) Modern parasitology: A textbook of Parasitology edited by F.E.G Cox (Second Edition) Oxford Blackwell scientific Publication.ISBN: 0632-02585-9, pp. 276.
6. Oyerinde JPO (1999) Essentials of tropical medical parasitology:University of Lagos Press, Akoka. ISBN: 978-017-615-2, pp. 435.
7. Smyth JD (1994) Introduction to Animal Parasitology (Derde editie):Cambridge University press. ISBN: 0521428114, pp. 549.
8. Okwa OO (2016) The Biology of the Tropical Parasites. LambertAcademic Publishing, Duitsland. ISBN: 978-3-330-00888-5, pp. 145.