How to Grow Siberian Squill

Botanische naam	Scilla siberica
Common Name	Siberian squill, saffierster, bospompoen
Planttype	Bloei
Volwassen grootte	3-8 in. hoog, 3-6 in. breed
Blootstelling aan zon	Volle zon, halfschaduw
Bodemtype	Gemiddeld, goed doorlatend
Grond pH	Zuur
Bloeitijd	Vroeg voorjaar
Bloemkleur	Blauw
Hardheidszones	2-8 (USDA)
Native Area	Russia
Toxicity	Toxicicic voor mensen, honden, en katten

Siberische inktvis Zorg

Scilla is een groot geslacht met ongeveer 90 soorten, een deel van de Hyacinthaceae-familie, die zowel koudebestendige als tropische soorten omvat. Hoewel de Siberische akelei niet inheems is in Siberië, heeft de plant waarschijnlijk zijn gewone naam gekregen omdat hij zo koud winterhard is, en tot in het noorden van de USDA winterhardheidszone twee gedijt.

Deze vroege bloeier is afhankelijk van een periode van kou om te groeien en kan zowat overal in uw gazon of tuin worden geplant, en heeft slechts zeer weinig onderhoud of verzorging nodig om te groeien. Als u in een koude omgeving woont en in het vroege voorjaar uit het raam wilt kijken en een beetje leven wilt zien, dan is Siberische akelei de perfecte bloem voor u.

Pests lijken geen last te hebben van Siberische akelei. Als je problemen hebt om ze te kweken of om ze te laten verwilderen, is het waarschijnlijk een vochtprobleem. Ze geven de voorkeur aan een constante vochtigheid wanneer ze voor het eerst worden geplant en terwijl ze groeien, maar ze houden er niet echt van om in de natte of vochtige grond te zitten, vooral tijdens de zomermaanden wanneer ze gaan slapen.

Licht

Hoewel Siberische akelei het beste groeit in de volle zon of gedeeltelijke schaduw, kunt u ze zowat overal planten, zelfs onder bomen, aangezien ze hun bloeiperiode zullen voltooien ruim voordat de bomen hun bladeren hebben laten vallen. Bovendien zal de zon niet heet genoeg zijn om de bladeren of bloemblaadjes vroeg in het seizoen te verschroeien, dus je hoeft je niet echt zorgen te maken dat ze te veel direct licht krijgen.

Grond

Siberische pijlinktvis is niet erg kieskeurig over zijn grond, behalve dat het goed drainerend moet zijn om wortel- en bolrot te voorkomen. Als u uw grond en de bollen een boost van voedingsstoffen wilt geven, verwerk dan wat organisch materiaal in uw mengsel voordat u ze in de herfst plant.

Water

Ze hebben wel regelmatig water nodig als ze voor het eerst geplant worden in het midden tot laat in de herfst, ongeveer een maand voor de eerste verwachte vorst. Daarna hebben ze echter geen water meer nodig en zijn ze droogtetolerant als hun bollen eenmaal gevestigd zijn.

Temperatuur en vochtigheid

Zoals hun naam en inheemse gebied suggereren, zijn Siberische pijlinktvissen ongelofelijk koud winterhard, en groeien ze tot aan de poolcirkel. Hierdoor heeft de plant geen speciale temperatuur of vochtigheid nodig, buiten een koude omgeving om te groeien en wortel te schieten.

Bemesting

Hoewel Siberische pijlinktvis het goed doet op zichzelf en gemakkelijk zal verwilderen in uw landschap, kunt u helpen een gezonde bloei te garanderen door de planten in de late winter of vroege lente te bemesten met meststoffen die speciaal zijn samengesteld voor bollen.

Is Siberische pijlinktvis giftig?

Onder al dat moois schuilt een tamelijk giftige plant, dus u moet voorzichtig zijn bij het kiezen van waar en of u uw Siberische akelei plant. Het probleem ligt in de hartglycosiden van de plant, die aanwezig zijn in alle delen van de plant en het zeer giftig maken voor zowel mensen als dieren zoals honden en katten als het wordt gegeten. Als u na inname van de plant een van de onderstaande symptomen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met de hulpdiensten.

Symptomen van vergiftiging

• Pijn in de mond
• Irritatie in of rond de mond
• Nausea
• Buikpijn
• Maagkrampen
• Overgeven
• Diarree
• Verhoogde hartslag
• Lethargie
• Ergernis van de huid

Hoe Siberische inktvis van zaad te kweken

Siberische inktvisbollen zijn niet groot, dus je zult er een flink aantal moeten planten om enig effect te hebben. De bollen hebben een afgeronde onderkant en de bovenkant komt tot een punt, die naar boven gericht moet worden geplant. Zelfs als ze verkeerd geplant worden, zullen de bollen zich snel herstellen.

Plant de bollen ongeveer 3 tot 5 centimeter diep- u kunt ze dicht bij elkaar planten, ongeveer 15 bollen per vierkante voet of een bol om de 3 centimeter. Siberische squill bollen worden vaak verkocht in bulkverpakkingen van 100 of meer, en het is over het algemeen gemakkelijker om een groot gat te graven en meerdere bollen tegelijk te planten in plaats van veel individuele gaten te prikken.

Siberische squill planten zullen niet langer in de buurt zijn dan de koele, vroege maanden van de lente, dus er is weinig onderhoud nodig. Maai het gebladerte niet weg tot ongeveer zes weken na de bloei van de bloemen, omdat de planten tijd nodig hebben om energie te maken en op te slaan, voordat ze gaan slapen.

Als u uw squill wilt verplanten, kunt u een kluit bollen verplaatsen of het zaad bewaren. De herfst is ideaal voor het verplanten van bollen, maar het is gemakkelijker om ze te vinden terwijl ze nog in bloei zijn. Als u ze dan verplaatst, zorg er dan voor dat u ze goed water geeft totdat ze gevestigd zijn. U kunt ook bollen verplanten die u in containers hebt geforceerd. Plant de bollen na de bloei in de tuin op 3 tot 5 centimeter diepte en houd ze bewaterd tot het loof verdwijnt.

Om zaden te bewaren, laat je de peulen aan de planten drogen en dan verzamel je ze en strooi je ze uit waar je wilt-ze groeien vanzelf.