Mount Waialeale, Hawaiiaans Wai’ale’ale, piek, centraal Kauai eiland, Hawaii, V.S. Waialeale (Hawaiiaans: “Kabbelend Water”), met een hoogte van 5.148 voet (1.569 meter), is een ontleed (geërodeerd) koepeltje. Het maakt deel uit van een centrale bergmassa waartoe ook Kawaikini (5,243 feet) behoort, de hoogste piek van het eiland, onmiddellijk ten zuiden. Waialeale ligt aan de zuidoostelijke rand van een uitgedoofde caldera die nu een plateau is dat Alakai moeras heet. Waialeale, gehuld in wolken, is een van de natste plekken ter wereld met gemiddeld zo’n 11.430 mm neerslag per jaar. In 1982 werd op de top 16.916 mm regen geregistreerd, waarmee een officieel record werd gevestigd. Slechts een paar kilometer verderop daalt de hoeveelheid regen echter dramatisch tot slechts 250 mm per jaar.
© Caleb Foster/.com
Diepe breuklijnen en watererosie hebben canyons in de flanken van de berg uitgeslepen. Drie valleien strekken zich uit naar het noorden: Wainiha, Lumaha’i, en Hanalei. Ten westen van Mount Waialeale ligt Waimea Canyon, de “Little Grand Canyon” van Hawaii, of de “Grand Canyon van de Pacific”. Het middelpunt van een bijna 750 hectare groot staatspark, Waimea Canyon is ongeveer 26 mijl lang en 1 tot 2 mijl breed en is zo’n 1.100 meter diep. De neerslag van Mount Waialeale levert talrijke watervallen (de grootste is de 800 voet hoge waterval van Waipo’o Falls), die aan alle kanten stromende beekjes naar beneden sturen om de enige bevaarbare rivieren in de staat te voeden. De belangrijkste rivieren zijn de Waimea, Wailua, Makaweli, en Hanapepe.