Mount Waialeale, hawajski Wai’ale’ale, szczyt, centralna wyspa Kauai, Hawaje, USA. Waialeale (hawajski: „Rippling Water”), z wysokości 5,148 stóp (1,569 metrów), jest dissected (eroded) kopuły. Jest częścią centralnej masy górskiej, która obejmuje Kawaikini (5,243 stóp), najwyższy szczyt wyspy, bezpośrednio na południe. Waialeale znajduje się na południowo-wschodnim skraju wygasłej kaldery, która jest teraz płaskowyż zwany Alakai Bagno. Spowite chmurami Waialeale jest jednym z najbardziej wilgotnych miejsc na świecie, ze średnią roczną sumą opadów około 450 cali (11 430 mm). W 1982 roku na szczycie odnotowano 666 cali (16,916 mm) deszczu, ustanawiając oficjalny rekord. Zaledwie kilka mil dalej, jednak ilość deszczu spada drastycznie do zaledwie 10 cali (250 mm) rocznie.
© Caleb Foster/.com
Głębokie uskoki i erozja wodna wyrzeźbiły kaniony w zboczach góry. Trzy doliny rozchodzą się promieniście w kierunku północnym: Wainiha, Lumaha’i, i Hanalei. Na zachód od góry Waialeale znajduje się Kanion Waimea – „Mały Wielki Kanion Hawajów” lub „Wielki Kanion Pacyfiku”. Kanion Waimea, będący przedmiotem prawie 1900-akrowego (750-hektarowego) parku stanowego, ma około 16 mil (26 km) długości i 1 do 2 mil (1,6 do 3,2 km) szerokości, a jego głębokość wynosi aż 3600 stóp (1100 metrów). Opady na górze Waialeale zasilają liczne wodospady (największy z nich to 800-stopowa kaskada wodospadu Waipo’o), wysyłając ze wszystkich stron rwące strumienie, które zasilają jedyne żeglowne rzeki w stanie. Główne rzeki to Waimea, Wailua, Makaweli i Hanapepe.