Cechy podsumowujące
Zdrowy wzrost PKB z pozytywnym rozwojem większości wskaźników ekonomicznych. Rozbudowa i modernizacja kapitału, w tym zakładów i budynków. Uzasadniony optymizm w większości grup społecznych.
Typowe ścieżki w kluczowych obszarach gospodarczych
Dynamika krajowego biznesu
Większość sektorów i firm cieszy się wzrostem rentowności i obrotów. Wykorzystanie mocy produkcyjnych jest dość wysokie, a nowe projekty inwestycyjne mające na celu poszerzenie i zróżnicowanie produkcji są w przygotowaniu, przy czym kilka z nich zostało już podjętych, więcej już sfinansowanych, a jeszcze więcej zapisanych w planach.
Szczególnie na początku ekspansji, pozytywne niespodzianki pobiły oczekiwania w PKB, sprzedaży i zyskach.
W odniesieniu do mikrodynamiki możliwe jest, że – w przypadku co najmniej kilku sektorów – dominujący wzór produktów nabiera rozpędu i zamyka sektor w określonej trajektorii.
Handel zagraniczny
Jeśli ożywienie było napędzane wydatkami publicznymi i konsumpcją, szybki wzrost importu zwykle zmniejsza nadwyżki handlowe, a nawet prowadzi do deficytów handlowych, np. przy eksporcie rosnącym wolniej niż import. Ekspansja krajowa może przyciągnąć BIZ zorientowane na popyt.
Odwrotnie, jeśli ożywienie było napędzane eksportem, w ekspansji możesz mieć transmisję do popytu krajowego (ze względu na zatrudnienie i płace), z opóźnionym, ale znaczącym wzrostem importu. Bilans handlowy powinien jednak pozostać dodatni w większości przypadków.
Rynek pracy
Ogłoszenia o zatrudnieniu nowego personelu mnożą się, wraz ze wzrostem zatrudnienia. Jeśli zbyt wiele osób zostanie wciągniętych na rynek pracy z nieaktywności, stopa bezrobocia może chwilowo mieć tąpnięcie, ale wraz z konsolidacją ekspansji zdecydowanie spada.
Zależnie od uzwiązkowienia i równowagi sił między pracownikami a pracodawcą, wcześniej lub później mogą pojawić się naciski na wzrost płac. Jeśli pracodawcy będą się opierać, najlepiej wykwalifikowani ludzie mogą dobrowolnie opuścić firmę i znaleźć lepiej płatną pracę.
Finanse publiczne
Wzrastają wpływy z podatków (tym bardziej, jeśli opodatkowanie progresywne zwiększa elastyczność w stosunku do PKB). Poprzednie deficyty (być może narosłe w celu odwrócenia trendu w okresie bessy) zostają opanowane, a czasem nawet odwrócone. Relacja długu publicznego do PKB poprawia się. Dotacje dla bezrobotnych, o ile są legalne, są w mniejszym stopniu wykorzystywane, a wydatki maleją, ewentualnie rozciągają się na inne działy socjalne.
Zależnie od orientacji politycznej obecnego rządu, poprawa równowagi publicznej może być skierowana na obniżenie stawek podatkowych, szersze zwolnienia z podatków, częściową spłatę skumulowanego zadłużenia lub /mniej lub bardziej selektywne i inteligentne) nowe wydatki, w tym na personel publiczny.
Rynki finansowe
Rynki takie mają wbudowaną niestabilność i nieforemność, gdyż największe zyski występują przy odchyleniu od ogólnych oczekiwań i okazaniu się, że miały rację. Jednak ogólne oczekiwania wobec rynków finansowych w fazach ekspansji gospodarczej są pozytywne, z tendencjami wzrostowymi w średnich giełdowych i stosunkowo mniejszym rozproszeniem wokół średniej niż w innych fazach. Pierwotna emisja akcji staje się stosunkowo powszechnym narzędziem finansowania inwestycji firm aktywnych na giełdzie. Zgodnie z hasłem „trend jest twoim przyjacielem”, więcej osób inwestuje w instrumenty finansowe.
Poziom cen i realne stopy procentowe
Inflacja wywołana popytem może rozpocząć się zanim inflacja kosztowa wywołana płacami uzasadni działania firm. Zależy to jednak od stopnia konkurencji na rynkach dóbr finalnych (i handlu detalicznego), a także od otwartości handlowej i taniego importu.
Bank centralny, jeśli podczas ożywienia ustalał niższe niż uważa za normalne stopy procentowe, może ulec pokusie podniesienia ich do poziomu, który uważa za normalną stopę procentową. W zależności od rzeczywistego rozwoju inflacji, realna stopa procentowa może szybko skoczyć w górę bez natychmiastowego i widocznego efektu hamowania inwestycji lub może pozostać na niezmienionym poziomie (co może prowadzić do przyspieszenia do fazy boomu).
Kluczowe wydarzenia
Szczególnymi wydarzeniami występującymi podczas fazy ekspansji, oznaczającymi ją zarówno w rzeczywistości, jak i w mediach, są ogłoszenia nowych projektów infrastrukturalnych (zarówno ze źródeł prywatnych, jak i publicznych). Jeśli realizacja jest wystarczająco szybka, infrastruktura może również zacząć być wykorzystywana w trakcie ekspansji.
Zwycięzcy i przegrani
Rozkład dochodów staje się bardziej sprawiedliwy, z większą klasą średnią, w wyniku tego, że część biednych dostaje pracę, większa liczba godzin przepracowanych na osobę (a więc redukcja „pracujących biednych”) i szersza liczba jedynych przedsiębiorców odnoszących sukcesy biznesowe. Możliwe, że również sektor publiczny może stworzyć nowe miejsca pracy i nieznacznie podnieść płace.
Ludzie inwestujący na giełdzie średnio będą znacznie zamożniejsi i mogą zdecydować się na rozpoczęcie większej konsumpcji.
Jeśli system podatkowy jest progresywny, redystrybucja ma miejsce i ex-post dystrybucji jest bardziej sprawiedliwy niż ex-ante jeden. Większość ludzi jest zwycięzcami, z jakiegoś powodu lub innego.
Jednakże, jeśli inflacja miałaby wystartować, a niektóre stałe dochody nie podążałyby za nią (np. emeryci bez indeksacji), rosnący poziom cen mógłby ich zranić.
Aby jeszcze raz pokazać, że polityka i orientacja polityczna mają znaczenie, jeśli w przeciwieństwie do tego, co właśnie opisaliśmy, rząd jest nastawiony na wspieranie bogatych i ich bogactwa, poprzez skoncentrowanie cięć podatkowych w takich przedziałach dochodowych, liberalizację giełdy i cięcie wydatków publicznych w obszarach wrażliwych dla biednych, ekspansja gospodarcza nie musi objąć tych ostatnich, przy rosnącej polaryzacji. W taki wypadek, przegrany być wiele więcej niż w fizjologiczny case.
Wpływ na wybory wynik
Kiedy gospodarka być w centrum informacja wyborca i decisionmaking, wybory w ekspansywny faza biznes cykl tendencja aktualny rząd, w miarę ono być skuteczny w komunikacja i uzyskiwanie atrybucja dobry wiadomość ekonomiczny jego polityka i podejście.
Governing koalicja normalnie coalesce, ponieważ każdy składnik musieć coś od pozytywny rozwój w publiczny równowaga. Jednak w niektórych krajach nie ma granicy chciwości w negocjacjach politycznych, więc nie jest to pewne.
Ryzyko rozwoju sytuacji przeciwstawnych
Deficyty handlowe, luźna polityka fiskalna i inflacja to trzy główne ryzyka fazy. I odwrotnie, jeśli decydent przesadziłby z reakcją na nie, prowadząc do recesji, wiele kluczowych szans zostałoby zaprzepaszczonych, w tym modernizacja majątku, kapitału ludzkiego i spójności społecznej.
Przejście do następnej fazy
Komfortowa dla wielu podmiotów gospodarczych i społeczno-politycznych, zbieżnych w swoich interesach i działaniach, ekspansja może być długa i trwać przez wiele kwartałów.
Jednakże przyspieszenie do fazy boomu, gdzie ceny kilku teraz-skąpe aktywów (jak niektóre nieruchomości i umiejętności) gwałtownie i pociągają za sobą szybkie ruchy w bogactwie, jest całkiem normalne, w tym z powodu dynamiki przyspieszenia giełdowego, jak nawet ludzie nie używane do inwestowania w akcje są przyciągane przez pozorną przewidywalność trendu wzrostowego. Podnoszenie płac (najwyższych, średnich i minimalnych) jest kluczem do takiego przejścia.
Odwrotnie, negatywny szok z zagranicy i polityka mająca na celu uniknięcie „przegrzania” (zwłaszcza jeśli ze strony rządów nieprzychylnych podwyżkom płac) może zamiast tego prowadzić do spowolnienia wzrostu i recesji.
Empiryczne przykłady ekspansji gospodarczej
* Hiszpania w 2006 roku: PKB wzrasta o 3,8%, po kilku latach, w których wzrost był wyższy niż 3% (od 1997 roku z jedynym wyjątkiem 2002 roku – 2,7%). Drugi rok z rzędu odnotowano nadwyżkę w bilansie publicznym. Pogłębiał się natomiast deficyt handlowy. Nadal rosło zatrudnienie i spadało bezrobocie. Wcześniejsze przyspieszenie inflacji zostało przerwane obniżeniem stopy inflacji, która jednak nadal była wyższa niż u partnerów handlowych w Europie.
* Urugwaj w 2014 roku: wzrost PKB o 2,8%, przy spadającym bezrobociu (obecnie na poziomie 6%) i długotrwałym spadku ubóstwa (spadek do 12% populacji z 40% w 2004 roku). Następuje dywersyfikacja przemysłu, w ramach której pojawiają się nowe sektory. Wzrasta jednak ryzyko zanieczyszczenia środowiska, zwłaszcza w związku z przemysłem papierniczym.
.