BJC Healthcare voerde tijdens het griepseizoen 2008-2009 een verplicht griepvaccinatiebeleid in. Vóór de invoering van het beleid werd volgens de studie ongeveer 70% van de gezondheidswerkers gevaccineerd. Na de invoering van het beleid sprong dat onmiddellijk naar 98,4% het daaropvolgende jaar en bleef boven het niveau van 97% gedurende de volgende 9 jaar.
In de tussentijd namen religieuze en medische vrijstellingen van het krijgen van vaccinatie af bij de academische medische systemen van het gezondheidszorgsysteem en bleven hetzelfde bij de gemeenschapsziekenhuizen die het bezit. Bovendien begonnen werknemers het griepvaccin eerder in het griepseizoen te krijgen en is de weerstand van werknemers tegen het verplichte beleid niet toegenomen sinds het begon.
“De implementatie van een verplicht griepvaccinatiebeleid heeft een aanhoudende toename van de vaccinatiegraad van het personeel opgeleverd die de vaccinatiegraad die werd geproduceerd door alternatieve benaderingen om vaccinatie aan te moedigen en te bevorderen, aanzienlijk overtrof,” schrijven de BJC-onderzoekers. “De invoering van een verplicht vaccinatiebeleid heeft de organisatie in staat gesteld om de nationale doelstelling voor 2020 voor immunisatiedekking van zorgpersoneel gedurende 10 griepseizoenen te overtreffen.”
Ondertussen waren de resultaten van het onderzoek dat werd uitgevoerd in het University Hospital Basel, Zwitserland, niet overweldigend, zoals de Zwitserse onderzoekers opmerken. Zij denken erover om de tewerkstelling van gezondheidswerkers afhankelijk te maken van het krijgen van een griepvaccin.”
“Verplichte griepvaccinatie van gezondheidswerkers werd tien jaar geleden ingevoerd in de Verenigde Staten met uitstekende resultaten, waardoor de vaccinatiegraad steeg tot meer dan 90%,” stelt de Zwitserse studie. “Zowel administratieve als attitudinale barrières voor vaccinatie moeten worden aangepakt voordat een dergelijke beleidsverandering plaatsvindt. Het recht op zelfbeschikking was een van de belangrijkste redenen voor niet-vaccinatie in onze studie, wat wijst op de uitdagingen die voor ons liggen voorafgaand aan de invoering van een verplicht griepvaccinatiebeleid.”
De Zwitserse onderzoekers onderzochten 1454 gezondheidswerkers (HCW) van 2007 tot 2019 en vonden een bereik voor vaccinaties in die jaren van 14,7% tot 31%. De studie stelt dat die 31% aantoont dat veel te weinig HCW’s het griepvaccin krijgen, maar het vertegenwoordigt eigenlijk een klein succes in termen van de doelstellingen van de studie. Dat was het percentage HCW’s in het ziekenhuis dat het vaccin kreeg voor het griepseizoen 2013/2014. Het percentage voor het vorige griepseizoen was 14,7%.
De onderzoekers lanceerden een allesomvattende campagne om meer HCW’s aan te moedigen om het vaccin te krijgen, met als doel om ten minste 30% te bereiken. In die zin was de campagne dus succesvol. Toch is een vaccinopname van 31% nog steeds onaanvaardbaar laag, gezien het feit dat 25% van de gezondheidswerkers elk jaar met griep wordt besmet”, aldus de Zwitserse studie. En wanneer hulpverleners besmet zijn, kunnen zij die infectie doorgeven aan patiënten. In de daaropvolgende seizoenen bleven de HCW-vaccinatiepercentages stabiel, variërend van 26% tot 28%.
Tijdens de griepvaccinatiecampagne van 2013/2014 bood het Zwitserse ziekenhuis gratis vaccinaties aan die gemakkelijk toegankelijk waren voor alle werknemers, evenals educatieve lezingen en hand-outs die ingingen op misvattingen over het griepvaccin. Daarnaast probeerden collega’s en rolmodellen in het ziekenhuis het bewustzijn van het belang van compliance te vergroten.
De redenen om niet gevaccineerd te worden, werden vergeleken tussen 4 verschillende groepen: verpleegkundigen, artsen en HCW’s anders dan artsen of verpleegkundigen met of zonder patiëntencontact.
Achttien-punt-acht procent van de ondervraagde HCW’s zei dat ze negatieve ervaringen hadden gehad met het griepvaccin, voornamelijk gerelateerd aan bijwerkingen. Daarna kwam het ervaren falen van het vaccin (55,8%), het gebrek aan beschikbaarheid van het vaccin (5%). De bijwerkingen die werden gemeld, waren onder meer pijn op de prikplaats (9,8%), spierpijn 6,8%, algemene malaise (6,5%), ongemak 3,2%, hoofdpijn 3,1%, en koorts 2,1%.
“We hebben een hogere vaccinatiegraad gevonden bij artsen (in vergelijking met andere beroepsgroepen) en medewerkers van een afdeling interne geneeskunde,” stelt de studie. Het vervolgt: “Hogere vaccinatiepercentages onder artsen kunnen een aanwijzing zijn dat onze huidige voorlichtingscampagnes beter geschikt zijn voor artsen dan voor verplegend personeel, wat leidt tot hogere acceptatiepercentages onder artsen in vergelijking met andere beroepsgroepen.”
Ondertussen, in de periode van 12 jaar sinds zijn verplichte griepbeleid, groeide de werknemerspopulatie van BJC Healthcare van ongeveer 26.000 naar ongeveer 31.000. Het systeem omvat 15 acute zorgziekenhuizen in landelijke, stedelijke en voorstedelijke locaties.
Tijdens de twee jaar vóór het verplichte vaccinatiebeleid, waren de piekdata voor naleving door werknemers 30 oktober en 1 november. Toen het verplichte beleid het volgende jaar werd ingevoerd, was de piekdatum 15 oktober, en nu komt het eind september of begin oktober voor.
Vroegere vaccinatie “verhoogt de kans dat het personeel wordt gevaccineerd en voldoende tijd heeft om immuniteit te ontwikkelen voordat een significante overdracht van seizoensinfluenza door de gemeenschap begint.”
De studie stelt ook dat een van de doelen van het verplichte griepvaccinatiebeleid “was om de vaccinatiegraad van werknemers te verhogen om de kudde-immuniteit te verbeteren en patiënten, bezoekers en personeel te beschermen die niet zijn geïmmuniseerd.”
Om een verplicht vaccinatieprogramma te laten werken, is het van cruciaal belang dat de leiders van een zorgorganisatie aandringen op dat resultaat, stelt de studie. Zelfs tot het punt van het beëindigen van werknemers die weigeren zich te laten vaccineren als ze geen legitieme religieuze of medische reden hebben om dat niet te doen.