“De Sims-spellen van top tot teen

Ash speelt Dragon Age al sinds het eerste spel uitkwam. Ze geniet van het verkennen en uitleggen van de personages en de lore.

Als iemand die al sinds het eerste deel De Sims speelt, ben ik van mening dat de spellen steeds slechter werden, zelfs toen Bella Goth steeds heter werd.

Je kunt waarschijnlijk wel raden dat ik geen hoge dunk heb van De Sims 4, maar om het luchtig te houden, zal ik mezelf niet in een schuimbekkende nerdwoede werken.

Dus daar gaan we. Naar mijn mening zijn dit de beste tot de slechtste Sims.

#1: “De Sims 2”

Ik heb De Sims 2 beoordeeld als het beste deel in de serie omdat het voor mij het leukst was om te spelen.

Als iemand die veel om verhalen geeft, vond ik alle mysteries die in dit spel waren verwerkt geweldig. Van het Goth-mysterie tot Brandy Broke tot de prachtige personages van Strangetown, de premades in De Sims 2 waren geweldig. Dit was Maxis op hun best.

Naast dat, was er ook behoorlijk geweldige gameplay. Er waren interacties die het spelen met je sims leuk maakten, zoals kinderen die tikkertje speelden en touwtje sprongen. De romantische animaties waren hilarisch, en het spelen van een Romantische Sim die zich overal gladjes uit praatte nadat hij een klap had gekregen van een gedumpte geliefde, hield nooit op amusant te zijn. (Gladde praatjes waren een “kracht” die uniek was voor Romantische Sims in De Sims 2 na het behalen van een bepaald aantal Aspiratie punten).

Het basisspel zat boordevol dingen om te doen omdat dit het pre-greed tijdperk was, waarin niet van ons verwacht werd dat we extra content kochten omdat het basisspel tekortschoot, maar eerder omdat het basisspel zo geweldig was, dat we hunkerden naar meer.

Het runnen van een bedrijf was best geweldig. Het was meer dan alleen de interactie met de klanten. Je had de mogelijkheid om thuis een zaak te runnen en al je familieleden in het restaurant, de winkel of wat dan ook te laten werken. Het was gewoon geweldig. Vooral als je een kwaadaardige sim speelde die een stel robots maakte en ze de winkel voor je liet runnen.

Toen kon je je sims in één pakket naar de universiteit sturen. Je moest echt werken om in een studentenclub of studentenvereniging te komen. Je sims konden ook geweldige feestjes geven, en omdat er zoveel leuke interacties en animaties waren, zorgde dit altijd voor een onophoudelijke hoeveelheid amusement.

Ook was het college mechanisme niet te ingewikkeld zoals in De Sims 3. Je ging gewoon naar de universiteit, deed je werk, feestte, en ging naar huis met een diploma. Het was leuk.

Het was ook een stuk makkelijker voor je sims om dood te gaan, wat het spel leuk en onvoorspelbaar maakte. Terwijl in latere afleveringen, het bijna onmogelijk is voor sims om te sterven.

Relaties waren ook geweldig in dit spel. Je kon eenzijdige verliefdheden hebben of sims die elkaar haatten en het werd daadwerkelijk weerspiegeld in het spel. Als je sim twee sims tegelijk versierde en met een trouwde, zou de jaloerse sim de bruiloft verstoren.

Sims konden in gevechten verwikkeld raken als je ze niet bestuurde, afhankelijk van het soort persoonlijkheid dat je ze gaf. Bijvoorbeeld, een sim maken die weerwolven haat en ze dan een weerwolf laten tegenkomen terwijl je ze niet bestuurt, zorgde voor de nodige hilariteit.

In De Sims 2, waren de sims levend. Ze hadden persoonlijkheden en rivaliteiten, vijanden, vrienden, en geliefden. Het was best geweldig.

Ik doe niet alsof De Sims 2 geen gebreken had (in feite waren er hele mods gewijd aan het in de hand houden van de bevolkingscontrole, laat staan andere dingen), maar gebreken en al, het was een behoorlijk leuk spel om te spelen.

Er was zoveel creativiteit en hilariteit en plezier in dit spel, zo veel karakter. Je kon echt merken dat de ontwikkelaars het leuk vonden om te maken, en wij spelers vonden het geweldig om te spelen.

#2: “De Sims 3”

Als diehard fan van De Sims 2 was ik erg sceptisch toen De Sims 3 uitkwam. Ik was ook erg boos, omdat al mijn favoriete modders overstapten op het nieuwe spel en hun mods voor De Sims 2 achterlieten.

Eigenwijs en geïrriteerd, bleef ik bij het tweede spel. Toen kwam Generaties uit, en toen ik dat zag, was ik verkocht aan De Sims 3.

Ik kocht het basisspel, en dat alleen al had een berg aan content in zich. Zoveel dat ik een hele tijd geen uitbreiding heb gekocht. In plaats daarvan was ik tevreden met het verkennen van Sunset Valley en de voorgemaakte sims.

Ik geloof dat het met De Sims 3 bergafwaarts is gegaan met de voorgemaakte sims. Weg was het geweldige schrijven van de vorige aflevering. Nu hadden we een aantal matig interessante premades met korte, vage biografieën.

Het positieve was de grote en mooie wereld die we kregen. Er waren zoveel geweldige dingen aan De Sims 3. Paarden, de hele Bovennatuurlijke uitbreiding, de verschillende feesten zoals het kunnen houden van een begrafenis, de keurige vakanties waarbij je oude piramides kon verkennen en tegen mummies kon vechten, en de Eilandparadijs uitbreiding waarbij je een zeemeermin kon zijn en op een boot kon wonen.

Hoewel de open wereld enkele ongelukkige glitches en haperingen veroorzaakte, was het nog steeds behoorlijk cool voor wat het was.

Robots, zowel in Ambitions als Into the Future waren behoorlijk awesome. Toen Into the Future uitkwam, herinner ik me dat ik een nerd-gasme had.

Aliens waren naar mijn mening ook de beste in De Sims 3. Ik vond het geweldig dat ze hersenkrachten hadden en geen slaap nodig hadden. Ik hield ook van hun esthetiek. En niet door ze ontvoerd worden was net zo simpel als het vermijden van meteoorstenen.

Ook werd er voor het eerst goed met graven omgegaan. Sims die stierven werden verzameld in het mausoleum van de stad en je kon op elk moment hun tombe gaan halen. Ik weet niet zeker waarom dit is verwijderd voor De Sims 4, maar het was echt geweldig in het derde spel.

Ik denk dat mijn favoriete wereld ooit Midnight Hollow was, een wereld van eeuwige duisternis die spookachtig mooi was. Het had ook een aantal echt geweldige premades, zoals de droevige clown Poirot en de premades geïnspireerd door The Nightmare Before Christmas.

Ik vond De Sims 3 jarenlang geweldig. Hoewel er niet veel geweldige verhalen in zaten, waren er toch geweldige interacties, geweldige animaties, en heel veel dingen om te doen. Ik heb veel leuke herinneringen aan legaten die ik speelde, verhalen die ik uitspeelde. En trouw aan de gevestigde traditie zat er in elk deel een geweldige Creature Feature, net als in De Sims 2.

De Sims 3 was echt gewoon gemaakt van geweldig.

#3: “De Sims”

Ik weet nog dat ik De Sims wilde spelen toen het uitkwam en dat ik me schaamde omdat mijn eikel van een ex (die zichzelf als een “hardcore gamer” beschouwde) me belachelijk maakte. Toen ik eenmaal single was, stuitte ik op een tweedehands exemplaar van De Sims, kocht het en nam het mee naar huis, waar ik het zonder angst voor spot speelde.

Ik werd verliefd.

Om heel eerlijk te zijn, was er niets geweldigs aan het eerste spel in vergelijking met wat er later kwam, maar het was erg vermakelijk om te spelen. Proberen een gezin te jongleren en alle sims in leven te houden, ze door hun carrières te duwen, kijken naar hun grappige interacties. Het was de tijd waard.

Toen ik later De Sims 2 speelde, hoorde ik de muziek van het eerste spel en werd ik helemaal nostalgisch. Ik krijg nog steeds een mistige glimlach als ik de muziek nu hoor. Ik denk dat het in een van de uitbreidingen voor De Sims 4 zat.

#4: “De Sims 4”

Dat brengt me bij het meest recente deel, De Sims 4. Ik vind het om verschillende redenen erg teleurstellend en waarschijnlijk het slechtste deel in de franchise.

Het eerste wat me opviel was dat het basisspel vrij leeg was. Er was niet veel te doen. Geen zwembaden, geen peuters, geen spoken, geen leuke interacties, geen… niets. Alles was gestript met de bedoeling om het in aparte pakketten te proppen voor meer geld.

Alle tradities die door de jaren heen waren geïntroduceerd werden weggehaald met het excuus dat Maxis/EA niet “de bedoeling” had om van die dingen tradities te maken.

Ik vind het nog steeds verbazingwekkend dat ze niet hebben geanticipeerd op de tegenreactie. Ze leken niet te begrijpen dat dezelfde mensen die al sinds het eerste spel speelden, het spel nu nog steeds speelden en bepaalde elementen waren gaan verwachten die De Sims -De Sims- maakten.

Het was een beetje alsof ze de chocobo’s uit Final Fantasy hadden gehaald. De chocobo’s zijn een vast onderdeel van die franchise, verdomme. Net zoals peuters en zwembaden en geesten een vast onderdeel werden van De Sims.

Om het wat makkelijker te maken, maak ik gewoon een lijstje.

• De Goten hadden geen kerkhof en woonden op een piepklein kavel.
• De aliens konden oorspronkelijk geen normale kleding dragen en hadden geen haar en schaamden zich er voortdurend voor dat ze aliens waren.
• De buitenaardse planeet Sixam was mooi en verspild.
• Er zijn geen interacties die in de verste verte interessant zijn. Zelfs nu, jaren na de eerste lancering van het spel, spelen kinderen nog steeds niet echt met elkaar. Er is geen Tag. De waterballongevechten in de Seasons uitbreiding hebben niet echt interessante animaties. Kinderen voelen zich gewoon geen kinderen.
• Veel te veel focus op jonge volwassen sims, tot het punt dat de ouderen niet eens hun eigen stem hebben.
• De elitaire opmerkingen over de cijfers van je kind.
• Niemand kan doodgaan. Tenminste, het is echt moeilijk, dus het maakt het spel echt saai.
• Kan geen kok zijn in je eigen restaurant. Kan geen familieleden inhuren. Moet altijd op het perceel met het restaurant om geld te verdienen.
• Sims zijn niet langer uniek in persoonlijkheid (geen sympathieën, antipathieën, favorieten, of echte karaktereigenschappen). Hun nieuwe fangled “emoties” zijn niet echt veel.
• Don Lothario werd veranderd in een getatoeëerde dudebro (een gevolg van mensen die niet bekend zijn met de serie werken aan de serie).
• Nina en Dina’s moeder en Cassandra Goth werden witgewassen (opnieuw, een gevolg van mensen die niet bekend zijn met de serie werken aan de serie).
• Je kunt niet met de Grimreaper slapen en zijn kinderen krijgen.
• Geen plantenims behalve als een of ander tijdelijk iets.
• Vampieren kunnen lang in de zon staan, wat dom is. En we moeten valsspelen om hun Dark Form aan te passen als we ze niet in CAS hebben gemaakt.
• Ook geen parasols?
• Katten en honden maken huisdieren weer irritant.
• Iedereen kan met elkaar opschieten. Als je twee sims maakt die elkaar haten, zullen ze het heel gemakkelijk goedmaken en nooit ruzie maken.
• Sommige premades zijn geschreven om elkaar te haten, maar in het echte spel doen ze dat niet. Bob Pancakes is dol op zijn vrouw Eliza en maakt helaas nooit echt ruzie met haar in het spel. En zo is het met alle premades die geacht worden elkaar te “haten”, inclusief de vampiers.

De Sims 4 is een glanzende, gelukkige wereld waar nooit iets ergs gebeurt en alles altijd goed is. Het is een duur saai EA hebzucht-festijn.

Je vraagt je waarschijnlijk af waarom ik content blijf kopen voor een spel waar ik zo’n intense hekel aan heb.

Dat doe ik niet.

Basically, alles na de peuters en vampieren update was vrij slecht voor mij, alsof het spel gewoon steeds slechter werd met elke “stuff pack,” dus ik heb ervoor gekozen om te stoppen met het kopen van inhoud van EA en gewoon mijn spel te spelen met de eerste drie uitbreidingen (Get to Work, Get Together, City Living) plus de gratis updates.

Na vier jaar wachten op EA om iets uit te brengen dat de moeite waard is, heb ik eindelijk het feit geaccepteerd dat ze dat niet kunnen en zullen doen. Net als Bioware in zijn huidige staat, is Maxis zo goed als… dood. EA heeft haar ziel verslonden.

Ik zou terug kunnen gaan naar oudere “Sims” spellen, maar dat is moeilijk. Het eerste spel heeft verschrikkelijke graphics. Het tweede spel vereist een heleboel mods die niet meer bestaan. Het derde spel, hoewel geweldig, was lastig met zijn routing issues en glitches.

Eerlijk gezegd, is waarschijnlijk het beste aan De Sims 4 dat het goed geoptimaliseerd is. Het loopt snel, de graphics zijn mooi, CAS is nu een eitje, en sims kunnen multitasken.

Het is als een mooie vrouw die ook zielloos is:

Pretty aan de buitenkant, niets aan de binnenkant.

*Update*

Ongelooflijk genoeg denkt EA dat ze gewoon De Sims 2 kunnen kopiëren en dat de oude fans dan weer massaal terug zullen komen. Lmao.

Ik trap hier echter niet in. Ik ben het zat om niet gerespecteerd te worden en behandeld te worden als een melkkoe. Ik weet ook dat EA niet in staat is om iets te maken dat ook maar in de verste verte op Sims 2 lijkt. Als ze dat wel hadden, zou Sims 4 niet de teleurstellende puinhoop zijn die het nu is.

EA is verantwoordelijk voor het ruïneren van zo’n beetje elke klassieke gamefranchise waar ik ooit van hield met hun schaamteloze hebzucht (Rust in vrede The Sims, Dragon Age, en Mass Effect).

Ze zullen nooit meer een rode cent van me zien.