Zabójstwo, zabicie dziecka przez rodzica lub opiekuna, szacuje się na 18 do 25% przypadków zabójstw rodzinnych w Australii. Zabójstwo często dotyczy wielu ofiar i ma niszczący wpływ zarówno na rodziny jak i społeczności. Pomimo tego, stosunkowo niewiele wiadomo na ten temat.
W Australii, szacunki sugerują, że 25 dzieci jest zabijanych każdego roku przez rodzica lub opiekuna. Dzieci w wieku poniżej jednego roku są najbardziej zagrożone.
Z powodu różnic w jurysdykcjach dotyczących raportowania i ustawodawstwa, zgony dzieci są rejestrowane i analizowane indywidualnie przez stany i terytoria. Krajowe publikacje, które analizują dane policyjne są ograniczone i podają tylko dane zbiorcze.
Takie szerokie podejście wyklucza dogłębną analizę czynników ryzyka i okoliczności w poszczególnych przypadkach, co skutkuje nieco fragmentarycznym zrozumieniem śmiertelnych wypadków związanych z porwaniami dzieci.
Zrozumienie zabójstwa dziecka jest szczególnie trudne, ponieważ jest ono rzadkie. Jednakże, biorąc pod uwagę wpływ, jaki ma ono na społeczności, konieczne jest zbadanie pewnych zbieżnych czynników ryzyka, aby zrozumieć, gdzie czynniki indywidualne i sytuacyjne łączą się w celu zwiększenia ryzyka.
Faktory ryzyka
Istniejące badania wskazują, że choroby psychiczne, wcześniejsze nadużycia i przemoc domowa są czynnikami ryzyka dla zabójstwa.
Zrozumienie zabójstw koncentrowało się na motywach, płci sprawcy lub biologicznej relacji z ofiarą.
Połączenie tych czynników może rozwinąć bardziej zniuansowaną perspektywę zabójstwa. Jest to szczególnie ważne ze względu na różnorodność rodzin we współczesnej Australii. Separacja, rozwód i inne złożone aranżacje życia dla dzieci poszerzyły pojęcie rodzin, czyniąc bardziej szczegółowe podejście uzasadnionym.
Dalsza lektura: How we live now: Australian families at a glance
Focusing on family relationships to identify risk
Nasze badania miały na celu zidentyfikowanie podobieństw i różnic pomiędzy przypadkami filicide w zależności od relacji ofiara-sprawca.
Z National Coronial Information System, zidentyfikowaliśmy 118 dziecięcych ofiar, dziewięć dorosłych ofiar i 26 samobójstw z udziałem 97 sprawców. Informacje o okolicznościach towarzyszących sprawom uzyskaliśmy z raportów z autopsji, raportów toksykologicznych, raportów policyjnych, wyroków Sądu Najwyższego i doniesień medialnych.
Zidentyfikowaliśmy pięć głównych relacji ofiara-sprawca w momencie zdarzenia. Było zbyt mało przypadków z udziałem kobiety de facto, matki w separacji i samotnego ojca, aby włączyć je do naszej analizy.
Analiza przy użyciu tych kategorii ujawniła pewne interesujące wzorce w odniesieniu do bardziej prawdopodobnych okoliczności towarzyszących zabójstwu popełnionemu przez poszczególnych członków rodziny.
Na przykład, chociaż choroba psychiczna była powszechna wśród wszystkich sprawców, kobiety sprawcy najprawdopodobniej miały zdiagnozowaną chorobę psychiczną. Sprawcy płci męskiej częściej mieli wcześniej kontakt z systemem wymiaru sprawiedliwości.
Jednakże nadużywanie substancji nie było czynnikiem wyróżniającym dla żadnego ze sprawców, płci czy związku.
Ojcowie w separacji częściej mieli problemy opiekuńcze w czasie śmiertelnego incydentu. Zabójstwa popełnione przez tę grupę częściej dotyczyły wielu dzieci i/lub innych dorosłych ofiar oraz samobójstwa.
Gdy było wiele ofiar dziecięcych, było bardziej prawdopodobne, że przed śmiercią podano im środki uspokajające.
Przed incydentem samobójstwa, ojcowie w separacji byli często opisywani jako kochający, podczas gdy ojcowie w związkach częściej mieli historię intymnej przemocy partnerskiej.
W przeciwieństwie do nich, ojcowie de facto byli bardziej skłonni do znęcania się nad dzieckiem w wydarzeniach poprzedzających śmiertelny incydent. Jednak najmniej prawdopodobne było, że popełnili oni samobójstwo w czasie zdarzenia.
W odniesieniu do przyczyny zgonu, zgony gwałtowne (skutkujące urazami głowy/kręgosłupa lub licznymi urazami brzucha) były częstsze w przypadku ofiar sprawców płci męskiej. Dotyczyło to w szczególności mężczyzn de facto. Kobiety sprawcy najczęściej zabijali przez uduszenie.
Zastosowanie tych badań do zapobiegania zabójstwom dzieci
Ponieważ są one rzadkie, a sprawca jest często nieznany służbom przed zdarzeniem, przewidzenie zabójstwa dziecka jest prawie niemożliwe. Zapobieganie zabójstwom może być jednak możliwe w niektórych przypadkach.
Przestępstwa filobójstwa są bardzo zmienne i jak wszystkie systemy klasyfikacji, mają swoje ograniczenia. Jednakże, im bardziej prawdopodobne jest, że badania zidentyfikują wzorce, które mają zastosowanie w praktyce, tym większa jest szansa na zapobieganie.
Zważywszy, że zabójstwa popełniane są przez rodziców lub opiekunów sprawców, zrozumienie różnych kontekstów, w których do nich dochodzi jest jednym ze sposobów zwiększenia świadomości dzieci zagrożonych poważnym nadużyciem. Jest to szczególnie ważne w ochronie dzieci, ale równie ważne w korektach środowiskowych, podstawowej opiece zdrowotnej oraz w środowisku zdrowia matki i dziecka.
Poprawione zrozumienie okoliczności, w których dochodzi do zabójstwa może przyczynić się do jego zapobiegania poprzez poprawę zdolności praktyków do identyfikacji przypadków wysokiego ryzyka. Pomogłoby w tym systematyczne zbieranie i analizowanie informacji we wszystkich jurysdykcjach australijskich.
.