Zewnętrzna błona (OM) didermicznej klasy bakterii „gram-ujemnych” jest niezbędnym organelle i solidną barierą przepuszczalności, która uniemożliwia wielu antybiotykom dotarcie do ich wewnątrzkomórkowych celów (1). OM jest unikalną asymetryczną dwuwarstwą lipidową (Rys. 1): wewnętrzny listek składa się z fosfolipidów (PL), a zewnętrzny składa się prawie wyłącznie z glikolipidu określanego jako lipopolisacharyd (LPS, u bakterii, które dołączają do glikolipidu długie powtórzenia cukrów) lub lipooligosacharyd (LOS, u bakterii, które dołączają do glikolipidu tylko krótki oligosacharyd) (1). Połączenie tych lipidów w ciągłą barierę i sposób, w jaki bariera ta jest utrzymywana w odpowiedzi na uszkodzenia, jest fascynującym problemem biologicznym. Zarówno PL jak i LPS/LOS są syntetyzowane wewnątrz komórki, więc zanim zostaną połączone w OM muszą najpierw przejść przez błonę wewnętrzną (IM), a następnie przez nieprzyjazne wodne środowisko peryplazmatyczne. Prace z ostatniej dekady odkryły mostek białkowy, który łączy IM i OM i pozwala LPS/LOS płynąć bezpośrednio do zewnętrznego listka OM (2). W jaki sposób PLs są transportowane do OM pozostaje tajemnicą. Zrozumienie szlaków biogenezy OM jest pilnym celem. Pilnie potrzebne są nowe antybiotyki przeciwko bakteriom gram-ujemnym (3). Odsetek oporności na antybiotyki wciąż rośnie, podczas gdy ostatni prawdziwie nowy antybiotyk skuteczny przeciwko bakteriom gram-ujemnym został odkryty w latach 60-tych XX wieku (3). Istnieje nadzieja, że terapie zakłócające biogenezę OM będą oferować nowe śmiertelne terapie lub pomogą w permeabilizacji bakterii gram-ujemnych na istniejące leki. Dopóki ta obietnica nie zostanie spełniona, klinicyści są coraz bardziej zmuszeni do polegania na antybiotykach ostatniej szansy, które kiedyś były odsuwane na bok ze względu na ich niekorzystne profile toksyczności, w tym antybiotyk celujący w OM – kolistyna (polimyksyna E) (4). W PNAS, Powers i Trent (5) przedstawiają nowy wgląd w to, jak bakterie oporne na kolistynę rozwijają lepszą kondycję poprzez zmianę składu OM. Co ciekawe, ich praca dostarczyła nieoczekiwanego wglądu w transport PL w otoczce komórkowej.