Podsumowanie
Po porzuceniu przez Francuzów Crown Point, Brytyjczycy kontrolowali zachodnią granicę. Jednak francuskie twierdze znajdowały się dalej na północ, w Quebecu i Montrealu. Były to również francuskie miasta i forty, które były najlepiej zaopatrzone, finansowane i chronione.
William Pitt podkreślił znaczenie zdobycia Quebecu dla zapewnienia całkowitego zwycięstwa Brytyjczyków; powierzył zadanie zdobycia miasta słynnemu generałowi Jamesowi Wolfe’owi. Wolfe i wiceadmirał Charles Saunders zorganizowali zespół okrętów i piechoty do oblężenia miasta. Bitwa rozpoczęła się w czerwcu 1759 roku i trwała przez trzy miesiące. Wawrzyńca bezbłędnie i trzymały się z dala od potężnych francuskich ataków ognia i armat.
Pomimo romantycznego blasku, który wisi nad kampanią w Quebecu, była to desperacka walka, która często stawała się brutalna. Wolfe, podobnie jak Montcalm, nie był odporny na terroryzowanie ludności cywilnej, a jednym z jego pierwszych rozkazów dla zwiadowców było „spalić i spustoszyć kraj”. Louis-Joseph de Montcalm odpowiedział z równą brutalnością, grożąc przerażonym cywilom „dzikusami”, gdy ci potulnie apelowali do niego o poddanie się.
Ponieważ Quebec był tak potężny i silnie ufortyfikowany, Wolfe był zmuszony głodzić Francuzów przez dwa i pół miesiąca. Siły brytyjskie nie były wystarczająco duże, by całkowicie otoczyć miasto i odciąć jego zaopatrzenie; choć francuska żywność i materiały szybko się kurczyły, wciąż wystarczały, by utrzymać żołnierzy przy życiu.
W końcu, 13 września, Wolfe wylądował z małym oddziałem żołnierzy w środku nocy w l’Anse au Foulon, w górę rzeki od miasta. Czyste szczęście odegrało w tym sukcesie równie wielką rolę jak umiejętności – Wolfe zdołał oszukać wartownika i generała, mówiąc po francusku, i zebrał resztę swoich oddziałów do inwazji. Montcalm był tak zdezorientowany tym dziwnym obrotem spraw, że popełnił wiele błędów w obronie miasta. Po pierwsze, zebrał swoje oddziały w niewłaściwym punkcie miasta, w miejscu zwanym Beaumont. Gdy w końcu dogonili Brytyjczyków, Montcalm rozkazał im szarżę, zamiast czekać na posiłki. Bitwa trwała tylko piętnaście minut i zarówno Wolfe jak i Montcalm zginęli.
Po zdobyciu Quebecu, reszta Kanady szybko upadła. Francuzi próbowali krótkiej kontrofensywy w dniach 11-16 maja 1760 r., ale szybko się poddali. Montreal skapitulował we wrześniu 1760 roku, a brytyjski generał Amherst i francuska markiza de Vaudreuil podpisali listy kapitulacyjne, które zakończyły kapitulację Kanady. Około 15 września brytyjska flaga została wciągnięta na maszt nad Detroit, co skutecznie zakończyło wojnę.