Victoza Side Effects

Nazwa ogólna: liraglutyd

Medically reviewed by Drugs.com. Last updated on Dec 2, 2020.

• Consumer
• Professional
• FAQ

Uwaga: Ten dokument zawiera informacje o skutkach ubocznych dotyczące liraglutydu. Niektóre postacie dawkowania wymienione na tej stronie mogą nie dotyczyć nazwy handlowej Victoza.

Dla konsumenta

Dotyczy liraglutydu: roztwór podskórny

Działania niepożądane wymagające natychmiastowej pomocy medycznej

Prócz działań koniecznych, liraglutyd (substancja czynna zawarta w produkcie Victoza) może powodować pewne działania niepożądane. Chociaż nie wszystkie z tych skutków ubocznych mogą wystąpić, jeśli wystąpią, mogą wymagać pomocy medycznej.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania liraglutydu wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych:

Częstsze

• Ból pęcherza moczowego
• krwawy lub mętny mocz
• wzdęcia
• kaszel
• biegunka
• trudne, piekące, lub bolesne oddawanie moczu
• gorączka
• częste parcie na mocz
• ogólne uczucie dyskomfortu lub choroby
• ból głowy
• wysięk
• ból stawów ból
• utrata apetytu
• ból dolnej części pleców lub boku
• bóle i bóle mięśni
• nudności
• płynny nos
• drżenie
• ból gardła

.

• potliwość
• trudności z zasypianiem
• nietypowe zmęczenie lub osłabienie
• wymioty

mniej częste

• nieostre widzenie
• zawroty głowy
• nerwowość
• dudniące w uszach
• wolne lub szybkie bicie serca

Rzadko występujące

• lęki
• zimne poty
• konfuzja
• chłód, blada skóra
• depresja
• pokrzywka lub pręgi, świąd lub wysypka skórna
• wzmożony głód
• duży, podobny do ula obrzęk na twarzy, powiekach, wargach, języku, gardle, rękach, nogach, stopach, lub narządach płciowych
• utrata przytomności
• koszmary nocne
• czerwone zabarwienie skóry
• napadowe drgawki
• trzęsienie się
• nieostrość mowy

Częstość nieznana

• Agitacja
• gliniastezabarwione na kolor gliny stolce
• konfuzja
• ciemny mocz
• zmniejszona świadomość lub reaktywność
• zmniejszone oddawanie moczu
• depresja
• trudności z połykaniem
• porywczość
• irytacja
• drgawki mięśniowe
• obrzęk lub opuchlizna powiek lub wokół oczu, twarzy, warg lub języka
• gwałtowne zwiększenie masy ciała
• duża senność
• obrzęk twarzy, kostek, lub rąk
• ucisk w klatce piersiowej
• nieprzyjemny zapach oddechu
• wymioty krwi
• żółte oczy lub skóra

Działania niepożądane niewymagające natychmiastowej pomocy medycznej

Mogą wystąpić pewne działania niepożądane liraglutydu, które zazwyczaj nie wymagają pomocy medycznej. Te działania niepożądane mogą ustąpić w trakcie leczenia, ponieważ organizm dostosowuje się do leku. Ponadto, Twój pracownik służby zdrowia może być w stanie powiedzieć Ci o sposobach zapobiegania lub zmniejszenia niektórych z tych skutków ubocznych.

Sprawdź się z pracownikiem służby zdrowia, jeśli którykolwiek z następujących efektów ubocznych utrzymuje się lub jest uciążliwy lub jeśli masz jakiekolwiek pytania na ich temat:

Najczęstsze

• ból pleców
• ból brzucha
• bóle ciała lub ból
• zaparcia
• zmniejszony apetyt

.

• zgaga
• niestrawność
• utrata głosu
• ból lub tkliwość wokół oczu i kości policzkowych
• kneszenie
• skurcze żołądka, dyskomfort, lub ból
• obrzęk nosa
• obrzęk ust i języka
• nieprzyjemny smak
• nadmierna potrzeba wypróżnienia
• utrata wagi

Mniej powszechne

• Krwawienie, pęcherze, pieczenie, zimno, odbarwienie skóry, uczucie ucisku, pokrzywka, zakażenie, zapalenie, swędzenie, grudki, drętwienie, ból, wysypka, zaczerwienienie, blizny, bolesność, kłucie, obrzęk, tkliwość, mrowienie, owrzodzenie lub ciepło w miejscu wstrzyknięcia

Dla pracowników służby zdrowia

Dotyczy liraglutydu: roztwór podskórny

Przewlekłe zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Przewlekłe zaburzenia masy ciała:

Bardzo często (10% lub więcej): Nudności (39,3%), biegunka (20,9%), zaparcia (19,4%), wymioty (15,7%),

Często (1% do 10%): Dyspepsja, ból brzucha, ból w górnej części brzucha, choroba refluksowa przełyku, rozdęcie brzucha, eruktacja, wzdęcia, suchość w jamie ustnej, zapalenie żołądka i jelit, wirusowe zapalenie żołądka i jelit, zwiększenie stężenia lipazy

Nieczęsto (0,1% do 1%): Ostre zapalenie trzustki, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego

Cukrzyca typu 2:

Bardzo często (10% lub więcej): Nudności (do 28,4%), biegunka (do 17,1%), wymioty (do 10,9%)

Często (1% do 10%): zaparcia, dyspepsja, ból brzucha, zapalenie błony śluzowej żołądka, wzdęcia, dyskomfort w jamie brzusznej, ból zębów, podwyższona lipaza, podwyższona amylaza

Rzadko (mniej niż 0,1%): Niedrożność jelit

Zgłoszenia postmarketingowe: Ostre krwotoczne lub martwicze zapalenie trzustki, w tym przypadki śmiertelne

Przewlekłe zmniejszenie masy ciała:

Odsetek pacjentów zgłaszających nudności zmniejszał się w miarę kontynuowania leczenia. Większość zdarzeń żołądkowo-jelitowych była łagodna lub umiarkowana i nie prowadziła do przerwania leczenia.

– Ostre zapalenie trzustki wystąpiło u 0,3% (9/3291) pacjentów leczonych liraglutydem i u 0,1% (1/1843) pacjentów otrzymujących placebo w badaniach klinicznych. Trzy dodatkowe przypadki wystąpiły u pacjentów leczonych liraglutydem, 2 u pacjentów, którzy przedwcześnie wycofali się z badania i 1 podczas okresu obserwacji poza leczeniem.

– Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego zgłaszano częściej u pacjentów leczonych liraglutydem (1,5% w porównaniu z 0,5%) podczas badań klinicznych. Znaczna lub szybka utrata masy ciała może zwiększać ryzyko kamicy żółciowej, ale nawet po uwzględnieniu stopnia utraty masy ciała, częstość występowania ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego była większa u pacjentów leczonych liraglutydem.

Cukrzyca typu 2

Zgłaszano doniesienia po wprowadzeniu produktu do obrotu o ostrym krwotocznym lub martwiczym zapaleniu trzustki, w tym o przypadkach śmiertelnych. Podczas badań klinicznych wśród pacjentów leczonych liraglutydem odnotowano 13 przypadków zapalenia trzustki, 9 ostrych i 4 przewlekłe, w porównaniu z 1 przypadkiem w grupie porównawczej (glimepiryd); u niektórych pacjentów występowały inne czynniki ryzyka zapalenia trzustki, takie jak kamica żółciowa w wywiadzie lub nadużywanie alkoholu.

-Amlaza i lipaza w surowicy były rutynowo mierzone w badaniu LEADER; podwyższenie 3-krotnie górnej granicy normy odnotowano u 1% i 7.5% pacjentów leczonych liraglutydem w porównaniu z 0,7% i 4,5% pacjentów otrzymujących placebo, odpowiednio.

-W badaniu LEADER, 3,1% pacjentów leczonych liraglutydem zgłosiło ostre zdarzenie związane z chorobą pęcherzyka żółciowego, takie jak kamica żółciowa lub zapalenie pęcherzyka żółciowego.

Metaboliczne

Przewlekła kontrola masy ciała:

Bardzo często (10% lub więcej): Hipoglikemia w cukrzycy typu 2 (23%)

Często (1% do 10%): Zmniejszony apetyt

Cukrzyca typu 2:

Bardzo często (10% lub więcej): Hipoglikemia (podczas stosowania w skojarzeniu z sulfonylomocznikiem)

Często (1% do 10%): Hipoglikemia, anoreksja, zmniejszony apetyt

Nieczęsto (0,1% do 1%): Odwodnienie

Zgłoszenia postmarketingowe: Odwodnienie wynikające z nudności, wymiotów i biegunki

Przewlekłe kontrolowanie masy ciała:

Wśród pacjentów z cukrzycą typu 2 otrzymujących ten lek w celu przewlekłego kontrolowania masy ciała, ciężka hipoglikemia wystąpiła u 0,7% (3/422) pacjentów leczonych liraglutydem, każdy z tych pacjentów otrzymywał również sulfonylomocznik. Wśród wszystkich pacjentów otrzymujących ten lek w skojarzeniu z sulfonylomocznikiem, objawowa hipoglikemia wystąpiła u 43,6% (48/110) pacjentów. Dawka sulfonylomocznika została zmniejszona o 50% na początku badania. Wśród pacjentów nieprzyjmujących sulfonylomocznika, objawowa hipoglikemia wystąpiła u 15,7% (49/312) pacjentów.

Cukrzyca typu 2:

Ważne epizody hipoglikemii nie były zgłaszane w badaniach klinicznych, w których liraglutyd był stosowany w monoterapii, jednak w przypadku stosowania w skojarzeniu z sulfonylomocznikiem, hipoglikemia była bardzo często zgłaszana.

Układ nerwowy

Bardzo często (10% lub więcej): Ból głowy (do 13,6%)

Często (1% do 10%): Zawroty głowy

Częstość niezgłoszona: dysgeusia

Oddechowy

Cukrzyca typu 2:

Często (1% do 10%): Zapalenie jamy nosowo-gardłowej, zapalenie oskrzeli, zakażenie górnych dróg oddechowych

Ogólne

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane dla tego leku podczas stosowania w celu kontroli masy ciała obejmowały nudności, hipoglikemię, biegunkę, zaparcia, wymioty, ból głowy, zmniejszenie apetytu, dyspepsję, zmęczenie, zawroty głowy, ból brzucha i zwiększenie stężenia lipazy.

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane tego leku podczas stosowania w leczeniu cukrzycy typu 2 obejmowały nudności, biegunkę, wymioty, zaparcia, dyspepsję i zmniejszenie apetytu.

Sercowo-naczyniowe

Przewlekłe zmniejszenie masy ciała:

Bardzo częste (10% lub więcej): Zwiększenie średniej spoczynkowej częstości akcji serca

Często (1% do 10%): niedociśnienie tętnicze

Nieczęsto (0,1% do 1%): Zaburzenia przewodzenia serca, tachykardia

Cukrzyca typu 2:

Często (1% do 10%): Zwiększona częstość akcji serca

Przewlekłe zmniejszenie masy ciała:

Zaburzenia przewodzenia w sercu zgłaszano jako blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia, blok prawej odnogi pęczka Hisa lub blok lewej odnogi pęczka Hisa.

W badaniach klinicznych obserwowano zwiększenie średniej spoczynkowej częstości akcji serca o 2 do 3 uderzeń na minutę (bpm). Wzrost o 10 i 20 uderzeń na minutę podczas 2 kolejnych wizyt wynosił odpowiednio 34% i 5% u pacjentów leczonych liraglutydem w porównaniu z 19% i 2% w grupie placebo. Częstość akcji serca w spoczynku przekraczającą 100 uderzeń na minutę odnotowano u 6% pacjentów leczonych liraglutydem w porównaniu z 4% pacjentów otrzymujących placebo. Tachykardię odnotowano u 0,6% pacjentów leczonych liraglutydem w porównaniu z 0,1% pacjentów otrzymujących placebo. Monitorowanie częstości akcji serca przez 24 godziny wykazało, że leczenie liraglutydem wiązało się z częstością akcji serca wyższą o 4 do 9 uderzeń na minutę w porównaniu z placebo. Znaczenie kliniczne tego faktu jest nieznane.

Drogi moczowo-płciowe

Często (1% do 10%): Zakażenie dróg moczowych

Lokalne

Najczęstszymi reakcjami w miejscu wstrzyknięcia były: rumień, świąd i wysypka w miejscu wstrzyknięcia.

Często (1% do 10%): Rumień w miejscu wstrzyknięcia, reakcja w miejscu wstrzyknięcia

Immunologiczne

Częstość nie zgłoszona: Rozwój przeciwciał anty-liraglutydowych (substancja czynna zawarta w leku Victoza)

Nadwrażliwość

Niezbyt często (0,1% do 1%): Pokrzywka

Zgłoszenia postmarketingowe: Poważne reakcje nadwrażliwości (np. reakcje anafilaktyczne i obrzęk naczynioruchowy), reakcje alergiczne (wysypka i świąd)

Renal

Chociaż nie stwierdzono, aby lek ten był bezpośrednio nefrotoksyczny w badaniach na zwierzętach lub w badaniach klinicznych, otrzymywano doniesienia po wprowadzeniu leku do obrotu o ostrej niewydolności nerek i pogorszeniu przewlekłej niewydolności nerek wymagającej niekiedy dializy. Większość zgłoszeń dotyczyła pacjentów, u których wystąpiły nudności, wymioty, biegunka lub odwodnienie.

Cukrzyca typu 2:

Niezbyt często (0,1% do 1%): Zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek

Zgłoszenia po wprowadzeniu do obrotu: Ostra niewydolność nerek i pogorszenie przewlekłej niewydolności nerek, czasami wymagające dializy, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy

Dermatologiczne

Często (1% do 10%): Wysypka

Niezbyt często (0,1% do 1%): Pokrzywka, świąd

Endokrynologiczne

Często (1% do 10%): Zwiększone stężenie kalcytoniny we krwi

Niezbyt często (0,1% do 1%): Wole

Inne

Często (1% do 10%): Zmęczenie

Niezbyt często (0,1% do 1%): Astenia, złe samopoczucie

Przewlekła kontrola masy ciała:

Zmęczenie i astenia były najczęściej zgłaszane w ciągu pierwszych 12 tygodni i były często zgłaszane wspólnie ze zdarzeniami żołądkowo-jelitowymi.

Psychiatryczne

Przewlekła kontrola masy ciała:

W badaniach klinicznych 0,2% (6/3384) pacjentów otrzymujących liraglutyd (substancję czynną zawartą w produkcie Victoza) zgłaszało myśli samobójcze, a 1 podjął próbę samobójczą. Nie było zgłoszeń u pacjentów otrzymujących placebo.

Przewlekłe zaburzenia masy ciała:

Często (1% do 10%): Bezsenność, niepokój

Niezbyt często (0,1% do 1%): Ideacja samobójcza

Bardzo rzadko (mniej niż 0,01%): Próba samobójcza

Wątroba

Przewlekłe zmniejszenie masy ciała:

Niezbyt często (0,1% do 1%): ALT zwiększone

Częstość nie zgłoszona: AST zwiększona

Cukrzyca typu 2:

Zgłoszenia po wprowadzeniu do obrotu: Podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, hiperbilirubinemia, cholestaza, zapalenie wątroby

Onkologiczne

Przewlekłe zmniejszenie masy ciała:

Rak piersi: Podczas badań klinicznych u 0,6% (4/2379) pacjentów leczonych liraglutydem rozpoznano raka piersi w porównaniu z 0,2% (3/1300) pacjentów otrzymujących placebo. Było zbyt mało przypadków, aby określić, czy były one związane z leczeniem lekiem i za mało danych, aby określić, czy lek ten miał wpływ na istniejącą wcześniej neoplazję piersi.

Rak gruczołowy tarczycy: Podczas badań klinicznych u 0,2% (7/3291) pacjentów leczonych liraglutydem rozpoznano raka brodawkowatego tarczycy w porównaniu z brakiem przypadków u 1843 pacjentów otrzymujących placebo.

Nowotwory jelita grubego: Podczas badań klinicznych u 0,5% (17/3291) pacjentów leczonych liraglutydem wystąpiły łagodne nowotwory jelita grubego w porównaniu z 0,2% (4/1843) pacjentów otrzymujących placebo. Złośliwy rak jelita grubego został rozpoznany u 2 pacjentów leczonych liraglutydem.

Cukrzyca typu 2:

W badaniach klinicznych odnotowano 6 przypadków hiperplazji komórek C tarczycy wśród pacjentów leczonych liraglutydem i 2 przypadki w grupie leczonej komparatorem (1,3 vs 1 przypadek na 1000 pacjento-lat). Rak rdzeniasty tarczycy został zdiagnozowany u 1 pacjenta w grupie porównawczej, u którego przed leczeniem stężenie kalcytoniny w surowicy było większe niż 1000 ng/l, co sugerowało istniejącą wcześniej chorobę. Badanie wymagało określonych w protokole pomiarów stężenia kalcytoniny w surowicy. Wszystkie przypadki hiperplazji komórek C tarczycy zostały rozpoznane po tyreoidektomii, którą wykonano z powodu nieprawidłowego stężenia kalcytoniny. Spośród 6 pacjentów z hiperplazją komórek C tarczycy, 5 miało podwyższone stężenia kalcytoniny na początku i podczas całego badania. U jednego pacjenta zarówno w grupie leczonej liraglutydem, jak i w grupie porównawczej wystąpiło podwyższone stężenie kalcytoniny podczas leczenia.

Przewlekła kontrola masy ciała:

Nieczęsto (0,1% do 1%): Łagodne nowotwory jelita grubego, rak brodawkowaty tarczycy, rak piersi, złośliwy rak jelita grubego

Cukrzyca typu 2:

Nierzadko (0,1% do 1%): Nowotwory tarczycy

Częstość nieznana: Hiperplazja komórek C tarczycy

Zgłoszenia po wprowadzeniu do obrotu: Medullary Thyroid Cancer

Często zadawane pytania

• Jaka jest różnica między lekami Soliqua i Xultophy?
• Kiedy najlepiej przyjmować lek Victoza?
• Jak używać pióra Victoza?
• Czy lek Victoza musi być przechowywany w lodówce?
• Ile dawek mieści się w piórze Victoza?
• Czy lek Victoza i Januvia mogą być stosowane razem?
• Czy lek Victoza pomoże w utracie wagi?

.