The IRS zawsze szuka sposobów, aby zebrać więcej podatków, a spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (LLCs) są jednym z najnowszych celów. W sprawach sądowych od 2011 roku, IRS daje dodatkową kontrolę nad podatkami self-employment płaconymi przez członków LLC.
Jest niejednoznaczność w prawie i brak przepisów wyjaśniających regulujących podatki self-employment dla LLC opodatkowanych jako spółki osobowe. Niektórzy interpretują prawo w taki sposób, że tylko wypłaty gwarantowane podlegają opodatkowaniu podatkiem self-employment, podczas gdy inni uważają, że wypłaty gwarantowane i podzielone udziały w dochodach aktywnych członków LLC podlegają opodatkowaniu podatkiem self-employment. Założę się, że możesz zgadnąć, którą opcję preferuje IRS.
Przyjrzyjrzyjmy się historii, aby zrozumieć, jak się tu znaleźliśmy.
W 1977 roku Kongres uchwalił sekcję 1402(a)(13). Ta sekcja kodeksu mówi, że udział w dochodach wypłacanych komandytariuszowi w spółce osobowej nie podlega podatkowi od samozatrudnienia. Intencją tego prawa była ochrona komandytariuszy przed podatkiem od samozatrudnienia, ponieważ partnerzy ci są prawdopodobnie pasywnymi inwestorami. Komandytariusze w spółce osobowej są chronieni przed odpowiedzialnością za długi spółki, ale są generalnie wykluczeni z zarządzania. Komplementariusze, z drugiej strony, biorą udział w zarządzaniu i są odpowiedzialni za wszelkie długi spółki.
Gdy to prawo zostało uchwalone, spółki LLC tak naprawdę nie istniały. Później w tym samym roku, Wyoming stał się pierwszym stanem, który zezwolił na LLCs. Właściciele spółki LLC, którzy są nazywani „członkami”, ponoszą ograniczoną odpowiedzialność za długi spółki. Ale, w przeciwieństwie do komandytariuszy w spółce osobowej, członkowie LLC mogą również zarządzać spółką LLC.
Od 1977 r. każdy stan uchwalił własną ustawę zezwalającą na tworzenie spółek LLC. Wielu podatników i ich doradców interpretowało sekcję 1402(a)(13) w taki sposób, że nieobjęta gwarancją część dochodu członka spółki LLC, pochodząca z tej spółki, jest zwolniona z podatku od osób fizycznych. Płatności gwarantowane, które są formą wynagrodzenia otrzymywanego przez wspólników spółki osobowej, podlegają w całości opodatkowaniu podatkiem od dochodów osobistych.
W związku z tym, w 1997 r., w celu rozprawienia się z tym, co IRS uznał za nadużycie, Departament Skarbu USA wprowadził proponowane przepisy określające, kiedy udział członka LLC w dochodzie spółki osobowej podlega opodatkowaniu podatkiem od dochodów osobistych. Zgodnie z tymi proponowanymi przepisami, udział członka spółki LLC w dochodach podzielonych podlegałby podatkowi od samozatrudnienia, jeżeli spełnione byłyby następujące trzy warunki:
- Członek ponosił osobistą odpowiedzialność za długi spółki LLC.
- Członek posiadał uprawnienia do zawierania umów w imieniu spółki LLC.
- Członek brał udział w działalności LLC przez ponad 500 godzin rocznie.
Jeśli te warunki nie były prawdziwe, wówczas podzielony udział w dochodzie nie podlegałby opodatkowaniu podatkiem self-employment.
Te proponowane przepisy nadal nie zostały sfinalizowane ponad 20 lat później, więc ten brak konkretnych przepisów dostarczył wielu podatnikom i doradcom uzasadnienia dla wyłączenia podzielonego udziału w dochodzie LLC z podatku self-employment.
Zrozumiałe jest, że IRS nie lubi tego i szereg spraw sądowych od 2011 roku w dużej mierze poparło stanowisko IRS. Sędziowie w tych sprawach sądowych, począwszy od Renkemyer et al. w 2011 r., a ostatnio w Castigliola w 2017 r., spojrzeli na intencję ustawodawczą stojącą za ustawą z 1977 r., która miała na celu ochronę pasywnych inwestorów przed podatkiem od samozatrudnienia.
Według analizy sądowej, jeśli członek LLC świadczy znaczące usługi na rzecz LLC, ten członek nie działa jako komandytariusz. Ponieważ dochód LLC jest przypisany do usług aktywnych członków LLC, podział dochodu na rzecz tych członków LLC powinien podlegać podatkowi od samozatrudnienia.
Najwyraźniejszy wyjątek pojawił się w sprawie Hardy v. Komisarz z 2017 roku. Tutaj Stephen Hardy, chirurg plastyczny, zainwestował w placówkę chirurgii dziennej, w której miał przywileje operacyjne, ale która była zarządzana przez pracownika. Placówka została zorganizowana jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i opodatkowana jako spółka osobowa. Ponieważ podział dochodu Hardy’ego nie był uzależniony od tego, w jakim stopniu korzystał on z ośrodka, oraz ponieważ nie miał on wpływu na codzienne operacje, sąd zgodził się, że jego udział w ośrodku był pasywny. Dlatego też sąd zgodził się, że dochody Hardy’ego nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Doradcy powinni być świadomi tego, że IRS zwraca uwagę na członków LLC i ich osobiste zeznania podatkowe. Oceniając poziom usług świadczonych przez klientów na rzecz ich spółek LLC, można poinformować ich o ryzyku – lub jego braku – związanym z przyjęciem określonego stanowiska w sprawie ich zeznań podatkowych.