Just 100 miles southwest of the Santa Ynez Valley is an oval-shaped, 22 square-mile island shrouded in mystery. Wyspa San Nicolas jest uważana za najbardziej odległą z kalifornijskich Channel Islands u wybrzeży Ventura.
Archeologiczne dowody sugerują, że była ona zajmowana przez ludzi przez co najmniej 10,000 lat.
We wtorek, 27 sierpnia, Muzeum Historyczne Santa Ynez Valley otworzyło swój Carriage House dla publiczności, aby poprowadzić lekcję historii wyspy i odkrycia naukowego.
Gośćmi prelegentami są John Johnson, Ph.D. Kurator Antropologii, Santa Barbara Muzeum Historii Naturalnej i jego kolega i badacz historyczny Susan Morris, wziął scenę, aby omówić swoje badania przed tłumem chętnych do nauki o „The Lone Woman of San Nicolas Island” i los jej people.
The historia opowiedziana w 1960s dzieci powieść Wyspa Błękitnych Delfinów, przez Scott O’Dell, jest, że z młodej kobiety w jej połowie 20s nazwie Karana. Pozostała ona sama na wyspie przez wiele lat, zanim została zabrana na stały ląd statkiem, tylko po to, aby odkryć, że jej ludzi tam nie ma.
Your browser doesn’t support HTML5 audio
Historia stojąca za adaptacją książki, według Johnsona, choć luźno dokładna, wprowadziła historię Karany do głównego nurtu, wywołując intrygę na temat historii młodej kobiety.
„99% tego co wiemy o kulturze i języku lokalnych tubylców zawdzięczamy badaniom Johna Harringtona,” powiedział, wyjaśniając, że Harrington był amerykańskim lingwistą i etnografem dla Smithsonian Institution w Waszyngtonie, D.C., specjalizujący się w rdzennych ludów Kalifornii, zwłaszcza Chumash.
Wyspa San Nicolas, gdzie Karana i jej ludzie mieszkali, jest częścią Southern Channel Islands, który obejmuje San Clemente, Santa Barbara, i Santa Catalina wysp.
Wyspy te doświadczyły dramatycznego spadku populacji w pierwszych dekadach XIX wieku w wyniku interakcji z Europejczykami, Amerykanami i ludami z rejonu Pacyfiku, zgodnie z pracą zespołu badawczego zatytułowaną „The Nicoleños in Los Angeles: Documenting the Fate of the Lone Woman’s Community.” Został on opublikowany w Journal of California and Great Basin Anthropology w 2016.
Po wyniszczającej bitwie z rywalizującym plemieniem Kodiak Islanders, które zmasakrowało mieszkańców wyspy San Nicolas znanych jako Nicoleños, pozostali Nicoleños opuścili i wyemigrowali na stały ląd, jak zapisano w rejestrach sakramentalnych przechowywanych przez Kościół katolicki, powiedział Johnson.
Przeglądając notatki Harringtona zarchiwizowane i odzyskane ze Smithsonian, zespół badawczy odkrył, że ostatnią, która została usunięta z Wyspy San Nicolas była „Samotna Kobieta.”
„Ona była właściwie kobietą w wieku 50 lub 52 lat, kiedy opuściła wyspę,” powiedział Johnson. „Była na wyspie od 18 lat, co oznacza, że miała 32 lata, kiedy zdecydowała się pozostać w tyle – była dorosłą kobietą.”
I nie była sama, jak kiedyś sądzono.
Related
The Santa Ynez Valley Historical Museum zaprasza publiczność do udziału w ich tematycznych Back to School Open House na Aug. 27, i dowiedzieć się więcej o t…
Odkryto, że przed życia samotnie, inne Nicoleños zostały usunięte z wyspy w 1835 roku, zanim zdecydowała się pozostać z synem. Pięć z tych osób zostało później odnalezionych w Południowej Kalifornii przy użyciu zapisów Kościoła L.A. Plaza.
Według Johnsona, Carl Dittman, żeglarz, myśliwy i ranczer George Nidever i spółka, którzy podróżowali na wyspę w 1853 roku, aby polować na wydry morskie, byli pierwszymi, którzy znaleźli Samotną Kobietę na Wyspie San Nicolas.
Powiedział dalej, że Samotna Kobieta, po przywiezieniu na stały ląd, wyjaśniła, że zdecydowała się pozostać na wyspie, ponieważ jej syn nie chciał odejść. Ale jako nastolatek utonął, kiedy rekin zaatakował go podczas łowienia ryb.
Harrington w swoich notatkach zebranych od Dittmana i Nidevera, i zbadanych przez zespół z Santa Barbara, opisał sytuację życiową Samotnej Kobiety.
„Znaleźli ją w chacie zbudowanej z żeber wieloryba,” powiedział Johnson.
Related
Zainspirowała bestsellerową powieść dla dzieci, ale nikt nigdy nie poznał jej prawdziwego imienia. Przeżyła 18 lat samotnie na omiatanej wiatrem wyspie i zmarła …
Po przywiezieniu jej statkiem do Santa Barbara, jej ludzie nie mogli zostać odnalezieni. Była ostatnią żyjącą członkinią swojego plemienia, Nicoleños.
And because she spoke a dialect of Gabrielino, says Johnson, which Chumash elders and other tubives could not understand, much of the Lone Woman’s story was left to pantomiming.
Powiedział, że później znaleźli dwóch Indian, którzy mogli ją zrozumieć, jeden częściowo, a drugi płynnie – obaj z Mission San Fernando.
Siedem tygodni po przybyciu do Santa Barbara, Samotna Kobieta uległa dyzenterii. Na łożu śmierci otrzymała od księdza imię „Juana Maria”.
Dzisiaj jest pochowana w Old Mission Santa Barbara.
Steven Schwartz, starszy archeolog Marynarki Wojennej na Wyspach Normandzkich od ponad 25 lat i współpracownik zespołu badawczego Muzeum Historii Naturalnej, podróżował na Wyspę San Nicolas wiele razy, według Johnsona, i był w stanie zlokalizować jaskinię, w której mieszkała Samotna Kobieta, którą Harrington opisał w swoich notatkach.
„W końcu udało mu się zlokalizować jaskinię dzięki notatkom z badań. Jaskinia była zasłonięta i wypełniona piaskiem,” powiedział Johnson.
Johnson podróżował na wyspę ze Schwartzem w 2012 roku, krótko po tym jak jaskinia została znaleziona.
„Wielu ludzi mogło tam wygodnie mieszkać”, powiedział Johnson o około 18-stopowej wysokości i 70-stopowej głębokości pieczary. „Wyspa naprawdę jest pięknym miejscem”.
Wyspa San Nicolas jest obecnie kontrolowana przez Armię Stanów Zjednoczonych.
„W tym momencie nie było dalszych badań archeologicznych jaskini”, powiedział.
Related
Publiczność jest zaproszona do udziału w przyrodniczym spojrzeniu na Wyspę San Nicolas, uważaną za najbardziej odległą i tajemniczą z Wysp Normandzkich.