Alternatywne poziome ruchy wody towarzyszące wzrostowi i spadkowi pływów astronomicznych w obszarach przybrzeżnych nazywane są prądami pływowymi. Wzdłuż granic basenu oceanicznego (położenie antypodów) zasięgi pływów, a tym samym i prądów pływowych są maksymalne. Nierówności wzdłuż wybrzeża modyfikują ruch obrotowy fal pływowych tak, że prądy pływowe poruszają się bardziej bezpośrednio do i z rzek i portów. Prądy pływowe płyną w jednym kierunku podczas części cyklu pływowego i w przeciwnym kierunku podczas pozostałej części cyklu pływowego. Gdy prądy pływowe są skierowane w stronę lądu, poziom wody w portach i rzekach podnosi się; są to tzw. pływy powodziowe. Prądy pływowe płynące w kierunku morza z obniżającym się poziomem morza nazywane są pływami odpływu. Między pływami powodziowymi i odpływowymi są okresy wody stojącej (mały lub żaden ruch poziomy).
W niektórych obszarach przybrzeżnych, gdzie zakres pływów jest stosunkowo duży, a pływy powodziowe wchodzą do wąskiej zatoki lub kanału, otwór pływowy tworzy się i porusza się w górę rzeki lub płytkiego estuarium. Otwór pływowy to ściana turbulentnej wody, zwykle o wysokości mniejszej niż metr. Otwory pływowe są dobrze znane w ujściu Amazonki w Brazylii, na rzece Severn w Anglii i w Turnagain Arm w Cook Inlet na Alasce.
Zaadaptowane z DataStreme Ocean i
wykorzystane za zgodą
American Meteorological Society.
.