Editor’s Note, November 19, 2018: W związku ze zbliżającym się Świętem Dziękczynienia, wznawiamy tę historię z października 2018 r. o świątecznym ulubieńcu.
Ten Thanksgiving, około 20 milionów Amerykanów będzie schrupać do zapiekanki z zielonej fasoli, kulinarnego klasyka składającego się z zaledwie sześciu składników: puszki zupy grzybowej Campbell’s, mleka, sosu sojowego, czarnego pieprzu, zielonej fasoli i chrupiącej smażonej cebuli. Przepis retro, który pojawia się na amerykańskich stołach od ponad 60 lat, pochodzi od kobiety o nazwisku Dorcas Reilly, która zmarła 15 października w wieku 92 lat, donosi Timothy Bella z Washington Post.
W 1955, Dorcas pracował jako nadzorca w dziale ekonomii domu Campbell’s kuchni testowej w Camden, New Jersey, kiedy została poproszona o stworzenie przepisu na funkcję, która pojawi się w Associated Press. Przepis musiał być oparty na składnikach, które każdy domowy kucharz miałby pod ręką, w tym zupę grzybową Campbella i zieloną fasolę.
Dorcas, który zdobył stopień w ekonomii domu z Drexel University (znany wtedy jako Drexel Institute of Technology), dostał się do majstrowania. Według Today’s Vidya Rao, ona i jej zespół początkowo zabawka z dodaniem soli selera i szynki do przepisu, ale ostatecznie osiadł na sześciu prostych, niedrogich składników, które mogą być mieszane razem w naczyniu do zapiekanek i popped do piekarnika na 25 minut. Czas przygotowania był minimalny; danie pracowało dobrze z mrożoną lub puszkowaną zieloną fasolą, a smażone cebule były pre-packaged.
To był idealny przepis na powojenną Amerykę, kiedy tanie, bezproblemowe gotowanie było wszystko wściekłość. Zniesienie wojennych racji na towary w puszkach, w połączeniu z innowacjami w konserwowaniu i zamrażaniu, które sprawiły, że pakowana żywność stała się bardziej dostępna niż kiedykolwiek, stworzyło kulturę wygodnego gotowania. Chociaż kontynuowali barki odpowiedzialność utrzymywania rodziny nakarmionej, coraz większa liczba kobiet wchodziła do siły roboczej, napędzając popyt na łatwe do zrobienia posiłki.
Oryginalnie nazwany „Zielona fasola piecze,” danie Dorcas’ naprawdę wystartowało kiedy Campbell’s zaczął drukować przepis na jego puszkach zupy grzybowej, według Karen Zraick z New York Times. Dorcas tworzył wiele przepisy dla firmy (wśród nich tuńczyk noodle casserole i Sloppy Joe zrobiony od pomidorowej polewki), i był nieco zaskoczony że zielona fasola casserole udowadniał być taki hit.
„My wszyscy myśleć to jest bardzo miły, etc., i wtedy gdy dostawaliśmy uczucia konsumenta, my byliśmy naprawdę kinda przyjemnie zaszokowany,” Reilly once mówił, według Today’s Rao. „Jestem bardzo dumny z tego, i byłem zszokowany, kiedy zdałem sobie sprawę, jak popularny stał się.”
Zielona zapiekanka fasolowa przetrwała przez wieki, z 40 procentami sprzedaży zupy grzybowej Campbell’s cream of mushroom idzie w kierunku tworzenia dania, rzecznik powiedział Rao w 2015 roku. Można znaleźć ulepszone wersje przepisu (Bon Appétit, na przykład, zaleca porzucenie zupy w puszce na rzecz pełnego mleka, śmietany i świeżych grzybów cremini), a ręcznie napisana oryginalna karta Reilly’ego z przepisem nawet trafiła do archiwów National Inventors Hall of Fame.
Pionierskie osiągnięcia Reilly nie ograniczały się do kuchni testowej. Urodzona w 1926 roku w Woodbury w stanie New Jersey, wychowała się w Camden i stała się jednym z pierwszych członków swojej rodziny, którzy uczęszczali do college’u. Jako przełożona w Campbell’s, „była pionierem w świecie, w którym kobiety były na ogół na uboczu korporacyjnej Ameryki”, zgodnie z hołdem wideo od jej alma mater. Po przerwie na wychowanie dzieci w 1961 roku, powróciła do firmy dwie dekady później, teraz na stanowisko kierownika Campbell’s Kitchen, które zajmowała aż do przejścia na emeryturę w 1988 roku. A jednak Reilly nigdy nie była osobą, która chwaliłaby się swoimi osiągnięciami, jej syn, Thomas B. Reilly, mówi Bonnie L. Cook z Philadelphia Inquirer.
„Nie była osobą krzykliwą,” mówi. „Nie pławiła się w blasku reflektorów. Po prostu weszła i wykonywała swoją pracę każdego dnia, jak większość pracowników fizycznych.”
Podejście Reilly do gotowania było podobnie salt-of-the-earth. „Myślę, że jedzenie powinno być zabawne,” powiedziała kiedyś, „a jedzenie powinno być szczęśliwe.”
.