The Key Differences Between Rabies And Distemper Symptoms In Raccoons

Co roku dostajemy setki telefonów od właścicieli domów, którzy wierzą, że napotkali szopa z wścieklizną. Chociaż Ontario odnotowało wzrost zachorowań na wściekliznę w ciągu ostatniej dekady, duża część zgłoszonych przypadków okazuje się być szopami cierpiącymi na nosówkę psów.

Wścieklizna i nosówka psów to nie to samo. Oba są na ogół śmiertelne choroby wirusowe, ale nosówka atakuje różne układy ciała, takie jak układ pokarmowy i oddechowy, podczas gdy wścieklizna wpływa na mózg i układ nerwowy. Obie atakują rdzeń kręgowy i wykazały objawy uszkodzenia rdzenia kręgowego, ale ich pełna lista objawów jest zasadniczo różna.

Poniżej znajduje się tabela podstawowych różnic w objawach pomiędzy wścieklizną i nosówką psów:

.

.

.

Canine Distemper (Middle English distemperen)	Rabies (Rabies lyssavirus)
wysoka gorączka	gorączka
zapalenie oczu	ból głowy
wydzielina z oczu/nosa	zapalenie mózgu
zaburzone oddychanie	zapalenie opon mózgowych
kaszel	paraliż
wymioty	lęki
biegunka	bezsenność
utrata apetytu	konfuzja
napadów	agitacji
twardnienia nosa	paranoi
twardnienia poduszek stóp
podeszwy stóp	halucynacje
nienormalne zachowanie	delirium
ekstremalne pragnienie	koma
lethargia	odwodnienie
wygląda na ślepego lub zdezorientowanego	nadmierny ślinotok

Objawy wizualne nosówki w porównaniu z wścieklizną u szopów są takie, że szop dotknięty wścieklizną może w rzeczywistości zachowywać się bardziej agresywnie, podczas gdy szop dotknięty nosówką może sprawiać wrażenie agresywnego, ale w rzeczywistości jest bardziej zdezorientowany i mniej boi się ludzi.

Liczba przypadków wścieklizny i nosówki w Ontario

W ciągu ostatnich kilku lat odnotowano stały wzrost liczby przypadków wścieklizny i nosówki psów wśród populacji szopów w Ontario. W samym 2016 r. informowaliśmy, że w Ontario było 171 potwierdzonych przypadków wścieklizny u szopów (liczba ta wzrosła do 288 przypadków), a w 2017 r. było 149 przypadków wścieklizny, z czego 86 przypisano szopom.

Z drugiej strony statystyki przypadków nosówki są znacznie wyższe w obrębie populacji szopów lub bez nich. SPCA odpowiada na około 50 do 100 przypadków nosówki w szopach miesięcznie w każdym okręgu. Przypadki nosówki u szopów generalnie wahają się w ciągu roku, ale służby kontroli zwierząt, SPCA i lokalne towarzystwa humanitarne zgłaszają wzrost liczby przypadków występujących w połowie zimy i wczesną wiosną.

Poniżej znajduje się zaktualizowany geograficzny obraz liczby szczepów szopów na wściekliznę w Ontario do lutego 2019 r.

CZY WIESZ, ŻE? Psy są w dużej mierze odpowiedzialne za wprowadzenie nosówki psiej do społeczności dzikich zwierząt; stanowi ona poważne zagrożenie dla wielu gatunków dzikich zwierząt, prawie doprowadziła do wyginięcia fretki czarnołapej i przyczyniła się do wyginięcia thylacine (tygrysa tasmańskiego).

Które zwierzęta mogą zachorować na nosówkę?

Według Canadian Wildlife Health Cooperative, nosówka psów:

…jest spowodowana zakażeniem wirusem psiej choroby morbillivirus. W Ameryce Północnej wirus ten wywołuje chorobę u psów domowych i dzikich, kojotów, lisów, wilków, fretek, skunksów, szopów, gatunków dużych dzikich kotów i płetwonogich. Koty domowe również mogą zarazić się tym wirusem, jednak zakażenie wydaje się być w większości przypadków bezobjawowe. (źródło)

Ludzie mogą również zachorować na nosówkę poprzez kontakt z wirusem, ale mają większe szanse na przeżycie, szczególnie jeśli są szybko leczeni i/lub zostali wcześniej zaszczepieni przeciwko wirusowi odry.

Przyczyny i leczenie nosówki u szopów

Podobnie jak wścieklizna, nosówka psów (Canine morbillivirus) nie ma rzeczywistego lekarstwa i tylko leczenie choroby jest dostępne dla zwierząt domowych. Chociaż istnieje wiele przypadków, w których choroba została pozornie wyleczona u niektórych psów, nawet przy ciągłym leczeniu śmiertelność wśród dotkniętych nią osób wynosi 50%.

Szopy, u których stwierdzono nosówkę, nie mogą być leczone ani szczepione. W przypadku znalezienia szopa z nosówką, jedynym wyjściem jest poddanie go eutanazji. Chociaż eutanazji wydaje się okrutne i niefortunne nie ma praktycznie żadnych innych opcji available.

Jeśli szop nie jest eutanazji będzie nadal cierpieć w skrajnym bólu i udręki, i może również rozprzestrzeniać choroby do innych form dzikich zwierząt podczas zagrożenia ich siedlisk.

Przenoszenie nosówki u szopów

Wścieklizna rozprzestrzenia się poprzez kontakt ze śliną zakażonego zwierzęcia, a nosówka jest zazwyczaj przenoszona poprzez wdychanie wirusa, ale może również rozprzestrzeniać się poprzez kontakt z płynami ustrojowymi lub odchodami zakażonego zwierzęcia.

Historycznie nosówka była zazwyczaj przenoszona z psów na inne formy dzikich zwierząt, które miały z nią kontakt, lub odwrotnie, ale obecność wirusa stała się tak powszechna, że jest on coraz częściej przenoszony z szopa na szopa w ich naturalnym środowisku.

Co możesz zrobić, aby zatrzymać rozprzestrzenianie się nosówki

Jeśli jesteś właścicielem psa, możesz pomóc zatrzymać rozprzestrzenianie się nosówki psów poprzez zapewnienie, że pies zostanie zaszczepiony. To zapewni, że nie dostanie wirusa i utrudni mu rozprzestrzenianie go na inne zwierzęta.

Jeśli napotkasz szopa, który zachowuje się dziwnie lub dziwacznie, możesz zrobić swoją część, zgłaszając to do lokalnego towarzystwa humanitarnego lub SPCA. W ten sposób szop zostanie zbadany, a w razie potrzeby poddany eutanazji na miejscu.

Chociaż na pierwszy rzut oka, nie wydaje się, że rozprzestrzenianie się nosówki psów staje się kryzysem, ale statystyki i badania pokazują, że jest to dość niebezpieczne dla istniejących społeczności dzikich zwierząt i może łatwo przyczynić się do wyginięcia wielu gatunków znacznie bardziej niż wirus wścieklizny.

.