Yacon root wygląda jak słodki ziemniak, ale ma zupełnie inny smak, teksturę i profil składników odżywczych. Ta bulwa ma kremowy biało-żółty kolor i wyjątkowo orzeźwiający smak, który jest podobny do jabłka, arbuza i selera w połączeniu. W przeciwieństwie do słodkiego ziemniaka, yacon jest często spożywany na surowo i nie zawiera skrobi.
Korzeń yacon, lub Smallanthus sonchifolius, pochodzi z Andów w Ameryce Południowej, rośnie tak daleko na północ jak Kolumbia i tak daleko na południe jak Argentyna. Yacon jest czasami nazywany truskawką jicama, ponieważ te dwa warzywa korzeniowe są podobne. Inne popularne nazwy dla yacon to peruwiańskie mielone jabłko, poire de terre, truskawka yacon i boliwijski słoneczny korzeń.
Smallanthus sonchifolius jest uprawiany w Ameryce Południowej od wieków. Ta roślina korzeniowa jest tradycyjnym pożywieniem dla wielu kultur i dopiero w ostatnich dziesięcioleciach doczekała się ekspansji w innych regionach. Yacon był po raz pierwszy uprawiany w Nowej Zelandii w późnych latach 70-tych, a w latach 80-tych i 90-tych rozprzestrzenił się w Japonii, Republice Czeskiej, Korei Południowej i Brazylii. Obecnie korzeń yacon zaczyna pojawiać się na rynkach zdrowej żywności w Stanach Zjednoczonych i innych krajach.
Syrop z korzenia yacon jest wytwarzany poprzez redukcję soku yacon. Gdy większość wody odparuje, otrzymamy gęsty, ciemny i słodki syrop. Yacon został wykorzystany do żywienia, jak również medycyny ludowej dla cukrzycy, kontroli wagi i stanów zapalnych. Chociaż badania są ograniczone, istnieje pewna zgodność co do potencjalnych korzyści zdrowotnych wynikających z konsumpcji korzenia yacon.