Strefa wolnego handlu, zwana również strefą handlu zagranicznego, dawniej wolnym portem, obszar, na którym towary mogą być wyładowywane, przeładowywane, produkowane lub rekonfigurowane oraz reeksportowane bez interwencji władz celnych. Dopiero gdy towary są przewożone do konsumentów w kraju, w którym znajduje się strefa, podlegają obowiązującym opłatom celnym. Strefy wolnego handlu są organizowane wokół głównych portów morskich, międzynarodowych lotnisk i granic państwowych – obszarów o wielu geograficznych korzyściach dla handlu. Przykłady obejmują Hong Kong, Singapur, Colón (Panama), Kopenhagę, Sztokholm, Gdańsk (Polska), Los Angeles i Nowy Jork. Alternatywne urządzenia, takie jak skład celny i powiązane systemy są stosowane w niektórych dużych portach morskich (np. w Londynie i Amsterdamie).
Podstawowym celem strefy wolnego handlu jest usunięcie z portu morskiego, lotniska lub granicy tych przeszkód w handlu spowodowanych wysokimi taryfami i skomplikowanymi przepisami celnymi. Among the advantages of the system are the quicker turnaround of ships and planes through the reduction in formalities of customs examinations and also the ability to fabricate, refinish, and store goods freely.
The number of worldwide free-trade zones proliferated in the late 20th century. W Stanach Zjednoczonych strefy wolnego handlu zostały po raz pierwszy zatwierdzone w 1934 r.
.