Dear Dr. Hershey,
My vet just told me that my dog, Harper, just tested positive for Lyme’s Disease. On wydaje się być normalny inaczej, co to oznacza dla niego, i czy jest to zaraźliwe dla mnie?
Dziękuję,
Mary Beth
Droga Mary Beth,
To jest pytanie na czasie, ponieważ kleszcze są na zewnątrz w Minnesocie. Kleszcze żyją przez wiele lat i mogą przetrwać zimę w fazie uśpienia.
Kleszcze stają się aktywne, gdy temperatura gruntu wynosi około 45 stopni Fahrenheita, więc czasami kleszcze będą na zewnątrz, nawet jeśli jest śnieg na ziemi. Ponieważ kleszcze stają się aktywne nawet wtedy, gdy jest stosunkowo zimno na zewnątrz, wielu właścicieli zwierząt jest zaskoczonych wczesną wiosną, gdy znajdują kleszcza na swoim psie.
Kleszcze znajdują swoich żywicieli poprzez wykrywanie oddechu i zapachów ciała, lub poprzez wyczuwanie ciepła, wilgoci, wibracji, a nawet cienia. Kleszcze nie potrafią skakać ani latać, ale są dobrze przystosowane do znajdowania i przyczepiania się do żywicieli.
Kleszcze będą odpoczywać na czubkach traw lub krzewów w pozycji znanej jako „poszukiwanie”. W tej pozycji trzymają się rośliny z niektórymi nogami, podczas gdy ich pierwsza para nóg jest wyciągnięta, tylko czekając na gospodarza, aby przeczesać ją. Chociaż Minnesota jest domem dla kilku rodzajów kleszczy, jest to kleszcz czarny (Ixodes scapularis), powszechnie znany jako „kleszcz jeleni”, który może przenosić boreliozę (jak również inne bakterie, w tym anaplazmozę i babeszjozę).
Borelioza jest wywoływana przez bakterię spirochete zwaną Borrelia burgdorferi. U ludzi, ekspozycja na bakterie Lyme może być bardzo poważna. Początkowe objawy obejmują klasyczną zmianę w kształcie byczego oka (erythema migrans) oraz objawy grypopodobne. Niektórzy ludzie rozwijają przewlekłą, osłabiającą chorobę z Lyme.
W przeciwieństwie do ludzi, uważamy, że tylko 5 do 10 procent wszystkich psów narażonych na kontakt z bakteriami Lyme kiedykolwiek zachoruje na tę chorobę.
Kiedy pojawiają się objawy kliniczne, zwykle zaczynają się około dwóch miesięcy po zakażeniu. Objawy obejmują kulawiznę (utykanie lub nieprawidłowe zachowanie podczas chodzenia/biegania), zapalenie stawów w jednym lub wielu stawach, powiększenie węzłów chłonnych, senność (osłabienie) i gorączkę. Zmiany skórne u psów występują bardzo rzadko.
Kliniczne objawy choroby z Lyme są leczone antybiotykami i często objawy ustępują w ciągu trzech dni od rozpoczęcia terapii. Antybiotyk tetracyklinowy o nazwie doksycyklina jest najczęściej stosowanym antybiotykiem w leczeniu choroby z Lyme. Pies, u którego badanie krwi wykazuje pozytywny wynik na obecność bakterii Lyme, niekoniecznie musi mieć boreliozę i nie musi być leczony.
Weterynarze rutynowo wykonują badania przesiewowe w kierunku kontaktu z bakteriami Lyme. (Często ten test jest wykonywany w połączeniu z badaniem narażenia na choroby wywołane przez nicienie sercowe i inne choroby przenoszone przez kleszcze.)
Najczęstszym testem wykonywanym przez weterynarzy jest test na obecność przeciwciał. Ten test mówi nam, czy przeciwciała przeciwko bakteriom Lyme są obecne we krwi. Jeśli wynik testu jest pozytywny, oznacza to, że pies był narażony na kontakt z bakteriami Lyme i wytworzył odpowiedź immunologiczną na te bakterie, produkując przeciwciała. Pozytywny wynik testu nie wskazuje na „aktywną” infekcję z Lyme, a jedynie na to, że zwierzę było narażone/zainfekowane w przeszłości. Wcześniejsze szczepienia przeciwko boreliozie nie wpływają na wynik testu (zaszczepiony pies nie będzie miał pozytywnego wyniku testu na boreliozę tylko dlatego, że otrzymał szczepionkę przeciwko boreliozie w przeszłości). Potrzeba kilku tygodni od czasu ekspozycji na rozwój pozytywnego testu na obecność przeciwciał Lyme.
Ważne jest, aby wiedzieć, że wiele psów, które są pozytywne dla przeciwciał przeciwko zakażeniu Lyme nigdy nie rozwinie żadnych objawów klinicznych (pamiętaj, że tylko około 10 procent wykazuje oczywiste objawy).
Kiedy wynik testu jest pozytywny, nie oznacza to, że pies jest chory na boreliozę, oznacza to, że pies został narażony na kontakt z bakteriami Lyme. Ty i Twój lekarz weterynarii musicie podjąć decyzję, co, jeśli w ogóle, należy zrobić, jeśli wynik testu będzie pozytywny. Należy również wiedzieć, że w środowisku weterynaryjnym nie ma zgody co do tego, jak postępować ze zwierzęciem, które uzyskało pozytywny wynik testu, a nie wykazuje objawów klinicznych boreliozy. Poniżej znajdują się informacje, które zalecam moim pacjentom w przypadku pozytywnego wyniku testu u zdrowego psa.
– Zalecam wykonanie badań przesiewowych w kierunku możliwych problemów z nerkami. Bakterie Lyme mogą wywoływać infekcje, ale mogą również powodować problemy autoimmunologiczne u psa.
Poważny problem autoimmunologiczny wtórny do ekspozycji na bakterie Lyme jest nazywany
„Lyme Nephritis”. W tej chorobie mechanizm filtrujący nerki, zwany kłębuszkiem nerkowym, jest uszkodzony. Kłębuszek nerkowy jest jak sito, z otworami w sicie do filtrowania odpadów, które muszą być wydalane z moczem.
W zdrowej nerce otwory są wystarczająco duże, aby umożliwić produktom odpadowym opuszczenie krwi, ale wystarczająco małe, aby zachować ważne białka i inne produkty krwi, których potrzebuje organizm. Jeśli otwory w sicie staną się zbyt duże, te ważne białka opuszczą krew i zostaną wydalone z moczem.
Jest to bardzo poważny stan, ponieważ ciało czasami nie może nadążyć z utratą białka przez nerki, a zwierzę może stać się bardzo chore i ostatecznie umrzeć z powodu tej choroby. Zalecam, aby wszystkie psy, u których nowo zdiagnozowano pozytywny wynik testu na obecność Lyme, zostały przebadane pod kątem nadmiernej utraty białka w moczu poprzez test zwany UPC (Urine Protein Creatinine ratio). Jeśli wynik tego testu będzie pozytywny, wtedy prawdopodobnie zostaną przeprowadzone dalsze badania i leczenie. Jeśli wynik jest negatywny, przechodzę do poniższych zaleceń.
– Zalecam, aby wszystkie psy, które były narażone na kontakt z bakteriami Lyme, stosowały środek zapobiegający kleszczom przez cały rok (zwłaszcza jeśli pies podróżuje do bardziej łagodnego klimatu) lub od czasu pierwszej odwilży do czasu pierwszego silnego zamarznięcia w Minnesocie. Istnieje kilka wspaniałych leków, które mogą być stosowane w celu ochrony przed kleszczami. Jednym z bardziej znanych leków jest o nazwie „Frontline”. Jest to miejscowy środek zapobiegający kleszczom i pchłom. W zeszłym roku pojawił się nowy lek o nazwie „Nexgard”. Lek ten jest podawany raz w miesiącu w formie doustnej i okazał się bardzo popularny, ponieważ teraz nie trzeba już nakładać na psa leku miejscowego.
– Polecam, że jako rodzina, przegląd jak zachować siebie bezpieczne od chorób kleszczy. Bakteria Lyme nie może być przenoszona z psów na ludzi, może być przenoszona tylko przez ugryzienie zainfekowanego kleszcza.
Ale, jeśli Twój pies jest pozytywny, oznacza to, że Ty i Twoja rodzina również prawdopodobnie przebywaliście na obszarze endemicznym dla choroby z Lyme. Utrzymywanie kleszczy z dala od psa jest ważne, ponieważ kleszcze nie umierają po spożyciu krwi.
Odpadają od żywiciela i mogą później ponownie przyczepić się do innego żywiciela. Stosując preparat przeciw kleszczom dla psa, pomagasz chronić swoją rodzinę przed kleszczami. Ważne jest również, abyś po spacerze w lesie sprawdził całą swoją rodzinę pod kątem obecności kleszczy. Przeniesienie bakterii Lyme z kleszcza na żywiciela trwa co najmniej 36 godzin. Jeśli kleszcze zostaną zidentyfikowane i usunięte przed upływem tego czasu, można zapobiec przeniesieniu bakterii. Aby usunąć kleszcza, użyj pęsety i postaraj się usunąć jak najwięcej kleszcza.
Dostępna jest szczepionka zapobiegająca chorobie z Lyme u psów. Szczepionka jest bardzo skuteczna. Istnieją pewne kontrowersje dotyczące tego, czy pies, który był już narażony na naturalne zakażenie bakteriami z Lyme powinien być zaszczepiony przeciwko tej chorobie. Szczepienie lub nieszczepienie jest tematem dyskusji, którą należy przeprowadzić z lekarzem weterynarii.
Dr Teresa Hershey jest lekarzem weterynarii w Westgate Pet Clinic w Linden Hills. Wyślij jej swoje pytania dotyczące zwierząt na adres [email protected].