Co to jest SARDs? – SARDS (Sudden Acquired Retinal Degeneration Syndrome) jest zespołem, który charakteryzuje się nagłym wystąpieniem ślepoty u psów. U około 50% pacjentów z SARDS mogą występować objawy nadmiernego apetytu, nadmiernego picia i oddawania moczu oraz przyrostu masy ciała. SARDS zwykle rozwija się u psów w średnim wieku (głównie u ras małych i średnich), a wielu pacjentów z SARDS ma obecnie lub w przeszłości przebyte różne choroby autoimmunologiczne. Dowody kliniczne i dane molekularne potwierdziły złożone mechanizmy immunologiczne uszkodzenia siatkówki z udziałem limfocytów T, makrofagów, limfocytów B, aktywacji nabłonka pigmentu siatkówki, produkcji autoprzeciwciał i aktywacji dopełniacza, potwierdzając, że SARDS jest chorobą o podłożu immunologicznym, a nie chorobą o nieznanej etiologii. SARDS nie jest związany z chorobą nowotworową. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat zmian klinicznych w SARDS i molekularnych mechanizmów SARDS, możesz przeczytać nasz recenzowany artykuł z czasopisma Veterinary Ophthalmology (opublikowany w 2018 roku), który jest dostępny online za darmo:
www_ncbi_nlm_nih_gov_pubmed_30109754.pdf
onlinelibrary_wiley_com_doi_epdf_10_1111_vop_12597
„back to top
Co to jest IMR? – Immune Mediated Retinitis (IMR) jest chorobą, która w wielu aspektach jest bardzo podobna lub prawie identyczna jak SARDS. Około 5% psów z IMR może mieć współistniejącą chorobę nowotworową. Obecność nowotworu może spowodować nadmierną aktywację układu odpornościowego, której celem jest zniszczenie nowotworu, a w niektórych przypadkach układ odpornościowy rozpozna identyczne cząsteczki w komórkach nowotworowych i komórkach siatkówki, co spowoduje błędny atak immunologiczny na oko skutkujący utratą wzroku i ostatecznie ślepotą (cancer-associated retinopathy – CAR).
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat retinopatii związanej z nowotworem można przejrzeć naszą prezentację z Annual AmericanCollege of Veterinary Ophthalmology Conference z 2016 roku
Proponowany molekularny mechanizm uszkodzenia siatkówki w SARDS i IMR obejmuje aktywację komórek T, makrofagów i komórek B. Autoprzeciwciała mogą pochodzić do ataku na siatkówkę z krążenia ogólnoustrojowego, ale mogą być również wytwarzane lokalnie w tkankach oka, co skutkuje ujemnymi wynikami testów serologicznych (zdjęcie zaczerpnięto z pracy Grozdanic et al, Antibody-mediated retinopathies in canine patients: mechanism, diagnosis and treatment modalities. Vet Clin North Am Small Anim Pract. 2008 Mar;38(2):361-87 Review
„back to top
Czy SARD i IMR są niebezpieczne dla ogólnego stanu zdrowia mojego zwierzęcia? – SARDs i IMR są chorobami autoimmunologicznymi, które często mogą powodować uszkodzenie nerek (białkomocz, mikroalbuminuria, błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek), zapalenie trzustki, niski poziom hormonów tarczycy (niedoczynność tarczycy), zaburzenia funkcji wątroby (podwyższenie enzymów wątrobowych, zwiększona wrażliwość na systemową terapię sterydami), wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie systemowe), objawy rzekomej choroby Cushinga (nadmierne pragnienie i oddawanie moczu, nadmierny apetyt i przyrost masy ciała) oraz objawy neurologiczne (utrata wzroku, słuchu, czucia zapachu, ataksja, depresja, senność, zmiany w psychice). Zmiany te mogą być niebezpieczne dla ogólnego stanu zdrowia chorych psów. U tych pacjentów zalecana jest szczegółowa ocena stanu narządów ogólnoustrojowych, nawet jeśli nie planuje się terapii mającej na celu ewentualne przywrócenie wzroku.
„back to top
Czy SARD i IMR są chorobami uleczalnymi? – W ciągu ostatnich 10 lat nasz zespół opracował zupełnie nowe protokoły diagnostyczne i lecznicze dla tych chorób. Zwykle stosujemy systemowe leczenie immunosupresyjne w połączeniu z systemowym lub wewnątrzgałkowym leczeniem dożylnymi immunoglobulinami (IVIg), którego celem jest przywrócenie części widzenia. U wielu pacjentów zalecana jest dodatkowa terapia medyczna w celu wyeliminowania ewentualnych nieprawidłowości związanych z funkcjonowaniem różnych narządów (nerki, wątroba, gruczoły dokrewne, mózg itp.). Dokładamy wszelkich starań, aby starannie dopasować leczenie do każdego pacjenta w celu zminimalizowania ewentualnych skutków ubocznych i maksymalnego zwiększenia szansy na pomyślny wynik leczenia. Z naszych danych wynika, że najczęstszą przyczyną zgonów u pacjentów z SARDS jest zapalenie trzustki, niewydolność nerek oraz niekontrolowane choroby immunologiczne jelit, wątroby, mózgu i rdzenia kręgowego. Podobne przyczyny zgonów obserwuje się u pacjentów z IMR, jednak pacjenci z wywiadem nowotworowym, najczęściej umierają w wyniku progresji nowotworu.
„back to top
Jaki jest odsetek powodzeń w leczeniu SARDS i IMR?
Wczesne SARDs i IMR: Psy z wczesnymi objawami SARDs i IMR zazwyczaj mają prawie normalne lub normalne widzenie w dzień, stałe lub przerywane zaburzenia widzenia w nocy, problemy z postrzeganiem głębi (niechęć do wchodzenia i schodzenia po schodach lub wskakiwania na łóżko i schodzenia z niego, zazwyczaj w warunkach słabego oświetlenia), niezdolność do widzenia małych smakołyków, nieprawidłowe chromatyczne reakcje źrenic na światło i zmniejszone, ale wciąż obecne reakcje ERG. Często u tych pacjentów w wywiadzie stwierdza się nieprawidłowy przyrost masy ciała, nadmierny apetyt, nadmierne pragnienie i oddawanie moczu, a także podwyższone enzymy wątrobowe lub obecność białka w moczu. Pacjenci ci mają 90-95% wskaźnik sukcesu terapeutycznego w zakresie długoterminowego zachowania wzroku, gdy są leczeni lekami immunosupresyjnymi. Kluczem do skutecznego leczenia jest wczesne rozpoznanie. Proszę, odwiedź swojego lokalnego okulistę w celu szczegółowej oceny okulistycznej, jak tylko wykryjesz którykolwiek z wyżej wymienionych problemów.
Pośrednie SARDS: Psy z pośrednimi SARDS zazwyczaj mają prawie normalne lub normalne widzenie dzienne, mają całkowitą ślepotę nocną, mają nieprawidłowe chromatyczne odpowiedzi odruchu źrenic na światło i całkowicie wygaszone odpowiedzi ERG „flat ERG”. Często pacjenci ci będą mieli w wywiadzie nieprawidłowy przyrost masy ciała, nadmierny apetyt, nadmierne pragnienie i oddawanie moczu, a także historię podwyższonych enzymów wątrobowych lub obecność białka w moczu. Pacjenci ci mają 85-90% wskaźnik sukcesu terapeutycznego w zakresie długoterminowego zachowania wzroku, gdy są leczeni lekami immunosupresyjnymi. Kluczem do skutecznego leczenia jest wczesne rozpoznanie. Wszystkie psy z pośrednim SARDS rozwijają całkowitą ślepotę, jeśli nie są leczone. Proszę udać się do miejscowego okulisty w celu przeprowadzenia szczegółowej oceny okulistycznej, jak tylko wykryjecie Państwo któryś z wyżej wymienionych problemów.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat pośrednich SARDS można przejrzeć naszą prezentację z dorocznej konferencji American College of Veterinary Ophthalmology w 2016 roku:
Zaawansowane SARDS i IMR: Psy te charakteryzują się całkowitą utratą widzenia w dzień i w nocy, mają nieprawidłowe chromatyczne odpowiedzi odruchu źrenic na światło i całkowicie wygaszone odpowiedzi ERG („flat ERG?). Często u tych pacjentów stwierdza się w wywiadzie nieprawidłowy przyrost masy ciała, nadmierny apetyt, nadmierne pragnienie i oddawanie moczu, a także podwyższony poziom enzymów wątrobowych lub obecność białka w moczu. Pacjenci ci mają 35-40% wskaźnik sukcesu terapeutycznego w zakresie długoterminowego zachowania wzroku, jeśli są leczeni lekami immunosupresyjnymi w odpowiednim czasie. Proszę, odwiedź swojego lokalnego okulistę w celu szczegółowej oceny okulistycznej, jak tylko wykryjesz którykolwiek z wyżej wymienionych problemów.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat diagnozy, wyników klinicznych i molekularnego mechanizmu zaawansowanego SARDS przeczytaj nasze recenzowane artykuły, które są opublikowane online:
www_ncbi_nlm_nih_gov_pubmed_17962471.pdf
www_ncbi_nlm_nih_gov_pubmed_30109754.pdf
Przewlekłe zaawansowane SARDs i IMR : Psy z bardzo zaawansowanymi SARDs i IMR (ślepota trwająca dłużej niż 3 miesiące, zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe siatkówki charakteryzujące się rozproszoną hiperrefleksyjnością tapetalną) zazwyczaj nie odpowiadają dobrze na terapię medyczną w celu przywrócenia widzenia. Jednakże, wielu z tych pacjentów może mieć inne ogólnoustrojowe problemy narządowe i te problemy powinny być właściwie rozwiązane, aby zabezpieczyć długoterminowe zdrowie tych pacjentów.
„back to top
Jakie badania diagnostyczne są zwykle wykonywane przed podjęciem potencjalnego leczenia SARDs i IMR?
Zazwyczaj zalecamy wykonanie następujących badań u każdego pacjenta z SARDs/IMR: Badanie ogólne i okulistyczne
– Badanie labiryntu wzrokowego w warunkach przyciemnionego i jasnego światła
– Badanie chromatycznego odruchu źrenicznego i badanie elektroretinografii (ERG)
Więcej informacji na temat SARDs i IMR można znaleźć tutaj.