Rockport, Maine | Urocze, historyczne miasto portowe

Proszę zwrócić uwagę, że firmy, atrakcje i wydarzenia w całej Nowej Anglii zostały zmodyfikowane, zamknięte i/lub odwołane w odpowiedzi na kryzys zdrowotny związany z wirusem COVID-19. Prosimy o odpowiedzialne podróżowanie i sprawdzenie wytycznych stanowych oraz poszczególnych firm i organizacji przed podjęciem planów podróży.

Mała nadmorska wioska Rockport, Maine, może być łatwa do przeoczenia, położona pomiędzy bardziej znanymi miastami Rockland i Camden. Ale jeśli wybierasz się na środkowe wybrzeże Maine, jest to jeden z przystanków, który z pewnością chcesz dodać do swojego planu podróży.

Pomimo złowieszczej prognozy pogody, słońce świeciło, gdy Jim i ja jechaliśmy drogą Route 1 w kierunku Rockport, Maine w piątkowe popołudnie. Naszym ostatecznym celem w ten weekend był coroczny Festiwal Homarów w Rockland, ale ze względu na popularność tego wydarzenia, uznaliśmy, że mądrzej będzie rozbić obóz w sąsiednim mieście, aby uniknąć tłumu festiwalowiczów, jednocześnie dając sobie szansę na poznanie Rockport w stanie Maine.

Doubts about our timing crept in as we entered Wiscasset and traffic slowed to an excruciating bumper-to-bumper crawl. Po minięciu Red’s Eats, jednak, korek oczyszczone i byliśmy po raz kolejny na naszej drodze. Jeśli jesteś na napięty harmonogram, można uniknąć tego opóźnienia ruchu lato przez pobyt na I-295 North (zamiast wysiąść na zjeździe Brunswick) i kieruje się w głąb lądu w kierunku Richmond przed pętli z powrotem w dół do Route 1 w Newcastle.

Do czasu pociągnęliśmy do Megunticook Campground by the Sea, gruby koc mgły osiadł nad obszarem, nasycając go z zapachem oceanu. Dostaliśmy naszą stronę znajduje się przed podjęciem rekreacyjny spacer w dół do nadmorskich „pokład”, który jest zawieszony na czubku kempingu. Ten malowniczy punkt widokowy oferuje wspaniały widok na Zatokę Penobscot, nawet przez smużki morskiego dymu unoszące się nad falami. Z takim widokiem łatwo zapomnieć, że jest się na kempingu, a nie w nadmorskim kurorcie.

Mimo, że jesteśmy w mieście na Festiwal Homara, który obiecał zaoferować więcej homarów niż kiedykolwiek będziemy w stanie zjeść, byliśmy spragnieni autentycznego homara w surowym doświadczeniu. Rozmowa z jednym z właścicieli sklepów przy głównej ulicy Rockland zaowocowała radą, którą redaktor Yankee’s Mel Allen umieściłby w rubryce „co wiedzą miejscowi”. Powiedział nam, że letni goście zwykle trzymają się drogi nr 1, ale aby naprawdę poznać okolicę, trzeba udać się w dół półwyspu. Następnie chwycił broszurę, przewrócił ją i narysował mapę, która szczegółowo opisywała, jak dotrzeć do jego ulubionej chaty z homarami w sąsiednim South Thomaston.

W dół półwyspu poszliśmy, przetaczając się obok krów pasących się na pastwiskach, cichych zatoczek wypełnionych łodziami odpoczywającymi na ich szklistych powierzchniach i kościołów o białych stromiznach, aby dotrzeć do Waterman’s Beach Lobster (Uwaga: Ten post został po raz pierwszy opublikowany w 2013 roku i niestety, Waterman’s zamknął się na dobre pod koniec sezonu 2016. Nadal jesteś głodny? Pobierz nasze picki dla Best Lobster Rolls w Maine). Wiedzieliśmy, jak tylko wciągnęliśmy się na parking, że to było dokładnie to miejsce, które mieliśmy nadzieję znaleźć. Opcje siedzenia obejmowały stoły na odkrytej werandzie lub na dziedzińcu, który zderza się z plażą – oba miejsca oferują spektakularne widoki na wodę. Jim i ja zgodziliśmy się, że homar był świeży i doskonale przyrządzony, ale prawdziwą gwiazdą programu było domowe ciasto z jagodami. Nadziewane dzikimi jagodami Maine w nadzieniu, które jest lekkie na zagęszczacze i aromat cytrynowy, oświadczyliśmy, że jest to najlepsze ciasto z dzikimi jagodami Maine, jakie kiedykolwiek jedliśmy!

Następnego ranka wstaliśmy jasno i wcześnie, aby cieszyć się kawą na pokładzie, zanim udaliśmy się do biura, aby dowiedzieć się więcej o wiosce Rockport w stanie Maine. Liz, urodzona przewodniczka wycieczek, była na służbie i zasugerowała, abyśmy zeszli tego dnia do portu, ostrzegając nas, abyśmy nie przegapili pomnika Andre the Seal – być może najbardziej znanego byłego mieszkańca Rockport. Nie myślałem o Andre od lat, ale oczywiście pamiętałem go z wszystkich wiadomości, które otrzymał w latach 70-tych. Chociaż nigdy nie widziałem go wykonać, jedno lato moja ciotka i wujek – którzy ducha mojego brata, siostry i mnie daleko na tydzień każdego lipca – wykonane specjalną wycieczkę do Rockport tak, że mogliśmy go zobaczyć, a ja wciąż mogę sobie wyobrazić jego gładka głowa bobbing nad falami, jak on cavorted w jego pióra.

Kiedy przybyliśmy do Parku Morskiego Rockport Harbor, było tam tak wielu turystów skupionych wokół posągu Andre, jak było rybaków ustawionych w kolejce do doku. Aparaty fotograficzne klikały, gdy pozowali obok jego kamiennej podobizny, przesuwając dłonie wzdłuż jego gładkich pleców i szepcząc mu do ucha wyrazy szacunku.

Na terenie parku znajdują się również pozostałości pieców, w których przetwarzano wapień na wapno używane do produkcji gipsu i zaprawy murarskiej w latach 1800, kiedy Rockport kwitło jako jeden z największych producentów wapna w kraju. Niszczący pożar w 1907 roku, w połączeniu ze wzrostem popularności cementu, doprowadził do upadku przemysłu wapienniczego w mieście. Dzięki staraniom Ambrose’a Cramera piece zostały zachowane jako ukłon w stronę przemysłowej przeszłości Rockport i zostały uznane za miejsce historyczne w 1970 roku.

Następnym razem, gdy będziesz jechał drogą nr 1 w kierunku Camden, Bar Harbor lub innego miejsca na skalistym wybrzeżu Pine Tree State, pamiętaj, aby poświęcić czas na zjechanie w dół półwyspu i spędzenie kilku godzin na podziwianiu krajobrazu w Rockport, Maine, jednym z najbardziej malowniczych portów stanu.

Czy kiedykolwiek odwiedziłeś Rockport, Maine?

Ten post został po raz pierwszy opublikowany w 2013 roku i został zaktualizowany.