Current knowledge concerning 'decomposer’ Basidiomycota in Arctic and Antarctic ecosystems is based on two sources: (a) kolekcjach i badaniach basidiomata, które zaowocowały wysokiej jakości katalogami gatunków, chociaż wiele z rozmieszczenia gatunków i ekologii jest nieśmiałych oraz (b) izolacjach z gleb i ściółki roślinnej, które zazwyczaj skutkują „niską częstością występowania basidiomycetes” , prawdopodobnie z powodu selektywności metod izolacji. W nielicznych badaniach molekularnych przeprowadzonych dotychczas w glebach Arktyki i Antarktyki znaleziono basidiomycetes, szczególnie drożdże. Techniki te powinny pozwolić na lepsze oszacowanie rzędu wielkości bogactwa gatunkowego grzybów w glebach Arktyki i Antarktyki, chociaż należy zachować ostrożność w doborze primerów i warunków amplifikacji. Na podstawie zbiorów w regionach arktycznych, gatunki Basidiomycetes wydają się być rozmieszczone okołobiegunowo z ograniczonym endemizmem. Używając metod niezależnych od kultury, powinno być możliwe sprawdzenie, czy wybrane gatunki arktyczne lub antarktyczne są rzeczywiście kosmopolityczne, okołobiegunowe, endemiczne, czy też są kryptycznymi gatunkami filogenetycznymi.