Yes, the song that has been the nation’s musical glue through war and peace, the song that has been the bane of singers of all ages and creeds and led to performances both tragic and mesmerizing, and the song lip-synced by gorliwych fans at sports events near and wide, yes, that song is celebrating a milestone birthday.
Dla obszaru wokół Baltimore, miejsce narodzin hymnu, obchody są głównym rysunek turystyczny, powodując spektakle, takie jak wysokie statki, akrobatyka lotnicza star-studded koncerty i fajerwerki. W piątek prezydent Obama udał się do Ft. McHenry, aby obejrzeć oryginalny manuskrypt.
Ale hymny narodowe to dziwne stworzenia, sięgające głęboko w przeszłość, a następnie skręcające przez współczesną politykę i kulturę.
Dla Niemców, na przykład, muzyka ich hymnu została napisana w 1797 roku przez Josepha Haydna, aby uczcić urodziny cesarza Franciszka II Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Jest to ta sama muzyka, która służyła w czasach nazizmu i jest używana dziś w zjednoczonych Niemczech – choć słowa są inne.
Jak na hymny przystało, wysiłek Stanów Zjednoczonych jest również skomplikowany.
W ten weekend przypada rocznica bombardowania Fortu McHenry podczas bitwy o Baltimore w czasie wojny 1812 roku w dniach 13-14 września 1814 roku. O świcie Francis Scott Key był w stanie zobaczyć amerykańską flagę powiewającą nad fortem, jak zauważył w swoich początkowych wersach.
Key był na brytyjskim statku, częścią amerykańskiej delegacji, która miała negocjować uwolnienie więźniów. Został zatrzymany na pokładzie, aby zapobiec poinformowaniu sił amerykańskich o nadchodzącym bombardowaniu przez Brytyjczyków.
Pozwolono mu wrócić do Baltimore 14 września i był tak zainspirowany amerykańską dzielnością, że napisał wiersz „Obrona Fortu M’Henry”, który opublikował 20 września 1814 roku.
I jeśli myślisz, że sampling muzyczny — sztuka brania kawałka muzyki z jednej piosenki i używania go w innej — został wynaleziony przez artystów hip-hopowych, wyjmij swoje książki historyczne.
Key napisał swój wiersz, aby pasował do rytmu i melodii brytyjskiego kompozytora Johna Stafforda Smitha „To Anacreon in Heaven” — popularnej melodii Key użył do wcześniejszego hymnu do amerykańskiej potęgi militarnej, „When the Warrior Returns,” który sławił amerykańskich bohaterów z Pierwszej Barbórki.S. heroes of the First Barbary War.
Ani wczesny hymn Key’a, ani wojna barbarzyńska nie są już powszechnie nauczane w amerykańskich szkołach (z wyjątkiem odniesienia w Hymnie Marines: „To the shores of Tripoli”).
W innym przykładzie amerykańskiego samplingu muzycznego (który niektórzy po prostu nazywają plagiatem), melodia do „My Country, 'Tis of Thee” jest przerobiona z brytyjskiego hymnu narodowego, „God Save the Queen.”
Większość klas szkoły podstawowej zauważa, że muzyka do „The Star-Spangled Banner” pochodzi z brytyjskiej piosenki o piciu. Ale w swojej dobrze przyjętej książce, historyk Marc Ferris, autor „Star-Spangled Banner: The Unlikely Story of America’s National Anthem” (Johns Hopkins University Press, sierpień 2014) daje bardziej wyrafinowane odczytanie.
„Słowa 'To Anacreon in Heaven,’ piosenki, którą Francis Scott Key zapożyczył na melodię 'The Star-Spangled Banner’, to chytry pean na cześć picia i seksu z 1700 roku. Choć niedopowiedziana, wers 'I’ll instruct you, like me to entwine; The myrtle of Venus with Bacchus’s vine’ jest jednoznaczny,” napisał.
Dla przypomnienia, Wenus jest boginią miłości, a Bachus bogiem wina, a „oplatać” jest zdefiniowane w każdym słowniku.
Poetycki wysiłek Keya zyskał na popularności przez lata, ale sekciarskie interesy utrudniały dążenie do stworzenia hymnu narodowego. Kto myśli o jedności podczas wojny domowej? Nowe teksty zostały dodane, aby odzwierciedlić tę wojnę, ale rozłam był hasłem przewodnim, a epoka stała się bardziej przyzwyczajona do „Battle Hymn of the Republic” i „Dixie.”
Still, „The Star-Spangled Banner” nadal zyskiwał na popularności przez dekady i był wspierany przez Johna Philipa Sousę, który wiedział co nieco o muzyce rozrywkowej. Został on oficjalnie uznany za hymn narodowy w 1931 roku przez prezydenta Hoovera.
Wtedy zaczął się kolejny zestaw kłopotów.
Piosenka, choć patriotyczna, jest magnesem dla wątpliwych wykonań: Porusza się w różnych oktawach, przez co trudno ją zaśpiewać. Ponadto, ponieważ każdy zna tę piosenkę, wielu wykonawców próbuje wymyślić sposób, aby umieścić swój własny, niepowtarzalny stempel na nim.
Whitney Houston jest ogólnie uznawany za dając jedne z najlepszych występów hymnu na Super Bowl XXV z jej bezbłędnym zakresie wokalnym. Najgorsze wykonanie to kwestia gustu, ale na wielu listach z pewnością znalazłaby się Roseanne Barr, która złapała się za krocze.
Oczywiście, zawsze możesz ograniczyć swój repertuar do „Happy Birthday.”
Follow @latimesmuskal for national news.
.