Czas mitologii:Droga powrotna w starożytnej Grecji, była cała religia oparta wokół Orfeusza, zwana orfizmem, i pisali wiersze o tym, co uważali za początek świata. Nazywano je teogoniami orfickimi i było ich trzy (Protogonos, Rapsodyczny i Eudemian). Uważano je za prawdziwą mitologię i przez wieki łączyły się one na wiele sposobów z Teogonią Hezjoda, ale to już inna sprawa. Cały sens religii polegał na oddawaniu czci tym, którzy przeciwstawiają się śmierci i chociaż wiersze zostały zniszczone i zagubione, istnieje wiele fragmentów, które jakby mówią nam, o czym one były. Mówiły, że przed Dionizosem był syn Zeusa i Persefony, Zagreus, który rozgniewał Herę i namówiła ona Tytanów, aby go zabili. Tytani oszukali go z lustrem i zabawkami, rozerwali go na kawałki i połknęli. Atena uratowała jego serce, opowiedziała o tym Zeusowi, który ich wysadził. Podmuch był tak duży, że obalił Otrysa i zamienił tytanów w popiół. Ponieważ ciało Zagreusa było w nich, jego dusza była uwięziona, więc Apollo pochował go pod wyrocznią w Delfach, która reinkarnowała go w Dionizosa, ponieważ ciało i dusza były z powrotem razem, ale nie takie same.
Są pieśni, które Orfeusz śpiewa w grze, które są niemal doskonałymi retellings kosmologii, która była opowiadana w micie orfickim, zwłaszcza kosmicznego jaja i stworzenia świata.