Stała kolekcjaEdit
Stała kolekcja muzeum składa się z około 10 000 pozycji, z których ponad 6 000 to dokumenty i przedmioty związane z Targami Światowymi w 1939 i 1964 roku, a niektóre z nich znajdują się na wystawie długoterminowej. Ostatnie nabytki, zarówno poprzez zakup jak i darowiznę, obejmują prace Salvadora Dalí, Marka Diona, fotografie Andrew Moore’a z Robert Moses and the Modern City (kolekcja XX-wiecznych fotografii z Pawilonu Kodaka Targów Światowych 1964), fotografie miejsc zbrodni z Archiwum Daily News (lata 1920-1960) oraz prawie 1000 rysunków reportera sądowego i rysownika politycznego Williama Sharpa.
Neustadt Collection of Tiffany GlassEdit
Od 1995 roku muzeum utrzymuje współpracę z Neustadt Collection of Tiffany glass. Na wystawie długoterminowej prezentowane są wybrane elementy kolekcji, pochodzące z dużej prywatnej kolekcji Tiffany’ego zgromadzonej przez dr Egona Neustadta i jego żonę Hildegardę od połowy lat trzydziestych. Kolekcja składa się z okien, lamp i podobnych przedmiotów, a także z archiwum zawierającego prawie 300 000 kawałków płaskiego i taflowego szkła używanego niegdyś w Studiach Tiffany’ego. Archiwum zawierające reprezentatywne próbki każdego typu, koloru, tekstury i wzoru tego materiału jest tworzone w celu ekspozycji i badań. Historia tworzenia dzieł Tiffany’ego jest przedstawiona w wystawach Queens Museum, ponieważ Tiffany Studios and Furnaces znajdowało się kiedyś w studiach w Coronie, które zostały zamknięte w latach 30-tych.
Panorama Miasta Nowy JorkEdit
Najbardziej znaną stałą wystawą w Queens Museum jest Panorama Miasta Nowy Jork, która została zamówiona przez Roberta Mosesa na Targi Światowe w 1964 roku. Ten model architektoniczny o powierzchni 9 335 stóp kwadratowych (867,2 m2), będący celebracją miejskiej infrastruktury, zawiera każdy budynek zbudowany przed 1992 r. we wszystkich pięciu dzielnicach, w skali 1 cal = 100 stóp (1:1200). Panorama została zbudowana przez zespół 100 osób pracujących dla firmy Raymond Lester Associates, zajmującej się tworzeniem modeli architektonicznych, w ciągu trzech lat przed otwarciem Targów Światowych w 1964 roku. Model został zbudowany w 273 sekcjach, przedstawiających w sumie 895 000 indywidualnych struktur; sekcja przedstawiająca dzielnicę Far Rockaway nigdy nie została zainstalowana z powodu ograniczeń przestrzennych.
Panorama była jedną z najbardziej udanych atrakcji na Targach w 1964 roku, z „milionami” ludzi płacących po 10 centów za 9-minutową symulowaną przejażdżkę helikopterem po mieście.
Po zamknięciu Targów, Panorama pozostała otwarta dla publiczności, a zespół Lestera aktualizował mapę w 1967, 1968 i 1969 roku. Po 1970 roku wprowadzono bardzo niewiele zmian, aż do 1992 roku, kiedy to ponownie zatrudniono Lester Associates do aktualizacji modelu, aby zbiegła się ona z ponownym otwarciem muzeum, po dwuletniej całkowitej renowacji budynku przez Rafaela Viñoly. Twórcy modelu zmienili ponad 60 000 struktur, aby zaktualizować go w tym czasie.
W marcu 2009 r. muzeum ogłosiło zamiar ciągłego aktualizowania Panoramy. Aby zebrać fundusze i zwrócić uwagę opinii publicznej, muzeum pozwoli osobom prywatnym i deweloperom na stworzenie i dodanie dokładnych modeli budynków nowszych niż te z 1992 roku, w zamian za darowiznę w wysokości co najmniej 50 dolarów. Bardziej szczegółowe modele mniejszych budynków mieszkalnych i domów prywatnych, obecnie reprezentowanych przez modele generyczne, również mogą zostać dodane.
Od lutego 2021 r. oryginalne bliźniacze wieże World Trade Center nadal znajdują się na mapie, mimo że niektóre nowe budynki zostały zbudowane w tym miejscu; muzeum postanowiło pozwolić zniszczonym strukturom pozostać do czasu zakończenia budowy, zamiast reprezentować trwającą budowę. Pierwszym nowym budynkiem, który został dodany w ramach nowego programu, był nowy stadion Citi Field drużyny New York Mets; model starego stadionu Shea miał być wystawiony w innym miejscu w muzeum.
Mechaniczne pojazdy „helikopterowe” wykazywały oznaki zużycia i zostały usunięte przed ponownym otwarciem w 1994 roku. Obecna instalacja Viñoly’ego zawiera rampy i podwyższony chodnik, które otaczają Panoramę, pozwalając widzom poruszać się w ich własnym tempie lub zatrzymać się na tak długo, jak tylko zechcą. Ze względu na ograniczenia przestrzenne, część chodnika jest wysunięta ponad zewnętrzne krawędzie mapy, ale szklana podłoga nadal pozwala na oglądanie modelu poniżej. Podobnie jak w oryginalnej instalacji, na lotnisku LaGuardia startują i lądują maleńkie modele samolotów, mechanicznie prowadzone przez długie przewody.
Panorama Nowego Jorku pojawiła się w dwóch dziełach z 2011 roku: filmie „Sylwester” w reżyserii Garry’ego Marshalla oraz książce „Wonderstruck” Briana Selznicka. Co roku Queens Museum organizuje „Panorama Challenge”, konkurs z ciekawostkami prowadzony przez The City Reliquary. Uczestnicy konkursu używają Panoramy, aby zidentyfikować różne nowojorskie punkty orientacyjne.
Model w skali terenu Nowojorskich Targów Światowych z 1964 roku, przedstawiający wszystkie ówczesne budynki i pawilony, znajduje się w oddzielnym obszarze poświęconym eksponatom Targów Światowych.
Mapa reliefowa Nowojorskiego Systemu WodociągowegoEdit
Na Targi Światowe w 1939 roku agencje miejskie zostały zaproszone do przygotowania eksponatów do Pawilonu Nowego Jorku. Departament Wodociągów, Gazu i Elektryczności (agencja będąca poprzednikiem nowojorskiego Departamentu Ochrony Środowiska) zlecił Kartograficznym Siłom Badawczym z Works Progress Administration stworzenie dużej Mapy Reliefowej Nowojorskiego Systemu Wodociągowego i działu wodnego. Prace rozpoczęły się w 1938 r., a zespół budowniczych map pracował nad mapą z ogromnym budżetem z czasów depresji w wysokości 100 000 USD (równowartość 1 838 000 USD w 2019 r.). Mapa o powierzchni 540 stóp kwadratowych (50 m2) była zbyt duża, by zmieścić się w przeznaczonym na nią miejscu w pawilonie miejskim, co spowodowało jej usunięcie z Targów Światowych. Dziesięć lat później mapa po raz pierwszy i jedyny wystąpiła publicznie na wystawie Golden Anniversary Exposition w Grand Central Palace na Manhattanie.
Na początku XXI wieku 27-częściowa mapa rozpaczliwie potrzebowała konserwacji. W październiku 2006 roku Departament Ochrony Środowiska Miasta Nowy Jork i Queens Museum wysłały historyczny eksponat do McKay Lodge Fine Arts Conservation Lab w Oberlin, Ohio, w celu przeprowadzenia konserwacji. Przez następne 18 miesięcy konserwatorzy i technicy pracowali nad modelem w pełnym wymiarze godzin, usuwając ponad 70 lat nagromadzonych zabrudzeń i przemalowań. Po usunięciu brudu i gruzu okazało się, że większość oryginalnych szczegółów geograficznych i malarskich jest nienaruszona lub możliwa do odtworzenia. Mapy drogowe i zdjęcia satelitarne zostały wykorzystane do przywrócenia utraconych części modelu.
W pobliżu 70. rocznicy powstania modelu i 100. rocznicy inauguracji budowy Systemu Catskill, mapa została przywrócona do swojej oryginalnej formy i została zainstalowana w budynku New York City Building, gdzie pozostaje na długoterminowym wypożyczeniu.
World’s Fair Visual Storage and GalleryEdit
Zlokalizowany na drugim piętrze Queens Museum, ten eksponat prezentuje pamiątki z Targów Światowych w 1939 i 1964 roku. Ekspozycja ta ma długotrwały związek z Queens Museum, ponieważ obie imprezy odbyły się w parku Flushing Meadows- Corona, a budynek muzeum jest jedyną pozostałością, która przetrwała z obu uroczystości. Katalog online zawiera w sumie ponad 10 000 przedmiotów z obu targów.
W galerii eksponatów znajduje się model w skali terenu Nowojorskich Targów Światowych z 1964 roku, w tym wszystkie budynki i pawilony. Jest on chroniony pod przezroczystą plastikową kopułą, co pozwala na dokładne przyjrzenie się modelowi, w którym każda znacząca struktura jest oznaczona małą flagą.
.