Przy obliczaniu przyrostu naturalnego zwierząt stosuje się specyficzny przyrost naturalny. Stosowanym kryterium jest wiek. Rdzenność zwierząt wyraża się jako rozkład urodzeń w zależności od wieku. Jest on reprezentowany przez ilość młodych na jednostkę czasu przez samice w różnych klasach wiekowych. Harmonogram urodzeń dla danego wieku będzie liczył samice, które urodziły tylko samice. Pokazanie liczby samic, które urodziły się w stosunku do poprzedniego pokolenia pokaże, jak wiele z tego pokolenia może mieć zdolność do reprodukcji. Aby skonstruować harmonogram specyficzny dla wieku, należy obliczyć średnią liczbę urodzonych samic. Aby skonstruować tabelę płodności, należy również uwzględnić kolumnę przeżywalności. Biorąc pod uwagę kolumnę przeżywalności i wartości mx z tabeli życia, otrzymamy liczbę potomstwa, co da nam współczynnik dzietności.
Większe implikacjeEdit
Obliczanie natalności zwierząt, takich jak te młode niedźwiedzie polarne, może pomóc w wysiłkach na rzecz zachowania gatunku.
Obliczanie natalności zwierząt stało się ważną częścią badań na rzecz zachowania gatunku. Badania zostały przeprowadzone w celu ustalenia, czy gatunek może wyginąć z powodu klimatu lub dostępności zasobów. Pomiar rodzimości gatunku podczas ekstremalnych warunków, takich jak drastyczne zmiany klimatyczne lub spadek gęstości ofiar, pokaże naukowcom środki, które należy podjąć, aby utrzymać ten gatunek przy życiu. Przeprowadzono badania populacji niedźwiedzia polarnego na Svalbardzie w Norwegii w latach 1988-2002 (Derocher 2005). W miarę jak wzrastał średni wiek dorosłych samic i samców, spadał wskaźnik urodzeń. W związku z tą obserwacją zaczęto się interesować, dlaczego tak się dzieje. Badanie było w stanie skorelować zagęszczenie fok obrączkowanych, które są główną zdobyczą niedźwiedzi polarnych, z niskim wskaźnikiem urodzeń.