Przestań jęczeć o hipergamii (i zrób to zamiast tego)

Hipergamia jest podstawowym, wrodzonym kobiecym popędem, aby szukać mężczyzn, którzy są „lepsi niż oni”.

Hypergamia wpływa na to, jak kobiety umawiają się na randki i działają na rynku seksualnym, a także jak atrakcyjność i dynamika władzy zmieniają się w długoterminowych związkach.

Ale hipergamia jest często źle rozumiana.
Więc ten artykuł wyjaśnia, czym naprawdę jest hipergamia, co hipergamia oznacza dla ciebie i jak możesz ją wykorzystać.

Hipergamia i dynamika interseksualna w pigułce:

• Kobiety szukają mężczyzn o wyższej wartości
• Kobiety są letnie w stosunku do mężczyzn o tym samym statusie
• Górni mężczyźni mają najwięcej opcji (i największą siłę randkową)
• Górne kobiety mają najmniejszy rynek

Taki jest podgląd.
Keep on reading for more.

Słownik dynamiki władzy definiuje kobiecą hipergamię jako:

Kobieca hipergamia to pogoń i/lub przyciąganie, które kobiety czują do mężczyzn, którzy są „lepsi niż one same”.

W skrócie, kobiety są przyciągane do mężczyzn, których mogą podziwiać.
To, na co kobiety chcą zwrócić uwagę, może się różnić w zależności od jej osobowości lub okoliczności, ale zazwyczaj dochód, status społeczny, inteligencja i cechy fizyczne są niektórymi z najważniejszych atrybutów, które chce, aby jej mężczyzna był „lepszy”.

Niektórzy ludzie zaprzeczają hipergamii lub próbują ująć ją w ramy jako mizoginiczną konstrukcję.
Cóż, ci komentatorzy są w błędzie.
Hypergamia jest prawdziwa, ma oczywisty sens z ewolucyjnego punktu widzenia, i została udowodniona przez niezliczone badania i punkty danych (tylko jako przykład, Buss, 2008)

Zaprzeczanie hipergamii oznacza brak zrozumienia podstaw ludzkiej natury.
Jednakże, niektóre społeczności manosfery skupiają się tylko na kobiecej hipergamii, podczas gdy hipergamia istnieje również u mężczyzn.

Male Hypergamy Is Looks-Based

Męska hipergamia została przetestowana i udowodniona (Buston i Emlen, 2003).

Jest to jednak przypadek badania potwierdzającego to, co możesz zobaczyć w swoim codziennym życiu. Wystarczy się rozejrzeć, aby zobaczyć męską hipergamię w działaniu: mężczyźni chcą atrakcyjnych kobiet. Najlepiej bardziej atrakcyjnych kobiet niż oni sami, i więcej niż jednej z nich.
To jest męska hipergamia.

Cóż, to męska hipergamia zbudowała naszą cywilizację (zobacz wpis na forum)!

Wystarczy spojrzeć na to, jak ciężko wielu mężczyzn pracuje, aby wspiąć się w hierarchii dominacji i zgromadzić zasoby.
Mężczyźni pracują ciężej niż kobiety, aby urzeczywistnić swoją własną hipergamię.

Indeed napędzane mężczyźni, zbyt, szukają partnerów, którzy są „lepsze niż są”, choć, że „lepiej” najczęściej oznacza „lepiej wygląda” z perspektywy fizycznej.

W prostych słowach:
Męska hipergamia handlu status, władza i zasoby do wyglądu. Kobieca hipergamia handluje wyglądem za status, władzę i zasoby.

Wykopmy głębiej.

Hipergamia & (Randki) Władza

Wyobraźmy sobie społeczeństwo jako wielką piramidę.

Właściwie, narysujmy uproszczoną wersję dwóch piramid:

Na samym dole siedzą ludzie o najmniejszym statusie, wyglądzie i zasobach.

Hypergamia (i biologia) dyktuje, że na najniższym poziomie piramidy, kobiety z dołu mają znacznie więcej władzy niż mężczyźni z dołu, ponieważ mężczyźni są szczęśliwi z kobietami o tym samym statusie. Ale kobiety, cóż… Nie podniecają się zbytnio swoimi kolegami o niskiej wartości :).
W środku piramidy, kobiety wciąż mają więcej władzy niż mężczyźni z warstw środkowych.

Ogółem kobiety, będąc popytem na rynku seksualnym, mają więcej władzy jeśli chodzi o randki i związki.

Jednakże na szczycie, relacja władzy odwraca się i mężczyźni stają się potężniejsi.
Górni mężczyźni stają się bardziej potężni – o wiele bardziej potężni-.

W kategoriach potencjału przyciągania partnerów, dla mężczyzn, moc i zasoby mają większe znaczenie niż wygląd, aby dostać się na szczyt piramidy.
Niewiele, jeśli w ogóle, modelek może przelecieć przeciętnie wyglądającego potentata – być może nawet brzydkiego-.

To wszystko wraca do biologii.
Odkąd mężczyźni nie muszą czekać prawie rok na ponowne rozmnażanie, mogą zapłodnić kilka kobiet dziennie. W przypadku starożytnych królów i niektórych współczesnych potentatów, tak właśnie się dzieje.

Kobiety zamiast tego niosą pełne brzemię prokreacji zarówno w czasie, jak i zasobach. Mężczyźni mogą dbać o swoje potomstwo, ale kobiety muszą. Oznacza to, że kobiety są o wiele bardziej zainteresowane zapewnieniem sobie pomocy i zasobów niż mężczyźni.

I to, moi przyjaciele, jest sedno kobiecej hipergamii.
W środowiskach, w których albo pomoc, albo zasoby są rzadkie, hipergamia dostaje ogromny impuls, a ona chętnie ustawi się w kolejce po jakiegoś top dog mate (jednak, jak zobaczymy później, nie żyjemy dziś w takim środowisku).

Hypergamia i monogamia

Ewolucyjna psychologia jest jasna:

Z reprodukcyjnego punktu widzenia i w społeczeństwie z ogromnymi różnicami w zasobach, lepiej dla kobiety być dziesiątą żoną króla niż pierwszą żoną króla (Kanazawa i Miller, 2007).

To znaczy, że ścisła monogamia zmniejsza siłę bardzo atrakcyjnych i odnoszących sukcesy mężczyzn.
Ponieważ ten super topowy facet mógłby w przeciwnym razie swobodnie i otwarcie mieć swój własny harem.

Monogamia może zwiększyć siłę atrakcyjnych kobiet, ponieważ będzie wiele presji na jego wysoce udanego męskiego odpowiednika, aby się z nią związać (plus system prawny pomaga jej w przypadku separacji).

Monogamia jest również dobra dla przeciętnych mężczyzn, ponieważ przeciętne kobiety będą spędzać mniej czasu na oglądaniu się za mężczyznami wysokiej jakości, którzy średnio kończą z wysokiej jakości kobietami.

A dla bardzo niskiej jakości mężczyzn?
Cóż, ci wypadają słabo w prawie każdym systemie relacji.

Jednakże instytucja per se nie ma nieograniczonej władzy. Instytucje i prawo bardziej podążają za kulturą niż na odwrót. I to raczej dystrybucja zasobów wpływa na hipergamię i monogamię.
I funkcjonuje to tak: im bardziej skośna dystrybucja zasobów, tym bardziej hipergamia się opłaca i staje się normą.
Z drugiej strony, im bardziej dobrze rozłożone są zasoby, tym mniej hipergamia napędza kobiety. W tym przypadku, kobiety wolą mieć faceta tylko dla nich, a podobieństwo i „miłość” wzmacniają monogamię – choć ludzie rzadko są w 100% monogamiczni, a zwłaszcza nie mężczyźni-.

Czy hipergamia odnosi się do bogactwa czy genów?

Ostrzeżenie: trochę teorii przed nami.

Zwierzęta różnią się pod względem „męskich inwestycji rodzicielskich”, takich jak to, ile mężczyźni inwestują w swoich partnerów i w pomoc w wychowaniu dzieci.

Ludzkie samce są mniej więcej w środku skali, jeśli chodzi o męskie inwestycje rodzicielskie. Nie inwestują tak dużo jak kobiety, ale inwestują całkiem sporo.
Jest to kluczowe dla zrozumienia randek i hipergamii.

W naturze, samice gatunków, które nie mogą oczekiwać żadnej pomocy od męskich odpowiedników, kojarzą się tylko na podstawie genów (tj.: wyglądu, budowy ciała, sprawności, sprytu i wszelkich innych atrakcyjnych cech).
Znaczenie: kiedy kobiety nie mogą uzyskać żadnej pomocy w wychowaniu potomstwa, łączą się w pary w oparciu o geny i atrakcyjność.

Ale uwaga teraz, to jest również kluczowe: atrakcyjność nie jest po prostu to, co lubi, ale, w dużej części, również to, co inne kobiety wydają się lubić.
Dlaczego?
Ponieważ chce potomstwa, które może również łatwo znaleźć partnera do dalszej prokreacji.

Tak więc, kobieca atrakcyjność jest wysoce społeczna: to co lubi jest pod silnym wpływem tego co inne kobiety wydają się lubić. To dlatego istnieje również silny element kulturowy na to, co kobiety (i mężczyźni tak samo) uważają lub nie uważają za atrakcyjne. Wygląd jest wskaźnikiem tego, jak prawdopodobne jest, że on – i z kolei jego dzieci – jest w stanie zapłodnić inne kobiety.

Ale teraz hipergamiczny zwrot.
Niektóre gatunki samców pomagają samicom w wychowywaniu dzieci. Gdy tak jest, samice, które mogą oczekiwać pomocy od samców, również oceniają mężczyzn pod kątem ich zasobów i dostępności tych zasobów. Zaangażowanie jest miarą dostępności tych zasobów.
Jest to prawdziwe dla ludzkich samic, które szukają dowodów miłości i troski jako oznaki zaangażowania.

Kobiety nie są przyciągane tylko do zasobów per se, ale także do zachowań, które mogą prowadzić do władzy i zasobów, takich jak napęd, dominacja, siła, inteligencja, itp.
Możemy spekulować, że jednym z powodów, dla których kobiety nie lubią mężczyzn, których życie kręci się wokół nich jest to, że ci mężczyźni są mniej prawdopodobne, aby wspiąć się w hierarchii dominacji i gromadzić zasoby (tj.: zbyt skoncentrowane na nich oznacza mniej skoncentrowane na innych przedsięwzięciach życiowych).

Hot Bodies & Fat Wallets: She Wants it All

To, co wyjaśniliśmy powyżej oznacza, że u ludzi, kobiety szukają zarówno dobrych genów (częściowo reprezentowanych przez dobry wygląd) i obfitych zasobów (pieniędzy i statusu społecznego, który pomaga zdobyć te zasoby).

Niektórzy autorzy spekulują, że kobiety realizują dwie różne i odrębne strategie randkowe na rynku seksualnym: dobre geny od seksownych mężczyzn i zasoby od bogatych mężczyzn.
Istnieją pewne dowody na to, że rzeczywiście niektóre kobiety są bardziej skłonne do kopulacji poza swoim zaangażowanym związkiem, kiedy są u szczytu płodności, co może sugerować strategię uzyskiwania zasobów od stabilnego partnera i lepszych – lub po prostu zróżnicowanych – genów.

Jednakże te dwie strategie nie są różne i nie przebiegają równolegle. Kobieta szuka obu i będzie najszczęśliwsza, mając zarówno dobre geny, jak i mnóstwo zasobów.
Nie oznacza to, że nie będzie oszukiwać, gdy jest z przystojnym, bogatym i potężnym mężczyzną: zawsze istnieje przewaga w różnorodności genetycznej. Ale oznacza to, że jest o wiele mniej prawdopodobne, że ona będzie oszukiwać, gdy on ma dużo zasobów, świetne geny lub jedno i drugie – i tak te dwa czynniki nakładają się na siebie-.

Hot Abs VS Resources: Which Wins?

When she cannot have both, studies suggest that women give more weight to status than looks.

Gdy status jest podobny, lub gdy status jest trudniejszy do zdobycia – jak to często bywa w bogatych zachodnich społeczeństwach-, wolą wygląd.

Oczywiście, istnieje wiele wpływów w grze, w tym jej ramy czasowe -krótkoterminowe VS długoterminowe-, oraz środowisko.
W tragicznych środowiskach z niewielką ilością zasobów, zasoby zajmują centralne miejsce.
W środowiskach z równomiernie rozłożonymi zasobami, jak w niektórych krajach rozwiniętych, wygląd będzie radził sobie porównywalnie lepiej.

Jest to (prawdopodobnie) jeden z powodów, dla których słyszy się wiele dziewczyn z bogatych krajów, które mówią, że nie dbają o pieniądze – czasami częściowo kłamiąc – ale nie słyszy się tego prawie tak często od kobiet w biedniejszych krajach.

Czy mężczyźni są mniej hipergamiczni?

Ewolucja ukształtowała kobiety, aby były hipergamiczne, ponieważ jest to dla nich dobre.
I dla gatunku.

A w międzyczasie, czy myślisz, że mężczyźni po prostu pozostali w miejscu, ewolucja nie ukształtowała mężczyzn do poszukiwania tego, co jest dla nich najlepsze?
Oczywiście, że nie.

Mężczyźni również dążą do maksymalizacji swoich seksualnych zysków.
Jednakże to, co maksymalizuje męskie zyski jest inne niż to, co maksymalizuje kobiece zyski seksualne, więc „hipergamia” wygląda znacznie inaczej – przynajmniej w kategoriach czysto seksualnych-.

Jest tak dlatego, że:

1. Mężczyźni wciąż mogą zyskać na seksie z kobietami o niższym SMV: jest tak z powodu dysproporcji w zwrotach z przypadkowego seksu między obiema płciami. Większość mężczyzn jest zadowolona z seksu z wieloma kobietami, w tym z tymi o niższej wartości
2. Mężczyzn mniej obchodzą zasoby kobiet: ponieważ mężczyźni nie „utknęli” z dzieckiem, karmienie tego dziecka może być egoistycznie „nie ich problemem”
3. Kobiety o niższej wartości są mniej skłonne do błądzenia: nawet w związkach, mężczyźni mają tendencję do bycia bardziej komfortowymi z kobietami, które są „mniej” niż oni, ponieważ te kobiety są łatwiejsze do kontrolowania i są mniej skłonne do błądzenia (przeczytaj naukę o oszukiwaniu tutaj).

A oto wersja wideo tego fragmentu:

Więc, oczywiście, to nie jest tak, że mężczyznom mniej zależy na jej pieniądzach lub statusie, ponieważ są „milsi” lub „mniej manipulacyjni”.
Mężczyźni i kobiety po prostu mają różne bodźce, w tym różne możliwości oszukiwania i manipulacji.

Mężczyźni rozwinęli równie samoobsługowe strategie niż kobiety, więc nie używaj hipergamii, aby nienawidzić kobiet. Nienawidź gry, jeśli chcesz, ale nie graczy.
Albo, znacznie lepiej, po prostu nauczcie się cieszyć grą i graczami.

Czy hipergamia prowadzi do oszukiwania?

Często miałem wrażenie, że autorzy Czerwonej Pigułki mówiący o hipergamii kierują się strachem.

Strachem przed byciem oszukanym.
A niektórzy ludzie piszący o randkach i uwodzeniu faktycznie podsycają ten strach złymi informacjami.

Niektóre blogi, a nawet niektóre (nieco bardziej) naukowe książki, takie jak Sperm Wars, używają często błędnie cytowanej statystyki, że „30% dzieci nie jest ojcami swoich partnerów”.
Nie jest to zmyślona liczba, stoi za nią kilka badań. Zobacz badania 25% i 30%, na przykład.

Jednakże, liczby te są cherry-picked i mylące.
Te publikacje cytują statystyki, takie jak te od ojców, którzy testowali swoje dzieci, ponieważ wątpili w ich ojcostwo. Oczywiście, to jest albo głupie lub w złej wierze, ponieważ nie jest to reprezentatywna próbka (również przeczytać Jak kłamać ze statystykami).

Strach sprzedaje dobrze po wszystkim, i to działa, aby stworzyć społeczności. Złota stara ingrupa VS outgrupa, gdzie outgrupa jest wredna i niegodna zaufania, a „my” jesteśmy dobrzy, wiesz.

Ale wróćmy teraz do nas: co z rzeczywistymi badaniami?
Michael Gilding szacuje wskaźnik nie-ojcostwa pomiędzy 0.7% do 2%.
Inne szacunki, w przypadkach ojców, którzy są pewni, że są faktycznymi ojcami, wahają się od 1.9% do 2.9%.

Powiedzmy, że w całej populacji jest to od 1% do 3%. Może być niższy, jeśli ktoś czuje się bezpiecznie ze swoim współmałżonkiem. I znacznie wyższy, około 1 na 3, jeśli nie jesteś pewna (ale uważaj, żebyś nie popadła w paranoję).

Nie zrozum mnie źle, to wciąż wysokie liczby w mojej opinii, ale są one dalekie od straszenia, wskazywania palcem i zawstydzania niektórych autorów manosfery.

Podsumowanie:

Przypadki nie ojcostwa są prawdziwe.
Ale nie prawie tak złe, jak sugerują niektórzy autorzy.
W rzeczywistości jest bardziej prawdopodobne, że to mężczyzna będzie oszukiwał, a nie kobieta. Zwłaszcza jeśli ma on wysoki status.

Kto zostaje oszukany?

Badania pokazują, że to mężczyźni z niższych klas są najczęściej oszukiwani.

I to ma sens z perspektywy hipergamii: kobiety szukają mężczyzn z wyższych klas społecznych. A mężczyźni z niższych klas po prostu mają dużo więcej mężczyzn, którzy zdobywają wyższe wyniki niż oni.

Więc tutaj jest twoja pierwsza wskazówka na temat nie bycia oszukanym: Aby zmniejszyć ryzyko zdrady, bądź człowiekiem o wysokim statusie.

Poważane teorie w psychologii ewolucyjnej postulują również, że kobiety, które zdradzają, czasami szukają lepszych genów – hipoteza „seksownego syna”.
Więc bycie inteligentnym, przystojnym, wysportowanym, zdrowym, etc. etc. również pomaga-.
Badacze zwracają uwagę, że wyższe ryzyko braku ojcostwa występuje również w parach nie będących małżeństwem, w parach, które są często fizycznie oddalone i w parach z równoległymi partnerami (no shit Sherlock, eh? :).

Jak wybrać bezpiecznego partnera

Teraz kobiety, wspomagane przez nasze obecne społeczeństwo PC, mają niezłą metodę na zmylenie tropów. Nowa tarcza jest następująca: wszyscy jesteśmy tacy sami, a jeśli sugerujesz klasyfikację kobiet jako niższej lub wyższej jakości, jesteś seksistą, rasistą lub bigotem.

Oczywiście, bigoteria nie ma z tym nic wspólnego.
I tak samo jak istnieją kobiety wysokiej jakości i kobiety niższej jakości, tak samo istnieją kobiety, które są bardziej skłonne do oszukiwania i kobiety, które są mniej skłonne do oszukiwania.

I tak, niektóre kobiety – i niektóre osobowości – oszukują bardziej niż inne. Na przykład imprezowiczki i kobiety, których rodzice zdradzali, są w grupie podwyższonego ryzyka.
Dużo pisałem na temat niewierności, a jeśli interesuje cię znalezienie wiernego partnera, zacznij od tego miejsca:

• Jak znaleźć wiernego partnera

Dlaczego nie wolno ci się martwić o hipergamię

Hipergamia nigdy nie wyjdzie na zero.

Jest jednak wiele czynników, które ograniczają jej wpływ.
W skrócie są to:

• Bogate społeczeństwa zmniejszają hipergamię: Wygodne życie i wakacje, które kobiety mają w wielu zachodnich społeczeństwach łagodzą potrzebę wyjścia za mąż dla wielu zachodnich kobiet. Dlatego zachodnie kobiety zawsze mówią, aby przedkładać miłość nad pieniądze
• Rządy socjalistyczne zmniejszają hipergamię: ponieważ podstawowe potrzeby kobiet są zaspokajane przez państwo, nie jest tak źle, aby polegać na bogatszych / bardziej wpływowych mężczyznach (Ghodsee, 2018)
• Homogamia równoważy hipergamię: Homogamia to tendencja do zawierania małżeństw z partnerami, którzy pod pewnymi ważnymi względami są podobni do tego, jacy jesteśmy. Istnieje litania badań (Byrne i in., 1966), aby pokazać, że jednostki wolą łączyć się w pary z podobnymi jednostkami, co jest szczególnie prawdziwe, gdy kobiety oceniają długoterminowych partnerów (Regan i in., 2000).
• Kobieca hipergamia jest ograniczona przez jej własne SMV: jeśli chodzi o piękno fizyczne, kobiety znają swoją realistyczną seksualną wartość rynkową. Oznacza to, że tak naprawdę nie sięgają po top of the top, jak błędnie rozumieją to niektórzy autorzy. Przeciętna dziewczyna nie ma ochoty iść za miliarderem z sześciopakiem lub supergwiazdą, ponieważ wie, że jej szanse są niewielkie.
• Kobieca hipergamia jest ograniczona przez preferencje mężczyzn do najlepszych kobiet: mężczyźni o wyższym statusie wolą najpierw dobrze wyglądające kobiety, a jeśli mają wybór, wolą również dobrze wyglądające kobiety o wysokim statusie. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku mężczyzn bardziej nastawionych na związki, a badania pokazują, że mężczyźni są prawie tak samo wybredni jak kobiety, jeśli chodzi o związki (Swami, 2015). I to również w pewien sposób ogranicza możliwości kobiet do spania z mężczyznami o wyższym SMV.
• Zauroczenie zmniejsza hipergamię: kobiety się zakochują. A badania pokazują, że zakochane kobiety są jak noszenie mrugających oczu, jeśli chodzi o innych mężczyzn (Gottman, 2016).
• Dobre związki chronią przed hipergamią: spędzanie czasu w dobrym związku zwiększa kapitał społeczny, zwalczając dążenie do hipergamii (Gottman, 1999).
• Jej osobowość: niektóre kobiety są mniej świadome swojego statusu niż inne, a niektóre kobiety są mniej skłonne do oszukiwania.

Wreszcie, jest coś, co nazywa się „życie”, i serendipity.

Badania Eastwick i Finkel pokazują, że w środowisku speed dating było mało pokrycia między tym, co kobiety powiedziały, że chcą i kto skończył z – i to samo dla mężczyzn-.

Podejrzewam, że to nie jest dużo z powodu atrakcyjności, ale po prostu dlatego, że, wiesz, ludzie mają preferencje … Ale potem życie staje na drodze. I spotykają miłą dziewczynę lub chłopaka, albo chcą się ustatkować, albo opcje nie są tak dobre, jak mieli nadzieję.
I dysonans poznawczy (Festinger, 1957) wkracza i robi resztę: przekonują siebie, że to świetna opcja i są szczęśliwi.

Dzięki Bogu za hipergamię

Powyższe czynniki łagodzące nie przekreślają całkowicie hipergamii kobiet.

Tak, w końcu ona chce wspaniałego mężczyzny.
I będzie szczęśliwsza z mężczyzną o nieco wyższej wartości.
I dzięki Bogu!
Jaką kobietą, i jaką przyszłą matką byłaby, gdyby nie starała się maksymalizować swoich zysków?

Jeśli nie jesteś z tym w porządku, możesz znaleźć na świecie kilka kobiet z małym hipergamicznym popędem.
Mogę ci nawet powiedzieć, gdzie je znaleźć.
Często są w McDonald’s i KFC. I trzymaj się z dala od uniwersytetów, jeśli chcesz ich spotkać: oni porzucili szkołę średnią. Uwielbiają też oglądać telewizję i mają dwójkę dzieci od lokalnego ćpuna.

Be my guest.

High Status: The Hypergamy Slayer

Chłopaki nie powinni zbytnio skupiać się na hipergamii.

Na początek, ponieważ nie mogą jej kontrolować.
Po drugie dlatego, że w większości krajów zachodnich nie ma to aż tak dużego znaczenia. I po trzecie, ponieważ to sprawia, że pojawiają się jako niepewne.

Przykład w punkcie:

Dowiedz się, co to jest, wiedzieć, jak i to działa, a następnie przejść do robienia swoich rzeczy: pracy nad sobą i bycia najlepszym człowiekiem, jakim możesz być.

Ponieważ tutaj jest klincz: mężczyźni o wysokim statusie lubią hipergamię.

Mogą zaliczyć tonę dzięki hipergamii.
I nawet jeśli zdecydują się być facetami w związku, hipergamia utrzymuje ich kobiety lojalnymi.

Podsumowanie

Kobieca hipergamia jest gorącym tematem w kręgach Czerwonej Pigułki.

Ale uważam, że jest to dyskutowane z odrobiną za dużo mizoginii i za mało nauki.

Mnóstwo danych i badań sugeruje, że kobiety lubią mężczyzn, którzy są „lepsi” od nich: hipergamia jest prawdziwa.
I jest również prawdziwa u mężczyzn.
Ale ponieważ oboje są ograniczeni przez ich własną seksualną wartość rynkową, chłopcy i dziewczęta często umawiają się ze sobą wokół tej samej wartości. A ponieważ natura stworzyła wiązanie par, abyśmy trzymali się razem przez jakiś czas, często kończą zakochując się, a czasem nawet będąc szczęśliwymi razem (przez jakiś czas).

Jeśli nie zauważyłeś, większość mężczyzn kończy z kobietą. I większość z nich wychowuje własne dzieci.

Podsumowanie:

Skup się na tym, aby stać się człowiekiem o wysokim statusie, który może czerpać korzyści z hipergamii, zamiast stawać się człowiekiem, który na nią narzeka.

.