Bakteryjne ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (BPME) jest zagrażającą życiu chorobą zakaźną wywoływaną przez różne bakterie piogenne. Chorobę definiuje się jako proces zapalny opon mózgowo-rdzeniowych (warstwa trzewna, błona maziowa i pajęczynówka) oraz miąższu mózgu z wysiękiem w przestrzeni podpajęczynówkowej i otaczających strukturach mózgu. Celem pracy było określenie czynników predysponujących do wystąpienia BPME, a także ewentualnej korelacji między obecnością czynników predysponujących a cechami demograficznymi pacjentów, etiologią i wynikiem choroby. Do badania retrospektywno-prospektywnego włączono 90 pacjentów z BPME potwierdzonym klinicznie, neuroradiologicznie i laboratoryjnie. W celu analizy wpływu czynników predysponujących na wynik choroby zastosowano wieloczynnikowe modele regresji logistycznej. Czynniki predysponujące do wystąpienia BPME stwierdzono u 61% pacjentów. Uraz czaszki jako czynnik wiodący odnotowano u 23,3% pacjentów, następnie przebyte choroby neurologiczne u 14,4% pacjentów, a 13 pacjentów było narażonych na wcześniejszą chemioterapię lub długotrwałą terapię kortykosteroidami. Choroby układu krążenia stwierdzono u 12,2%, a cukrzycę u 7,8% pacjentów. Występowanie chorób układu sercowo-naczyniowego istotnie wpływało na niekorzystny wynik choroby, tj. „zmarli” w porównaniu z „wyleczonymi” (OR=8,418; 95% CI=1,007-76,270), niezależnie od wieku i płci. Żaden z badanych czynników predysponujących nie był istotnie związany z wynikiem „wyzdrowiał z następstwami” w porównaniu z wynikiem „wyleczył się”. Starszy wiek i obecność choroby sercowo-naczyniowej jako czynnika predysponującego istotnie zwiększały prawdopodobieństwo niekorzystnego wyniku BPME „zmarł” w porównaniu z wynikiem „wyleczony”.