EAC jest prądem powierzchniowym napędzanym przez wiatry nad południowym Pacyfikiem. W różnych częściach roku wiatry te kontrolują zachowanie się prądu. EAC zaczyna się na zachodniej krawędzi żyra Południowego Pacyfiku, gdzie zbiera ciepłą, ubogą w składniki odżywcze wodę. Płynąc wzdłuż wschodniego wybrzeża Australii, przenosi duże ilości ciepłej wody tropikalnej z równika na południe. Proces ten jest częścią tego, co pozwala Wielkiej Rafie Koralowej kwitnąć, utrzymuje wschodnie wybrzeże Australii w temperaturze około 18 °C przez cały rok, zamiast spadać do 12 °C w zimie.
Prąd jest bardzo ubogi w składniki odżywcze, jednak pozostaje ważny dla ekosystemu morskiego. EAC usuwa ciepło z tropików i uwalnia je do wody i atmosfery na średnich szerokościach geograficznych. Robi to poprzez wytwarzanie ciepłych wirów rdzeniowych, które pozwalają Morzu Tasmańskiemu na dużą bioróżnorodność. Najbardziej wysunięty na południe kraniec EAC może wytwarzać takie wiry dzięki prądom wiatrowym. Jako niestabilności w prądzie rozwijać z powodu zachodniej Tasman Front, meander szczypie off do tworzenia wirów w tempie raz lub dwa razy w roku.
The EAC ma odżywczych ubogich wody, jednak powoduje upwelling w miejscach wzdłuż linii brzegowej. Powstałe wiry powodują wzrost mieszania pionowego w Morzu Tasmana. Proces wytwarzania, przemieszczania i niszczenia wirów powoduje mieszanie się warstwy termokliny z warstwą powierzchniową, przynosząc niektóre składniki odżywcze na powierzchnię. EAC i jego wiry często przepływają na szelf kontynentalny i w głąb lądu, wpływając na wzorce cyrkulacji i zwiększając mieszanie. Wiry nie są jedynym sposobem, w jaki EAC przynosi składniki odżywcze na powierzchnię. Cechy wzdłuż wybrzeża spychają prąd dalej od brzegu, a jeśli wieje silny północny wiatr, spycha on prąd jeszcze dalej od brzegu, pozwalając głębokiej wodzie wznieść się ku wybrzeżu, wynosząc składniki odżywcze na powierzchnię.
EAC podlega zmianom sezonowym. Ma tendencję do bycia najsilniejszym w lecie, z przepływem amplitudy około 36,3 Sv. Jest on najsłabszy w miesiącach zimowych, płynąc z prędkością około 27,4 Sv. W ciągu ostatnich 50-60 lat EAC uległa przesunięciu. W latach 1944-2002 południowe Morze Tasmana stało się cieplejsze i bardziej słone. Spowodowało to wzmocnienie prądu i jego rozszerzenie w kierunku południowym. Ta zmiana w przepływie EAC obok Tasmanii jest kontrolowana przez podzwrotnikową cyrkulację oceaniczną na półkuli południowej. Uważa się, że tendencja ta jest spowodowana zmianami we wzorcach wiatrów w wyniku zubożenia warstwy ozonowej nad Australią. Modele klimatyczne są zgodne co do tego, że trend ten będzie się nasilał i przyspieszał w ciągu najbliższych 100 lat. Przewiduje się, że prąd zwiększy się o ponad 20%, dzięki wzrostowi wiatrów na południowym Pacyfiku.