Pourazowy ból głowy po nakłuciu opony twardej (post-dural puncture headache, PDPH) występuje po celowym (w przypadku znieczulenia rdzeniowego) lub przypadkowym (w przypadku znieczulenia zewnątrzoponowego) nakłuciu opony twardej. Wynikający z tego spadek ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do trakcji opon mózgowych i silnego bólu głowy, który często ma charakter pozycyjny i towarzyszą mu nudności.
Leczenie
Większość pacjentów odpowiada na leczenie zachowawcze, polegające na odpoczynku w łóżku i stosowaniu nieopioidowych leków przeciwbólowych, takich jak NLPZ lub acetaminofen. U około 25% pacjentów dochodzi do samoistnego powrotu do zdrowia w ciągu 2 dni, a u prawie 75% pacjentów dochodzi do samoistnego powrotu do zdrowia w ciągu 7 dni. Niestety, niewielka liczba pacjentów (~4%) będzie nadal uskarżać się na objawy przez ponad 6 miesięcy. Wiele źródeł zaleca kofeinę jako lek w leczeniu PDPH; istnieją jednak ograniczone dane empiryczne potwierdzające takie postępowanie.
W przypadku pacjentów z silnym bólem lub u pacjentów, u których PDPH i związane z nim objawy nadmiernie przeszkadzają w codziennej aktywności, można wykonać zewnątrzoponowe wkłucie krwi.
Prewencja
Najlepszym sposobem zapobiegania PDPH jest unikanie nakłucia opony twardej. Jeśli u pacjenta konieczne jest nakłucie opony twardej, w wielu badaniach sugerowano, że duże igły do kręgosłupa wiążą się ze zwiększonym ryzykiem PDPH. Dlatego należy zawsze używać najmniejszej możliwej igły. Igły Quincke, które mają tnący skos, są również związane z większym ryzykiem PDPH w porównaniu z igłami Whitacre i Sprotte, które mają stożkową (Sprotte), diamentową (Whitacre) lub „ołówkową” końcówkę.
.