Back in late 2002 I had a stressful episode that I still remember vividly.
I was riding the escalator from the first to the second floor of a department store when I felt the toes on my left foot begin to curl. Wiedziałem od razu, że moje leki zaczynają się zużywać.
Stepping off schodów ruchomych, zacząłem szukać pustej ławki, gdzie mogłem odpocząć, ale każde miejsce w sklepie wydawało się zajęte. Niepokój ustawiony w jak moja górna połowa pitched do przodu, a moje stopy zaczęły festinate aby utrzymać mnie od toppling over.
Within minut znalazłem się lurching z regału do regału, przylegające do każdego z nich, aby utrzymać od upadku, jak szukałem desperacko dla miejsca do siedzenia. Taken aback kupujący patrzał na mnie jak gdybym był pijakiem przedzierającym się przez sklep. W końcu, po stworzeniu miniaturowego śladu zniszczenia, znalazłam pustą ławkę. Oddychając z ulgą, natychmiast połknąłem moje leki i siedziałem tam przez następne 40 minut.
Kiedy moje leki dały mi kopa, wstałem cicho i wyszedłem ze sklepu.
Zwalczanie Festinating Gait
W latach, które upłynęły od tego epizodu, ciężko pracowałem, aby rozwinąć techniki, które mogą mi pomóc w tego rodzaju sytuacji – proste zasady ruchu, które pomagają mi utrzymać kontrolę, gdy moje leki zaczynają zanikać.
Dzisiaj, gdy jestem poza domem i czuję, że mój Sinemet zaczyna się zużywać, używam tych technik, aby złagodzić mój fizyczny spadek. Techniki te wydłużają czas, w którym jestem w stanie poruszać się na tyle, aby umożliwić mi powrót do domu lub do miejsca, w którym mogę wziąć moje leki i zrestartować się.
W tym poście zbadamy trzy z tych pomocnych zasad, abyś nie musiał cierpieć z powodu tego samego żenującego losu, który ja zrobiłem. Bardziej szczegółowo, zasady te będą koncentrować się na tym, jak zaangażować swoje stopy z każdym krokiem. Czyniąc tak pozwoli Ci przejąć z powrotem kontrolę nad swoim chodem, przemodelować swoje parkinsonowskie tasowanie w bardziej zgrabny, stabilny krok.
Zacznijmy:
1) Stopy Najpierw
My PWPs chcemy zainicjować nasz chód pochylając się do przodu z naszym tułowiem i pozwalając stopom dogonić. Nie jest to dobre. Prowadzi to do upadków i tego ulewnego rozlewania się małych kroków zwanego festynem, którego doświadczyłem w domu towarowym.
Gdy, dla kontrastu, prowadzisz stopami, twoje ciało pozostaje bardziej wyprostowane i zaczynasz używać stóp do poruszania się do przodu zamiast do powstrzymywania się przed upadkiem. Idziesz na atak, w przeciwieństwie do obrony.
Jednym ze sposobów przypomnienia sobie, aby najpierw chodzić ze stopami, jest użycie obrazów. Lubię mówić moim uczniom, aby pomyśleli o kreskówce R. Crumba z 1960 roku Keep on Truckin’
.