Pan Gu, Wade-Giles romanizacja P’an Ku, także pisane Pangu, centralna postać w chińskich daoistycznych legendach o stworzeniu. Pan Gu, pierwszy człowiek, jest powiedziane, że wyszedł z chaosu (jajko) z dwoma rogami, dwoma kłami i owłosionym ciałem. Niektóre podania przypisują mu rozdzielenie nieba i ziemi, ustawienie słońca, księżyca, gwiazd i planet na swoim miejscu oraz rozdzielenie czterech mórz. Ukształtował ziemię, wyrąbując doliny i usypując góry. Wszystko to zostało osiągnięte dzięki wiedzy Pan Gu o yinyang, nieuchronnej zasadzie dwoistości we wszystkich rzeczach.
Inna legenda głosi, że wszechświat powstał z gigantycznych zwłok Pan Gu. Jego oczy stały się słońcem i księżycem, jego krew uformowała rzeki, jego włosy urosły w drzewa i rośliny, jego pot zamienił się w rzeki, a jego ciało stało się glebą. Rasa ludzka, co więcej, wyewoluowała z pasożytów, które zaatakowały ciało Pan Gu. Te mity o stworzeniu pochodzą z okresu od III do VI wieku. Przedstawienia artystyczne często ukazują Pan Gu jako karła odzianego w liście.