Oszustwo związane ze zwrotem towarów to czyn polegający na wyłudzeniu pieniędzy ze sklepu detalicznego poprzez proces zwrotu towarów. Przestępstwo to popełniane jest na różne sposoby. Na przykład, przestępca może zwrócić skradziony towar, aby zabezpieczyć gotówkę, lub ukraść paragony lub taśmę paragonową, aby umożliwić sfałszowanie zwrotu, lub użyć cudzego paragonu, aby spróbować zwrócić towar zabrany ze sklepowej półki. Nadużycia związane ze zwrotami są formą „przyjaznego oszustwa”, kiedy ktoś kupuje produkty, nie zamierzając ich zatrzymać. Prawdopodobnie najbardziej znaną formą tego nadużycia jest „wardrobing” lub „free renting” – w którym osoba dokonuje zakupu, korzysta z produktu(ów), a następnie zwraca towar.
Branża detaliczna doświadcza znaczącego problemu oszustw i nadużyć, tracąc pieniądze w granicach 24 miliardów dolarów rocznie, co stanowi około 7% wszystkich zwrotów i wymian.
Aby zrównoważyć i odzyskać straty poniesione z powodu nieuczciwych zwrotów, detaliści podnoszą ceny dla kupujących. Niektóre sklepy wprowadzają surowe zasady zwrotu, takie jak „bez paragonu nie ma zwrotu” lub nakładają ograniczenia czasowe zwrotu, takie jak 30-dniowy limit na wszystkie zwroty, które mają wpływ na wszystkich kupujących.
Niektóre zwrócone towary muszą zostać przecenione lub odrzucone po zwrocie. Na przykład, po zwrocie, odzież pozasezonowa może być sprzedawana z rabatem, a niektóre elementy odzieży, takie jak bielizna, mogą być odrzucane ze względów zdrowotnych.
.