Published by:
Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Click Here to Manage Email Alerts
Back to Healio
Back to Healio
Oszczędności kosztów wynikające z zastosowania leków biopodobnych infliksymabu są „niewystarczające, aby promować ich powszechne stosowanie” w Stanach Zjednoczonych, a porównywalne oszczędności do tych osiągniętych w niektórych krajach europejskich mogą nie być możliwe bez systemowej reformy amerykańskiego rynku farmaceutycznego. rynku farmaceutycznego, zgodnie z ustaleniami opublikowanymi w Arthritis & Rheumatology.
„Obecnie w Stanach Zjednoczonych inne biosimilary inhibitorów TNF – takie jak te dla adalimumabu lub etanerceptu – nie są dostępne, mimo że wiele z nich zostało zatwierdzonych przez FDA”, Seoyoung C. Kim, MD, ScD, MSCE, z Harvard Medical School i Brigham and Women’s Hospital, powiedział Healio Rheumatology. „Nasze badania mają ważne przesłanie, ponieważ donosimy o rozczarowująco niskim poborze – mniej niż 1% – biosimilarów infliksymabu od pierwszego kwartału 2017 r.”
Aby zbadać, czy wejście biosimilarów infliksymabu (Remicade, Janssen) na rynek było związane ze zmianami w stosowaniu i kosztach inhibitorów TNF, Kim i współpracownicy badali dane roszczeń z dużego amerykańskiego komercyjnego planu zdrowotnego, który obejmuje ponad 14 milionów osób w 50 stanach. Korzystając z tej bazy danych, badacze zidentyfikowali około 1,1 miliona recept lub infuzji inhibitorów TNF, do 95 906 indywidualnych pacjentów, w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 marca 2019 r., do ich ostatecznej analizy.
Badacze następnie obliczyli wykorzystanie pięciu produktów originator, a także biosimilarów infliksymabu dla każdego kwartału kalendarzowego poprzez agregację pacjentów z co najmniej jedną receptą lub infuzją każdego produktu, zgłaszając wykorzystanie jako część całkowitego wykorzystania inhibitora TNF. Ponadto oszacowali kwartalny średni koszt opłacony przez ubezpieczenie na leczonego pacjenta dla każdego produktu, agregując kwoty zapłacone przez ubezpieczenie dla wszystkich recept lub infuzji określonego produktu w ciągu kwartału kalendarzowego i dzieląc to przez całkowitą liczbę pacjentów leczonych tym produktem w tym kwartale. Według badaczy, metoda ta uwzględnia zmienną częstotliwość podawania leków.
Według badaczy, po wejściu na rynek, biosimilary infliksymab-dyyb (Inflectra, Pfizer) i infliksymab-abda (Renflexis, Samsung) doświadczyły powolnego wchłaniania, stanowiąc 0,1% całkowitego użycia inhibitorów TNF w drugim kwartale 2017 r., a później 0,9% w pierwszym kwartale 2019 r. Średnia kwartalna kwota wypłacana przez ubezpieczyciela na leczonego pacjenta stopniowo zwiększała się od pierwszego kwartału 2016 roku do pierwszego kwartału 2019 roku dla wszystkich pięciu analizowanych produktów oryginalnych – adalimumabu (Humira, AbbVie), etanerceptu (Enbrel, Amgen), golimumabu (Simponi, Janssen), certolizumabu pegol (Cimzia, UCB) i infliksymabu.
Średnia kwartalna kwota opłacana przez ubezpieczenie na leczonego pacjenta wynosiła 8 322 USD dla biosymilarów infliksymabu, w porównaniu z 8 656 USD dla oryginału, w drugim kwartale 2017 roku. W drugim kwartale 2018 roku liczby te wynosiły odpowiednio 10 112 USD i 9 795 USD, a w trzecim kwartale 2018 roku 8 111 USD w porównaniu z 9 535 USD, utrzymując różnicę ponad 1 000 USD w późniejszym okresie. Ponadto mediana kosztów out-of-pocket dla pacjentów na jedną dyspensę w okresie badania wynosiła 37 USD dla adalimumabu, 37 USD dla certolizumabu, 61 USD dla etanerceptu, 36 USD dla golimumabu, 0 USD dla infliksymabu i 0 USD dla biopodobnych leków infliksymabu.
„Nasze wyniki sugerują, że obecne skromne oszczędności kosztów związane z biopodobnymi lekami infliksymabu w Stanach Zjednoczonych są niewystarczające, aby promować ich powszechne stosowanie” – powiedział Kim. „Innymi słowy, znaczne oszczędności osiągnięte w niektórych krajach europejskich, takich jak Dania, mogą nie być możliwe bez systemowej reformy amerykańskiego rynku farmaceutycznego”. – by Jason Laday
Ujawnienie: Kim zgłasza dotacje na badania dla Brigham and Women’s Hospital od firm Pfizer, AbbVie, Bristol-Myers Squibb i Roche. Please see the study for all other authors’ relevant financial disclosures.
Perspective
Back to Top 
Cody K. Wasner, MD
Kim i koledzy oświetlili – i dali nam niezłą dokumentację dotyczącą – „mitu leków biopodobnych” w reumatologii. Pokazali za pomocą danych z prawdziwego świata to, co większość z nas intuicyjnie wiedziała z naszego doświadczenia w praktyce; to znaczy, że leki biopodobne w ich obecnym stanie nie obniżyły znacząco kosztów leków biologicznych dla pacjentów.
To może być uważane za medyczną tragedię, lub przynajmniej szekspirowską farsę z bumblers i bumpkins galore i duży posyp chciwych złoczyńców dodanych do mieszanki. Istnieje wiele rachunków pochodzących z co najmniej dekady, zaprojektowanych by wyrównać szanse między posiadającymi patenty firmami farmaceutycznymi a twórcami biologicznie podobnych produktów, które byłyby przypuszczalnie tańsze. Te produkty muszą mieć podobne, jeśli nie identyczne, efekty z uwzględnieniem pewnej niewielkiej zmienności statystycznej. Innymi słowy, leki te nie mogą być ani lepsze, ani gorsze od leku macierzystego, a w najlepszym przypadku byłyby tylko tak dobre, jak lek macierzysty.
W skrócie, jedyną zaletą leku biopodobnego jest koszt, a jeśli ta redukcja kosztów nie zostanie przeniesiona na pacjentów, to naprawdę nie ma uzasadnienia dla ich istnienia. Pomimo milionów słów napisanych na temat leków biopodobnych i niekończących się wykładów, najlepsze, co możemy uzyskać, to to, co już mamy. Czy te leki przynoszą jakieś realne oszczędności? Tak – jeśli mieszkasz w Europie, gdzie cena może wynosić nawet 40-50% ceny leku macierzystego.
Jeśli próbujemy podążać za pieniędzmi tutaj, nie musimy patrzeć dalej niż firmy ubezpieczeniowe i niekończący się cykl „rabatów” PBM-ów. Po co przepisywać lek, który, w najlepszym wypadku, może być tylko tak dobry jak związek macierzysty i nie jest tańszy dla pacjenta, a daje firmom ubezpieczeniowym, PBM-om, szpitalom i innym więcej zysku?
Jak w przypadku większości fars, zachowanie bohaterów historii staje się coraz dziwniejsze i dziwniejsze, gdy wydarzenia się rozwijają. Wiele firm z opatentowanymi lekami teraz rozwijają biosimilary do biologicznych innych firm tak oni stoją na obu stronach płotu. Dodatkowo, FDA i Federalna Komisja Handlu podwajają swoje wysiłki na rzecz nieudanych biopodobnych leków, ogłaszając wspólny projekt mający na celu rozprawienie się z „fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd” twierdzeniami marketingowymi na temat leków biopodobnych, co jest ważnym faktem w niepowodzeniu realizacji oszczędności.
Read more about
Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Click Here to Manage Email Alerts
Back to Healio
Powrót do Healio
.