Oral erythroplakia (OE) jest uważana za rzadką, potencjalnie złośliwą zmianę błony śluzowej jamy ustnej. Doniesienia w całości poświęcone OE są bardzo nieliczne i opublikowano tylko dwa przeglądy, z których żaden nie jest aktualny. Tylko prawdziwy, aksamitny, czerwony, jednorodny OE został jasno zdefiniowany, podczas gdy terminologia dotycząca zmian mieszanych czerwono-białych jest złożona, źle zdefiniowana i myląca. Ostatnie badanie kontrolne przypadków OE z Indii wykazało częstość występowania 0,2%. Udokumentowano zakres częstości występowania między 0,02% a 0,83% z różnych obszarów geograficznych. OE występuje głównie u osób w średnim wieku i starszych. Jedno z badań przeprowadzonych w Indiach wykazało, że stosunek liczby kobiet do liczby mężczyzn wynosi 1:1,04. Podniebienie miękkie, dno jamy ustnej i błona śluzowa policzka są powszechnie dotknięte chorobą. Specyficzny typ OE występuje u palaczy chutta w Indiach. Zmiany w OE mają zwykle mniej niż 1,5 cm średnicy. Etiologia OE wykazuje silny związek z konsumpcją tytoniu i używaniem alkoholu. Histopatologicznie udokumentowano, że w OE typu homogennego 51% wykazuje raka inwazyjnego, 40% raka in situ, a 9% łagodną lub umiarkowaną dysplazję. Ostatnio wykazano występowanie aberracji genomowych z aneuploidią DNA. Mutacje p53 przy różnym stopniu dysplazji mogą odgrywać rolę w niektórych przypadkach OE. Współczynnik transformacji jest uważany za najwyższy spośród wszystkich zmian przedrakowych w jamie ustnej. Leczeniem z wyboru jest wycięcie chirurgiczne. Dane dotyczące wycięcia laserowego nie są dostępne. Wskaźniki nawrotów wydają się być wysokie, brakuje jednak wiarygodnych danych na ten temat. Konieczne jest przeprowadzenie większej liczby badań nad OE, aby odpowiedzieć na wiele pytań, które do tej pory pozostały bez odpowiedzi. Historia naturalna OE nie jest znana. Czy OE powstają de novo, czy też rozwijają się od leukoplakii jamy ustnej poprzez kilka pośrednich etapów białych/czerwonych zmian? Możliwa rola infekcji grzybiczej (drobnoustroje z rodzaju Candida) nie jest jasna, podobnie jak możliwa rola współzakażenia HPV w rozwoju OE. Pilnie potrzeba więcej danych na temat częstości występowania i rozpowszechnienia, zachowania biologicznego i odpowiedniego leczenia.