Opowieści ze strzemion: My Yearly Exam

Jestem w poczekalni, siedząc wśród setek czasopism opisujących najnowsze pieluchy i przyjemne w zapachu wiadra na pieluchy, pediatrów i nie-gazowe formuły. Na ścianie wisi plakat przedstawiający jajowody i jajniki oraz wielką panią pod nimi.

Wywołano moje nazwisko. Podchodzę powoli do drzwi.

Mój słodki dziadek ginekolog przeszedł na emeryturę w zeszłym roku i spotykam dr S. po raz pierwszy. Pielęgniarka macha mi do środka i gawędzi z moimi plecami, gdy informuje mnie, że zmierzamy do sali egzaminacyjnej nr 3.

Czułam się jak Let’s Make a Deal. Wybrałbym drzwi nr 2.

Wskakuję na pokład zmiętego białego papieru, który jest łudząco podobny do papieru artystycznego, którego używaliśmy w przedszkolu. Jeszcze bardziej marszczy się pod moimi pośladkami. Wręczono mi fartuch. Naprawdę? Czy suknia nie jest strojem formalnym? Pielęgniarka Ratchett informuje mnie, że otwór jest z przodu. Jakiś żartowniś najwyraźniej skleił otwory na ramiona sukni razem.

Jak walczę, żeby ją otworzyć, rozrywa się, pozwalając mojemu lewemu cyckowi swobodnie widzieć i być widzianym. Pasować czy nie pasować? Składam oświadczenie modowe. Będę pasować do tyłu. Wtedy ona wręcza mi zasłonę. Wiesz, że ze względu na skromność umieszczasz ją delikatnie na kolanach, więc możesz udawać, że twoje intymności są ukryte.

Pielęgniarka zadaje wymagane pytania i odchodzi.

Wkradam się do łazienki, żeby się wysikać i odświeżyć. Mały ręcznik papierowy z mydłem i wodą oraz spryskanie się mgiełką damską.

Delikatne pukanie do drzwi.

Czy mam ją zaprosić do środka?

Przedstawia się, gdy bez słowa stuka w strzemiona. Czy denerwuje cię to, że konie je noszą?

Kładę się, gdy ona prowadzi mnie dalej wzdłuż stołu, tak jak osoba z flagą samolotu kieruje samolotem wchodzącym do bramki. Kiedy mój tyłek wisi już na krawędzi, ona sygnalizuje, że mam się zatrzymać. Jasne światło włącza się, aby oświetlić cały region.

Witamy na pokazie wszystkich!

A teraz Dr. S. decyduje się na pogawędkę, mówiąc prosto do wiecie kogo, jakbyście wiedzieli kto był wyposażony w mikrofon.

Patrzę jak robal przemierza sufit.

Decyduję wtedy, że ktoś powinien zadzwonić do dekoratorów w HGTV. Oto konkurs dla nich; Wymyślcie jakieś ciekawe dzieło sztuki lub technologię, które można zamontować na suficie, ponieważ to tam najczęściej i tak patrzymy.

Wykonuje swój egzamin.

Czyż percepcja nie jest fascynująca? W innych okolicznościach (z moim mężem w roli) to, co się działo, byłoby przyjemne, być może zachwycające. Teraz to było obrzydliwe i niewygodne, niezręczne i żenujące i nie mogłam się doczekać, aż się skończy.

Zatrzaskuje rękawiczki, co jest sygnałem, żeby usiąść.

Show’s over!

„Wszystko wygląda dobrze z mojego punktu widzenia”, mówi, co jest tak naprawdę moim punktem, jeśli się nad tym zastanowić.

„Moim jedynym zmartwieniem jest to, że masz raczej bladą waginę.”

Zaniemówiłam i zachichotałam.

Czy ona odnosi się do koloru w stosunku do reszty mnie, która była letnio opalona? Nie jestem nudystką, więc moja wagina nie bawiłaby się w słońcu.

„Czy to problem?”

Nigdy nie odpowiedziała, ale chciała polecić hormony, lubrykanty i balsamy…..

Czy sugerowała, że wagina blaknie z wiekiem? Nie zapytałam jej o to, bo nie chciałam myśleć o swojej jako o starszej.

I nie było to pytanie dla tłumu przy wodnej chłodnicy. Pewnego dnia mogę wpisać w google „blada wagina”. Na razie wolałabym mieć trochę zabawy odpowiadając na pytania, kiedy ktoś pyta o moje warunki medyczne.

Moje serce szaleje, moje ciśnienie krwi niespodziewanie spada, mam zawroty głowy i skurcze żołądka przez większość dni. Och i ostatnio zdiagnozowano u mnie również bladą pochwę, jeśli musisz wiedzieć…….

Photo credit: Angela Layana via VisualHunt.com / CC BY-NC-ND