Przegląd
Autor wyjaśnia obraz kliniczny, patofizjologię, diagnostykę i postępowanie w omdleniach mikcyjnych i defekacyjnych. Omdlenia mikcyjne są dość częstym zaburzeniem, które na ogół występuje u mężczyzn. Młodsi mężczyźni z omdleniami mikcyjnymi mają zazwyczaj łagodne, samoograniczające się dolegliwości, natomiast u starszych mężczyzn i kobiet w każdym wieku występują istotne współistniejące choroby i niedociśnienie ortostatyczne. Z kolei omdlenia defekacyjne są stosunkowo rzadkim zaburzeniem, które zwykle występuje u osób w średnim lub starszym wieku i częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Ponad jedna trzecia pacjentów z omdleniami defekacyjnymi umiera w ciągu 2 lat z powodu powikłań chorób podstawowych. Spożycie alkoholu jest ważnym czynnikiem poprzedzającym omdlenia mikcyjne u młodszych pacjentów (poniżej 55. roku życia), ale rzadko jest czynnikiem związanym z omdleniami defekacyjnymi.
Kluczowe punkty
|
– Omdlenia mikcyjne są dość częstym zaburzeniem, które na ogół występuje u mężczyzn. |
|
|
– Młodsi mężczyźni z omdleniami mikcyjnymi mają zazwyczaj łagodne, samoograniczające się schorzenie, natomiast starsi mężczyźni i kobiety w każdym wieku mają zazwyczaj istotne medyczne choroby współistniejące i niedociśnienie ortostatyczne. |
|
|
– Szczególnie wśród starszych pacjentów (powyżej 55 roku życia) omdlenia mikcyjne występują zwykle tylko wtedy, gdy pacjenci oddają mocz bezpośrednio po wstaniu z pozycji leżącej po dłuższym leżeniu na boku. Dlatego omdlenia mikcyjne występują najczęściej wieczorem lub wczesnym rankiem, zwłaszcza u starszych pacjentów (w wieku powyżej 55 lat). |
|
|
– Omdlenia mikcyjne u młodszych pacjentów (w wieku poniżej 55 lat) mają tendencję do występowania wieczorem lub w godzinach nocnych przed północą, natomiast u starszych pacjentów mają tendencję do występowania po północy lub wcześnie rano. |
|
|
– Omdlenia mikcyjne najczęściej występują w momencie zakończenia oddawania moczu lub tuż po jego oddaniu. |
|
|
– Omdlenia defekacyjne są stosunkowo rzadkim zaburzeniem, które występuje zwykle u osób w średnim wieku lub starszych i częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. |
|
|
– Ponad jedna trzecia pacjentów z omdleniami defekacyjnymi umiera w ciągu 2 lat z powodu powikłań chorób podstawowych. |
Uwaga historyczna i terminologia
Mikkurytyczne omdlenia zostały po raz pierwszy opisane przez Rugg-Gunna w 1946 roku (Rugg-Gunn 1946) oraz Proudfit i Forteza w 1959 roku. Omdlenie mikcyjne jest definiowane jako omdlenie występujące podczas lub bezpośrednio po oddaniu moczu.
Min omdlenie defekacyjne zostało po raz pierwszy opisane przez Pathy’ego w 1978 roku, a następnie szczegółowo zbadane przez Kapoora i współpracowników (Kapoor i wsp. 1986). Omdlenie defekacyjne jest definiowane jako omdlenie występujące podczas defekacji lub bezpośrednio po niej.
Omdlenia defekacyjne i mikcyjne są formami tak zwanych omdleń sytuacyjnych, które występują bezpośrednio po sytuacjach wyzwalających, takich jak oddawanie moczu, defekacja, kaszel, połykanie lub rzadko śmiech (Brignole 2005; Gaitatzis i Petzold 2012). Ogólnie takie omdlenia sytuacyjne są uważane za formy omdleń pośredniczonych neuronalnie z odruchowym rozszerzeniem naczyń i bradykardią (Brignole 2005; Grubb 2005), ale mogą w nich uczestniczyć również inne mechanizmy.
.