Innowacyjna była również technika Paganiniego. Paganini stosował m.in. scordaturę, czyli celowe przestrajanie strun. Umożliwia to skrzypkowi grę w innej tonacji bez zmiany tonacji;
Paganini stosował techniki smyczkowe, które w tamtych czasach uważane były za nieortodoksyjne, takie jak odbijanie smyczka od strun;
Paganini wprowadził pizzicato lewą ręką (szarpanie struny – zwykle otwartej – lewą ręką). Pozwala to na szybsze zmiany z nut smyczkowych na szarpane i tworzy dźwięk stacatto.
Paganini szeroko wykorzystywał harmonikę. Harmoniczne są tworzone przez umieszczenie palca lewej ręki lekko na strunie w określonych miejscach podczas smyczkowania. Rezultatem jest eteryczna, wysoka nuta, która jest bardzo niepodobna do nut granych normalnie.
Czasami Paganini używał struny G w całych utworach; służyło to tylko promocji historii o jego uwięzieniu, ale pokazywało niewiarygodne mistrzostwo instrumentu.
I Paganini stał się sławny z używania dziwacznych palcowań.
Mówiono również, że wiele występów Paganiniego było niezwykle szybkich. Potrafił grać w zdumiewającym tempie dwunastu nut na sekundę.
Wszystkie te innowacje w połączeniu z jego niesamowitym opanowaniem skrzypiec zaowocowały występami, które tworzyły dźwięki dotąd niesłyszane przez wielu słuchaczy.
Paganini stał się bogaty dzięki swoim umiejętnościom gry na skrzypcach. Po 30-tych urodzinach rzadko ćwiczył.
Paganini zmarł 27 maja 1840 r.
Prawdziwie dziwaczna historia dotycząca śmierci Paganiniego jeszcze bardziej podbiła mit o jego kontaktach z diabłem. Wydaje się, że Paganini przed śmiercią odmówił przyjęcia komunii. Niektórzy twierdzą, że to dlatego, iż był przekonany, że nie umrze. Inni mówili, że był niewierzący. Jeszcze inni spekulowali jeszcze bardziej dziko. Niezależnie od przyczyny, odmowa przyjęcia sakramentu przez Paganiniego spowodowała, że lokalny kościół odmówił zgody na pochowanie jego ciała. W rezultacie, mówi się, że rodzina Paganiniego trzymała jego ciało w piwnicy przez pięć lat, aż ich petycja o pochówek została rozpatrzona pozytywnie.
Więc nawet po jego śmierci, legenda Paganiniego trzymała publiczność w napięciu!
Muzyka, którą słyszysz w tle pochodzi z Kaprysu napisanego przez Niccolo Paganiniego. Próbka muzyki arkusz widzisz poniżej jest dzięki uprzejmości naszego partnera SheetMusicPlus. Jest to przykładowa strona z wybitnego annotated edycji Paganini Caprices. Kliknij na stronie, aby uzyskać więcej informacji na temat tej edycji. Możesz zobaczyć wszystkie utwory Paganiniego dostępne przez SheetMusicPlus, klikając tutaj.