Modrzewie są jednymi z niewielu drzew iglastych, które zmieniają kolory i tracą igły jesienią. Modrzewie zachodnie (Larix occidentalis) rosną w wewnętrznej części północno-zachodniej części Pacyfiku (Montana, Idaho, Oregon i Waszyngton) w USA i Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Są to drzewa iglaste, takie jak sosny, ponieważ mają igły zamiast liści, a ich nasiona rosną w szyszkach. W przeciwieństwie do sosen nie są wiecznie zielone, są liściaste. Jesienią igły modrzewia zmieniają kolor na złoty, a następnie opadają z gałęzi.
Powód, dla którego rośliny liściaste zmieniają kolory jesienią jest taki, że oszczędzają składniki odżywcze, aby użyć ich później. Gdy temperatury się obniżają, a dni stają się krótsze, chemiczne mechanizmy w igłach, które fotosyntetyzują – lub tworzą cukry z dwutlenku węgla, wody i światła słonecznego – zaczynają się rozpadać, a te chemikalia (głównie azot) są przechowywane w innym miejscu w drzewie. To właśnie podczas tego procesu rozpadu igły nabierają złotego koloru. Ten okres – zaczynający się około drugiego tygodnia października – trwa przez dwa lub trzy tygodnie.
Jesienny widok modrzewia w Flathead National Forest, MT Dlaczego modrzewie są drzewami liściastymi, w przeciwieństwie do innych drzew iglastych? Zdolność do recyklingu składników odżywczych, zwłaszcza azotu, jest ważną zaletą w środowiskach ubogich w składniki odżywcze. Modrzewie rosną również w śnieżnym klimacie, gdzie ciężki śnieg jest mniej prawdopodobne, aby złamać gołe gałęzie w porównaniu do drzew obciążonych igłami podczas zimy.
Jego liściasta natura sprawia również, że zachodnie modrzewie są szczególnie odporne na pożary i odporne na urazy. Modrzewie mogą stracić znaczną część swojego baldachimu i nadal odrastają igły w następnym roku. Jego kora jest również gruba i chroni pień przed ogniem. Wszystkie te czynniki sprawiają, że modrzew zachodni ma przewagę konkurencyjną nad innymi drzewami iglastymi, na których rośnie, a my możemy cieszyć się jego jesiennym kolorem.
.