Własna sprawiedliwość: Morderca stara się zrzucić winę za swoje zbrodnie na matkę, którą uważa za odpowiedzialną za rozpad rodziny. Może to oznaczać, że zabójca dzwoni do swojej partnerki przed morderstwem, aby wyjaśnić, co zamierza zrobić. Dla tych mężczyzn, ich status żywiciela rodziny jest kluczowy dla ich idei idealnej rodziny.
Rozczarowany: Ten zabójca uważa, że jego rodzina go zawiodła lub działała w sposób podważający lub niszczący jego wizję idealnego życia rodzinnego. Przykładem może być rozczarowanie, że dzieci nie postępują zgodnie z tradycyjnymi religijnymi lub kulturowymi zwyczajami ojca.
Anomiczny: W tych przypadkach rodzina stała się mocno powiązana w umyśle zabójcy z gospodarką. Ojciec postrzega rodzinę jako rezultat swojego sukcesu ekonomicznego, pozwalający mu na eksponowanie swoich osiągnięć. Jeśli jednak ojciec staje się ekonomicznym nieudacznikiem, postrzega rodzinę jako nie pełniącą już tej funkcji.
Paranoik: Ci, którzy dostrzegają zewnętrzne zagrożenie dla rodziny. Często są to służby socjalne lub system prawny, których ojciec obawia się, że staną po jego stronie i zabiorą mu dzieci. W tym przypadku morderstwo jest motywowane przez pokrętne pragnienie ochrony rodziny.
.