Minimum Maundera, niewyjaśniony okres drastycznie zmniejszonej aktywności plam słonecznych, który wystąpił w latach 1645-1715.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Aktywność plam słonecznych zmienia się i słabnie z grubsza w cyklu 11-letnim. W 1894 roku angielski astronom Edward Walter Maunder zauważył, że w latach 1645-1715 zaobserwowano bardzo niewiele plam słonecznych. Astronomowie tacy jak John Flamsteed i Gian Domenico Cassini, którzy zaobserwowali plamy słoneczne w tym okresie, zauważyli, że były one pierwszymi, jakie widzieli od lat. Jednak większość kolegów Maundera obwiniała brak plam słonecznych o chaotyczne i sporadyczne obserwacje Słońca prowadzone przez XVII- i XVIII-wiecznych astronomów. W 1976 roku amerykański astronom John Allen Eddy wykorzystał obszerne dane historyczne, aby wykazać, że XVII- i XVIII-wieczni astronomowie rzeczywiście byli uważnymi i sumiennymi obserwatorami Słońca. Eddy przeprowadził również szczegółową analizę poziomów węgla-14 (radioaktywnego izotopu, którego obfitość wzrasta w okresach niskiej aktywności Słońca) w słojach drzew, aby potwierdzić, że w dwóch odrębnych okresach historycznych aktywność plam słonecznych była znacznie zmniejszona. Eddy nazwał wyraźny spokój słoneczny, który trwał od 1645 do 1715 roku minimum Maundera, od imienia Maundera. (Eddy zbadał również dowody wcześniejszego spokojnego okresu między 1450 a 1540, który nazwał minimum Spörera na cześć XIX-wiecznego niemieckiego naukowca Gustava Spörera, innego wczesnego obserwatora nieregularności.)
Minimum Maundera zbiegło się z najzimniejszą częścią „Małej Epoki Lodowej” (c. 1500-1850) na półkuli północnej, kiedy to rzeka Tamiza w Anglii zamarzła zimą, osadnicy Wikingów opuścili Grenlandię, a norwescy rolnicy zażądali od duńskiego króla rekompensaty za ziemie zajęte przez postępujące lodowce. Mechanizm fizyczny, który wyjaśnia, jak drastyczna zmiana aktywności słonecznej wpływa na klimat Ziemi, jest nieznany, a pojedynczy epizod, jakkolwiek sugestywny, nie dowodzi, że niższa liczba plam słonecznych powoduje ochłodzenie. Jednakże, jeśli zjawisko to jest prawdziwe, może wskazywać, że Słońce może wpływać na klimat na Ziemi nawet przy niewielkich wahaniach.