Poetic EddaEdit
Mímir jest wspomniany w poematach Poetic Edda: Völuspá i Sigrdrífumál. W Völuspá, Mímir jest wspomniany w dwóch strofach. W strofie 28 mowa jest o ofiarowaniu przez Odyna swego oka do Studni Mímira i stwierdza się, że Mímir pije codziennie rano miód pitny „z zakładu Ojca Umarłych”. Strofa 46 opisuje, że w odniesieniu do Ragnarök „synowie” Mímira bawią się, podczas gdy „los płonie” (choć nie zachowały się żadne dalsze informacje o tych „synach”), że bóg Heimdallr dmucha w Gjallarhorn, i że odcięta głowa Mímira udziela rad Odynowi. Pojedyncza wzmianka w strofie 14 o Sigrdrífumál jest również odniesieniem do mówiącej, odrąbanej głowy Mímira. Strofy 20 i 24 poematu Fjölsvinnsmál odnoszą się do Yggdrasil jako Mímameiðr.
Prose EddaEdit
W rozdziale 15 księgi Gylfaginning, jako właściciel studni swego imiennika, Mímir sam pije z niej i zdobywa wielką wiedzę. Aby pić ze studni, używa Gjallarhorn, rogu do picia, który dzieli swoją nazwę z rogiem dźwiękowym używanym przez Heimdallr, mającym obwieścić nadejście Ragnarök. Rozdział dalej mówi, że studnia znajduje się pod jednym z trzech korzeni Yggdrasil, w królestwie mrozu jötnar.
Rozdział 51 mówi, że z nadejściem Ragnarök, „Heimdall wstaje i dmucha w Gjallarhorn z całej siły. Budzi wszystkich bogów, którzy następnie zwołują zgromadzenie. Odyn udaje się teraz do Studni Mimira, szukając rady dla siebie i swoich zwolenników. Jesion Yggdrasil drży i nic, czy to w niebie, czy na ziemi, nie jest pozbawione strachu.”
W księdze Skáldskaparmál w Prozie Eddy imię Mímira pojawia się w różnych kenningach. Te kenningi zawierają „przyjaciel Mím” (dla „Odyna”) w trzech miejscach, „psotnik-Mímir” (kenning dla „jötunn”), i wśród listy imion dla jötunn.
HeimskringlaEdit
Mímir jest wspomniany w rozdziałach 4 i 7 sagi Ynglinga Saga, jak zebrano w Heimskringla. W rozdziale 4, Snorri przedstawia euhemeryzowaną relację z wojny Æsir-Vanir. Snorri stwierdza, że obie strony w końcu zmęczyły się wojną i obie zgodziły się spotkać, by zawrzeć rozejm. Obie strony spotkały się i wymieniły zakładników. Vanaheimr opisani są jako ci, którzy wysłali do Asgardu swoich najlepszych ludzi: Njörðr – opisany jako bogaty – i jego syn Freyr w zamian za Hœnira z Asalandu – opisanego tutaj jako duży, przystojny i uważany przez ludzi z Vanaheimr za dobrze nadającego się na wodza. Dodatkowo, Æsirowie wysyłają Mímira – opisanego jako człowieka o wielkim zrozumieniu – w zamian za Kvasira, którego Snorri opisuje jako najmądrzejszego człowieka w Vanaheimr.
Snorri kontynuuje, że po przybyciu do Vanaheimr, Hœnir został natychmiast mianowany wodzem, a Mímir często udzielał mu dobrych rad. Jednakże, gdy Hœnir był na spotkaniach i w Thing bez Mímir u boku, zawsze odpowiadał w ten sam sposób: „Niech inni zdecydują”. Później Vanirowie podejrzewali, że zostali oszukani w wymianie przez Æsirów, więc pochwycili Mimira, ścięli mu głowę i wysłali ją do Asgardu. Odyn zabrał głowę Mímira, zabalsamował ją ziołami, by nie zgniła, i rzucił na nią urok, dzięki któremu mogła z nim rozmawiać i wyjawiać mu tajemnice. Głowa Mímira jest ponownie wspomniana w rozdziale 7 w związku z Odynem, gdzie opisano, że Odyn trzymał głowę Mímira przy sobie i że przekazywała mu ona informacje z innych światów.