W geologii, lode jest złożem rudy metalicznej, która wypełnia lub jest osadzona w szczelinie (lub pęknięciu) w formacji skalnej lub żyle rudy, która jest osadzona lub osadzona między warstwami skały. Obecne znaczenie (żyła rudy) pochodzi z XVII wieku, będąc rozwinięciem wcześniejszego znaczenia „kanału, cieku wodnego” w późnym Middle English, które z kolei pochodzi z XI-wiecznego znaczenia lode jako „kursu, drogi”.
Ogólnie przyjęty model hydrotermalny osadzania złóż zakłada, że metale rozpuszczone w roztworach hydrotermalnych (płyny z gorących źródeł) osadzają złoto lub inne minerały metaliczne wewnątrz szczelin w istniejących wcześniej skałach. Złoża typu lode odróżnia się przede wszystkim od złóż typu placer, w których ruda została wyerodowana z pierwotnego środowiska osadzania i ponownie osadzona w wyniku sedymentacji. Trzeci proces osadzania się rudy jest w postaci ewaporytu.
Złoża typu stringer lode to takie, w których skała jest tak przesiąknięta małymi żyłkami, że zamiast wydobywać żyły, wydobywa się całą masę rudy i otoczone nią skały krajowe. Jest tak nazwana z powodu nieregularnego rozgałęzienia żył na wiele anastomozujących żył, tak że rudy nie da się oddzielić od skały krajowej.
Jedną z największych srebrnych lode była Comstock Lode w Nevadzie, choć jest ona przyćmiona przez niedawno odkrytą Cannington Lode w Queensland, Australia. Największą kopalnią złota w Stanach Zjednoczonych była Homestake Lode. Broken Hill Lode w Południowej Australii jest największą ołowiano-cynkową odkrywką, jaką kiedykolwiek odkryto.